Ουκ εν τω πολλώ το ευ. Τα πολλά τα λόγια είναι φτώχια. Κρείττον το σιγάν. Αρχαίες, νεώτερες νεόκοπες παροιμίες και ρήσεις που ο ευρυμαθής Υπουργός Οικονομικών μας δεν φαίνεται να συμμερίζεται.
Σκορπά ανυποληψία. Γιατί άλλα δηλώνει κάθε ημέρα. Είναι σαν να σκέφτεται δυνατά.
Ανακοινώνει πριν σκεφθεί. Το χαράτσι για τα ακίνητα που κανείς δεν ξέρει πως θα εισπραχθεί. Δηλώνει πως το τέλος αυτό επαρκεί και την επομένη πως δεν καλύπτει ούτε το 40% των αιτουμένων.
Παράγει θόρυβο, μόλυνση, ηχορύπανση.
Ανακοινώνει ξαφνικά πως οι φορολογικές δηλώσεις από το 2012 θα είναι … ισοσκελισμένες. Τα έσοδα θα δικαιολογούνται σε έξοδα και επενδύσεις και αποταμίευση. Λαμπρή ιδέα. Μόλις βρεθεί και μια χώρα του κόσμου που το έχει εφαρμόσει η ιδέα θα αρχίσει να αποκτά και πιθανότητα να ασχοληθεί κανείς μαζί της.
Αναλύει το προφανές, επικεντρώνεται στο άτοπο, αποσιωπά το ουσιώδες.
Προσπαθεί λέει να είναι το χαράτσι και τα λοιπά τέλη δίκαια. Όμως πουθενά δεν έχει εφευρεθεί, ούτε κανείς επικαλείται τη δικαιοσύνη για να δικαιολογήσει φόρους. Το δίκαιο χαράτσι, που ισχύει αναδρομικά, ή η διπλή αναδρομική φορολόγηση χωρίς αναλογικότητα, την οποία ονόμασε έκτακτη εισφορά ή τέλος επιτηδεύματος είναι αυτονόητα άδικα, κατάφωρα παράνομα.
Δεν είναι λοιπόν το ζητούμενο το δίκαιο, αλλά η αποτελεσματικότητα, η χρησιμότητα.
Αν είναι για να πιάσουν τόπο, για να σωθούμε, να τα δώσουμε ή τέλος πάντων να το συζητήσουμε. Η δικαιοσύνη που κολλάει;
Αντί λοιπόν να προσπαθεί να μας πείσει ότι με τις ενέργειες και τις πολιτικές που σχεδιάζει, τα χαράτσια θα πιάσουν τόπο, μας μιλά για δικαιοσύνη. Ευαγγελικά φληναφήματα.
Δημιουργεί πανικό. Με πρόχειρες εξαγγελίες ανεφάρμοστων πολιτικών.
Ναι είναι πρόχειρος στις πολιτικές, επιπόλαιος .Υπόσχεται 10% εφεδρεία , δηλαδή απολύσεις με χρονοδιάγραμμα από το Δημόσιο. Ουδείς μετρά, αθροίζει τις οργανικές θέσεις για να πει το προφανές πως είναι αντισυνταγματική η κατάργηση οργανικών θέσεων, άρα χρειάζεται σημαντική, χρονοβόρα διαδικασία για να εφαρμοσθεί το μέτρο. Αναγγέλθηκε όμως, το υποσχέθηκε ακόμη και το προηγούμενο Σ/Κ στην Ουάσιγκτον.
Παλινωδεί με θόρυβο και κατακλυσμό δηλώσεων.
Οι αποδείξεις ισχύουν, όμως όχι ακριβώς και ενδέχεται εφόσον, ο ΦΠΑ στα όρθια δεν μετρά για το φαί , αλλά καθιστά επιβάλλεται.
Διαρρέει πως τράβηξε το αφτί της τρόικα, έβαλε κόκκινη γραμμή στις … παράλογες απαιτήσεις τους, αυτοί φεύγουν, ανακοινώνει την επόμενη πως τίποτα δεν τρέχει και πως στις 14 Σεπτεμβρίου θα συνεχισθούν οι συνομιλίες. Και σε δυο μέρες γονατίζει και εκλιπαρεί να γυρίσουν, πως ότι πρέπει θα το κάνουμε και πως η Ελλάδα ποτέ δεν πτωχεύει. Είναι 29 Σεπτεμβρίου και ούτε τηλεδιάσκεψη δεν του παραχωρούν.
Εγωκεντρισμός και αλαζονεία, υποτίμηση του συνομιλητή. Δηλαδή ηθική, αξιακή ζαλάδα.
Η στάση του Βενιζέλου με την τρόικα θυμίζει το φιάσκο ενός άλλου Φαυλόπουλου. Εκείνου του Υπουργού, άλλου σοφολογιώτατου, επίσης καθηγητή της Νομικής, που μίλαγε επί παντοδυναμίας Καραμανλή με ….χαμηλόβαθμους υπάλληλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άναβε και ένα πούρο στα μούτρα τους μιας και το κάπνισμα απαγορευόταν, και με ύφος τους εξηγούσε το νόμο περί «βασικού μετόχου», που εξ άλλου μαζί με το φίλο του το Βενιζέλο είχαν περάσει στο Σύνταγμα.
Οι χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι τότε μας οδήγησαν σε τρία χρόνια χαμένα, συνταγματικές αλλαγές, ξεφτίλα άπειρη, μπλοκάρισμα στην οικονομία, επιχειρήσεις που έφυγαν από την Ελλάδα. Για το πούρο και την αλαζονεία του άλλου Βενιζέλου. Αυτά «έκαναν» οι χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι της Κομισιόν.
Ανάλογα κάνουν και οι «τεχνικοί» της τρόικα..
Αφού δεν ξέρουν να κυβερνούν δεν μπορούν τουλάχιστον –από ένστικτο επιβίωσης- να σιωπούν;
Αφού δεν ξέρουν να περιορίσουν τις δαπάνες, δεν περιορίζουν τουλάχιστον τη σύγχυση των λόγων τους;
Τελικά δεν ξέρω αν το κίνημα δεν πληρώνω θα αναπτυχθεί.
Όμως σίγουρα η κραυγή «βούλωστο Βαγγέλη» ή «λυπήσου μας Βαγγέλη» θα ακουστεί μυριόστομη, αγανακτισμένη, απαιτητική.