Η Κυβέρνηση δείχνει ανήμπορη και πελαγωμένη, η δημόσια διοίκηση αποδιοργανωμένη, οι τραπεζικές μετοχές έχουν καταρρεύσει. Μέτρα ψηφίζονται και δεν μπορούν να εφαρμοσθούν. Ο νόμος για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας δεν εφαρμόζεται γιατί ο αρμόδιος Υπουργός δεν υπογράφει τις σχετικές εφαρμογές! Και πολλοί, δυστυχώς, ακόμα δεν έχουν αντιληφθεί ποιό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ποιά είναι η φύση και η ουσία του, όπως δίδασκε ο Αριστοτέλης.
Και φυσικά, όταν δεν αντιλαμβάνεσαι ποιό είναι το πρόβλημα (την ουσία του και τις πραγματικές του διαστάσεις), δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις σωστά και να το λύσεις.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΕΡΧΡΕΩΣΗ
Το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη ρευστότητας, ή ανάπτυξης, αλλά η διεθνής υπερχρέωση. Η αδυναμία να αποπληρωθούν τα κολοσσιαία χρέη που έχουν συσσωρευθεί! Αυτή προκαλεί την έλλειψη ρευστότητας και την ανεπάρκεια πιστώσεων και την μείωση της επιχειρηματικής πρωτοβουλίας. Όπως περιέγραψε ο Ιάμβλιχος το 300 μ.Χ. περίπου, όταν δεν υπάρχει ευνομία και εμπιστοσύνη στην αγορά, ακόμα και αν υπάρχουν χρήματα, αυτά αποθηκεύονται και δεν κυκλοφορούν, και έτσι δεν χρηματοδοτούνται οι συναλλαγές, δεν υπάρχει κίνηση στην αγορά και παραγωγή.’
Το χρέος του Ελληνικού Δημοσίου ΔΕΝ είναι εξυπηρετήσιμο!
Η προσοχή της Κυβέρνησης έπρεπε να είναι στραμμένη:
(1) ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΑΞΙΌΠΙΣΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΏΝ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΩΝ,
(2) ΣΤΗΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ
(3) ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ.
Δεν μπορούμε συνέχεια να παράγουμε πολύ λιγότερα απ’ όσα καταναλώνουμε! Δεν μπορούμε να συντηρούμε μισθούς και εισοδήματα με δανεικά από τους Ευρωπαίους. Στο παρελθόν μπορούσαμε, γιατί οι αγορές είχαν μια κάπως ‘μυωπική’ αντίληψη της κατάστασης και μας δάνειζαν. Τώρα που οι αγορές αντελήφθησαν πως τεράστια ποσά δανείων δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν (όχι μόνο στην Ελλάδα), τα πράγματα άλλαξαν και ‘φυσάν και το γιαούρτι’!
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Η Ελλάδα έχει φορολογικά έσοδα της τάξης των 52-55 δισεκ. ευρώ και δαπάνες για τόκους 16 δισεκ ευρώ (χωρίς να λαμβάνονται υπ’όψη οι επιπτώσεις στους τόκους από το PSI! Σε καμιά χώρα του κόσμου, οι δαπάνες για τόκους δεν εξανεμίζουν το 30% των εσόδων! Αυτή η κατάσταση δεν είναι διατηρήσιμη.
Είχα προτείνει, ο μηχανισμός EFSF να έχει ανοικτή γραμμή από την ΕΚΤ για να μπορεί να αγοράσει ‘κοψοχρονιάς’ Ελληνικά ομόλογα στη δευτερογενή αγορά με στόχο να τα αποσύρει και να τα διαγράψει. Κυρίως της Ελλάδας αλλά και άλλων κρατών. Αν το είχε κάνει αυτό όταν το πρότεινα τα πρόβλημα δεν θα είχε ξεφύγει, όπως έχει ξεφύγει σήμερα!
Επίσης πρέπει να ‘διαγραφούν’ τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που έχει αγοράσει η Ευρ. Κεντρ. Τράπεζα (ΕΚΤ) –περίπου 40-50δισεκ. Ευρώ- και να επιμηκυνθεί η διάρκεια και να μειωθεί το επιτόκιο στα δάνεια από τα Ευρωπαϊκά κράτη, έτσι ώστε το σύνολο της μείωσηςτου Ελληνικού χρέους να είναι της τάξης των 180 δισεκ ευρώ και να μπορεί το υπόλοιπο να εξυπηρετηθεί κανονικά.
Γι’ αυτό θεωρώ πως η διαγραφή μέρους του χρέους μας συμφέρει και τους εταίρους μας. Μεσο-μακροπρόθεσμα είναι λιγότερο ακριβή λύση! Εκεί έπρεπε να δώσει η Κυβέρνηση την έμφαση στις διαπραγματεύσεις με την «Τρόϊκα». Στο ποσό της απόσυρσης και μείωσης του χρέους μας! Και ΟΧΙ στο πως να ΜΗΝ μειώσουμε τα ελλείμματα!
ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ
Χρειάζεται να τονώσουμε την οικονομική ανάπτυξη με πρωτοβουλίες που δεν θα απαιτούν μεγάλες νέες δαπάνες και που δεν θα έχουν ουσιαστικό δημοσιονομικό κόστος.
Τέτοια μέτρα είναι: Η μείωση του αριθμού των εργαζομένων στο Δημόσιο, η άμεση κατάργηση άχρηστων φορέων, ο εξορθολογισμός των αμοιβών στον Δημόσιο τομέα. Tα χωροταξικά, κυρίως η δυνατότητα του Έλληνα να κτίσει με ορθολογικότερους συντελεστές δόμησης. Η άρση των αγκυλώσεων στην αγορά εργασίας, ώστε να συμφέρει τους εργοδότες να προσλαμβάνουν. Η απελευθέρωση των ωραρίων λειτουργίας όλων των καταστημάτων, η ελάφρυνση της φορολογίας στα ακίνητα, ώστε να γίνουν πιο ελκυστικές οι επενδύσεις σε αυτά. Οι αποκρατικοποιήσεις. Η τόνωση της επιχειρηματικότητας, η απελευθέρωση από τις αγκυλώσεις των αγορών, η ελάφρυνση των κανονιστικών πλαισίων, (που να μην επιτρέπουν αυθαίρετες ερμηνείες από τα όργανα του Κράτους), η πάταξη της γραφειοκρατίας, η βελτίωση της λειτουργίας του δημοσίου, η προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΠΑΨΕΙ Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΡΟΛΑΓΝΕΙΑ.
Οι φορολογούμενοι δεν έχουν πλέον την δυνατότητα να πληρώνουν τόσους φόρους. Η Τρόϊκα άκουσε την Κυβέρνηση ότι είμαστε «διεφθαρμένοι και φοροφυγάδες» και ότι «λεφτά υπάρχουν», γι’ αυτό και επέμενε στον φορολογικό καταιγισμό. «Αφού υπάρχουν λεφτά, μαζεύτε’τα», μας είπαν. Η Κυβέρνηση τους ώθησε προς τα εκεί! Επιμένουν δε σε αυτή την πολιτική γιατί, εσφαλμένα θεωρούν πως επειδή η Ε΅λλάδα εξακολουθεί να έχει μεγάλο έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, πρέπει να υπάρχουν και αντίστοιχα εισοδήματα που στηρίζουν την κατανάλωση εισαγώμενων ειδών. Παραβλέπουν πως η κατανάλωση και οι φόροι πληρώνονται από τα έτοιμα (όπως φαίνεται και από την εκροή των καταθέσεων από τις τράπεζες) και όχι από νέα εισοδήματα!
Το πρόβλημα ΔΕΝ είναι τόσο τα φορολογικά έσοδα, όσο οι δαπάνες. Το Δημόσιο πρώτα ξοδεύει δεξιά και αριστερά και μετά ψάχνει να δει πως θα χρηματοδοτήσει τις δαπάνες! Αυτό έπρεπε και πρέπει να σταματήσει. Και βέβαια το πρόβλημα δεν είναι το πως θα ρίξει η Κυβέρνηση και άλλα χρήματα στην αγορά. Ούτε έχει, ούτε της δανείζει κανείς. Ούτε ανέχονται τα πιο νοικοκυρεμένα κράτη να ζούμε συνέχεια σε βάρος των δικών τους φορολογουμένων. Ούτε θα λυνόταν έτσι το πρόβλημα. Θα ήταν σαν να ρίχνεις ένα κουβά πετρέλαιο σε μια μηχανή που έχει μπουκώσει. Πρέπει να ξεκαθαρισθεί το πρόβλημα των ελλειμμάττων και της υπερχρέωσης και η κατάσταση θα ομαλοποιηθεί!
Παραθέτω κάποιες ιδέες για συγκεκριμένα μέτρα προκειμένου να ανταποκριθούμε στις σημερινές προκλήσεις και να δώσουμε νέα πνοή στην ελληνική οικονομία.
* Μαζικές αποκρατικοποιήσεις, και εννοώ μαζικές και άμεσες, έστω και τώρα που οι τιμές έχουν καταρρεύσει… Έχουν περάσει 19-20 μήνες διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και οι αποκρατικοποιήσεις βρίσκονται στο μηδέν! Ακόμα και τα 4 Α-340 της Ολυμπιακής δεν είναι ικανή να ξεπουλήσει. Τα τελευταία δύο χρόνια που είναι αραγμένα στο τάρμακ στο αεροδρόμιο στα Σπάτα, η αξία τους έχει πέσει από τα 70 στα 40 εκατ. δολάρια. 30 εκατομ. πεταμένα!
* Κατάργηση των άχρηστων και ανενεργών φορέων.
* Η μείωση του αριθμού των απασχολουμένων στο Δημόσιο. Έμφαση να δοθεί σε όσους μπήκαν στο Δημόσιο από το παράθυρο τα τελευταία 5 χρόνια και σε όσους δεν αποδίδουν.
* Ο Περιορισμός των απολαβών όσων μπήκαν σε ειδικά (καταχρηστικά) προγράμματα πρόωρης συνταξιοδότησης για επιχειρήσεις που έκλεισαν (ναι και επί δικών μας ημερών της ΝΔ).
* Συνέχιση της απελευθέρωσης των εργασιακών σχέσεων ώστε οι αμοιβές να είναι ανάλογες με την πραγματικότητα κάθε επιχείρησης. Στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής 8 Μαίου, περιγράφονται διάφορες παροχές προς τους εργαζομένους των ΕΛ.ΠΕ. που είναι παντελώς εκτός διεθνούς πραγματικότητας: 17,8 μηνιάτικα τον χρόνο, 38 ώρες την εβδομάδα, 197 μέρες τον χρόνο, κάλυψη δαπανών γαι 6-ημερη εκδρομή, άδεια γήρατος 2 ημερών για όσους είναι πάνω από 50 χρονών, επίδομα εργένη για όσους είναι πάνω από 35 χρονών και δεν έχουν παντρευτεί , επίδομα σίτισης, κ.α.
* Κάθε επιχείρηση έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες, δυνάμεις και αδυναμίας. Οι κλαδικές και πανελλαδικές συμβάσεις καταδικάζουν τις περισσότερες στην κατάρρευση. Κάθε επιχείρηση να αποφασίζει πόσο μπορεί να πληρώσει και πόσο προσωπικόμ πράγματι χρειάζεται.
* Τα ‘σωματεία και τα συνδικάτα’ να υποχρεούνται να δημοσιοποιούν αναλυτικά κάθε έσοδο και κάθε δαπάνη. Να επαναπροσδιορισθούν τα συνδικαλιστικά προνόμια. Πόσες άδειες το μήνα δικαιούνται, πόσοι συνδικαλιστές έχουν το ‘αμετάθετο΄, κλπ.
* Αυστηροποίηση των πειθαρχικών διατάξεων του Υπαλληλικού Κώδικα, ώστε οι ‘κακοί’ υπάλληλοι να αποχωρύν από την υπηρεσία. Όποιος δεν εργάζεται φιλότιμα, όποιος είναι συστηματικά ‘κοπανατζής’ να αποχωρεί από τον Δημόσιο τομέα.
* Απελευθέρωση των ωραρίων εργασίας για όλα τα καταστήματα.
* Αποποινικοποίηση των ακάλυπτων επιταγών και αντικατάσταση της σχετικής νομοθεσίας μας με κάποια παραλλαγή αυτής των ΗΠΑ.
* Κατάργηση του πιστοποιητικού φορολογικής ενημερώτητας που είναι παγκόσμια ελληνική ευρεσιτεχνία και καταταλαιπωρεί τους συμπολίτες μας. Οι φορολογικές δ ιαφορές των πολιτών με το Δημόσιο δεν μπορεί να είναι φρένο στις προσπάθειές τους.
* Για την τόνωση της ρευστότητας και των επενδύσεων, κατάργηση του πόθεν έσχες και ελεύθερο επαναπατρισμό κεφαλαίων από το εξωτερικό (με εξαίρεση τους πολιτικούς!)
* Μείωση του φόρου μεταβίβασης στο 5% (οι εισπράξεις είναι απογοητευτικές ακριβώς επειδή δεν υπάρχουν συναλλαγές).
* Μείωση του φόρου κληρονομιάς στο 2%
* Μείωση του Φόρου μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας στο 0,3% (το σημερινό καθεστώς με τον ΦΜΑΠ είναι ‘σοβιετικού’ τύπου. Οι περισσότεροι που υπάγονται στον ΦΜΑΠ, έχουν ήδη πληρώσει φόρους εισοδήματος και κληρονομιάς μέχρι να αποκτήσουν την σημερινή περιουσία τους! Ο ΦΜΑΠ αυξάνει το marginal cost των επενδύσεων σε ακίνητα και αποτρέπει τις επενδύσεις σε αυτά. Αυτός είναι ένας από τους λόγους κατάρρευσης της αγοράς ακινώτων!)
* Σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών στις επιχειρήσεις. Οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές μαζί με όλους τους άλλους φόρους (ΦΠΑ, ακίνητα, κλπ) αποτρέπουν κάθε νέα επένδυση. Έτσι φθάσαμε στην αστεία κατάσταση, οι επιχειρήσεις να πληρώνουν μέρισμα με τη μορφή ‘επιστροφής κεφαλαίου’ για να αποφύγουν την καταχρηστική φορολόγηση στα μερίσματα!