Σε λίγες ώρες ξεκινά η κρισιμότερη εκλογική διαδικασία των τελευταίων δεκαετιών. Και είναι ίσως από τις λίγες φορές που το συμπέρασμα είναι τόσο διακριτό, ώστε να επιτρέπει στον γράφοντα –λίγο αδόκιμα ίσως- να ξεκινά από αυτό. Αρχικά θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι η απότομη εισαγωγή δε συνιστά εκβιαστικό δίλημμα προς τους ψηφοφόρους, όπως πολλοί βεβιασμένα θα προσπαθήσουν να υποθέσουν. Αποτελεί διαπίστωση που καταθέτω με βεβαιότητα, αφού παρακολούθησα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις προτάσεις που κατατέθηκαν στο δημόσιο διάλογο αυτής της προεκλογικής περιόδου.
Θα ξεκινήσω τη σκέψη μου με το ουσιαστικό διακύβευμα που έχουν αυτές οι εκλογές, την ανάδειξη μεθαύριο μίας ισχυρής κυβέρνησης. Το διακύβευμα αυτό δεν το ορίζει η προσωπική μου άποψη, το επιτάσσει η εθνική ανάγκη. Και για να γίνω σαφής η διέξοδος από την κρίση προϋποθέτει μεταρρυθμίσεις. Και για να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις χρειάζονται κυβέρνηση , η οποία θα αναλάβει να τις αποφασίσει και να τις προωθήσει. Αν η κάλπη μεθαύριο δεν ορίσει εντολοδόχο για να τη σχηματίσει, η χώρα από την επόμενη μέρα μένει χωρίς καπετάνιο και αναγκαστικά θα καταφύγει στον αυτόματο πιλότο. Το ακυβέρνητο καράβι όμως, σχεδόν ποτέ δε φθάνει στον προορισμό του. Την Κυριακή οφείλουμε με κάθε τρόπο λοιπόν να διαφυλάξουμε τη σταθερότητα του τόπου και να μη βάλουμε την Ελλάδα σε περιπέτειες.
Οι εκλογές στις 6 Μαϊου δε διεξάγονται με τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά των προηγούμενων. Η αναμέτρηση αυτή είναι βαθύτατα πολιτική. Μέσα στο παραβάν ο πολίτης θα κληθεί να επιλέξει μεταξύ των δυνάμεων που πολιτεύονται με ευθύνη απέναντί του, λέγοντας την αλήθεια και αυτών που, ακόμη και σήμερα, λειτουργούν με επιπολαιότητα και δημαγωγούν. Το αποτέλεσμα της αναμέτρησης δε θα χαράξει απλά την πολιτική της επόμενης τετραετίας. Αποτελεί παράλληλα και ένα στοίχημα για την κοινωνία να αποκοπεί μια και καλή από τις παθογένειες των τελευταίων ετών. Αυτές με τις οποίες την εμπότισαν κάποιοι από το 1981 και μετά, μαθαίνοντας τη να αξιολογεί και να αποφασίζει βάσει υποσχέσεων και όχι προγραμματικών θέσεων και να βολεύεται με δανεικά. Θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την Ελλάδα του αύριο, που θα κληροδοτήσουμε στους νέους ανθρώπους. Θεωρώ προσωπικά ότι αυτή πρέπει να είναι η Ελλάδα της Ευρώπης, της ανάπτυξης, της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας.
Σε αυτήν την κρίσιμη μάχη για τη χώρα δεν πρέπει να αφήσουμε τα εφήμερα συναισθήματα της οργής και της αγανάκτησης να καθορίσουν την απόφαση μας, όπως επιθυμούν ορισμένοι. Όποτε λειτουργήσαμε έτσι στο παρελθόν, οδηγηθήκαμε σε εθνικές καταστροφές. Την Κυριακή αυτή όμως είναι η ευκαιρία να αλλάξουμε την τροχιά της ιστορίας μας. Οφείλουμε να την εκμεταλλευτούμε, αναλογιζόμενοι την ατομική ευθύνη που απορρέει από όλους μας σε περίπτωση που αυτή χαθεί.