Παρασκευή, 29 Μαρ.
24oC Αθήνα

Οι Έλληνες διάλεξαν τα δύσκολα. «Γιατί μωρέ οι άλλοι είναι καλύτεροι;»

Οι Έλληνες διάλεξαν τα δύσκολα. «Γιατί μωρέ οι άλλοι είναι καλύτεροι;»

Το χθεσινό απίστευτο εκλογικό αποτέλεσμα διέλυσε οριστικά τους κομματικούς συσχετισμούς της μεταπολίτευσης.

Αριθμοί , αλλά όχι εκλογικοί ορίζουν το γιατί. Οι μη προνομιούχοι της μεταπολίτευσης σήμερα είναι κάτω από το όριο της φτώχειας , το 25% των συμπατριωτών μας. Θέλαμε να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ; Στη διετία έκλεισαν 110.000 επιχειρήσεις. Ψάχνουμε ακόμη το μεσαίο χώρο; Οι πιθανότητες εργασίας έως τα 25 είναι μικρότερες από 50%.
Απορούμε λοιπόν γιατί σε αυτή την ηλικία η πλειοψηφία ψηφίζει Χρυσή Αυγή και Σύριζα;

Όχι το ΠΑΣΟΚ δεν πίκρανε τους Έλληνες για να σώσει την Ελλάδα. Ήταν ολέθρια ανέτοιμο, ιδρυματικά απομονωμένο, με άγνοια και προχειρότητα και έσφαξε τη χώρα , κατά τις γραφές μιας απρόβλεπτης και λίγης Ευρώπης.
Ήταν άδικο. Γιατί το τίμημα το πλήρωσαν, άμεσα ή έμμεσα οι πιο φτωχοί, οι πολλοί.
Ούτε καν για λόγους αυτοπροστασίας οι ευγενείς συντεχνίες, ξεκινώντας από τους ίδιους τους πολιτικούς δεν αυτοπεριορίσθηκαν.
Οι τράπεζες περιμένουν ακόμη κεφάλαια, που προέρχονται από τις περικοπές συντάξεων και μισθών για να καλύψουν όχι μόνο ομόλογα αλλά και τη συμμετοχή τους στο μεταπολιτευτικό, στρεβλωμένο σύστημα.

Η Ν.Δ. ήταν ασόβαρη. Και με βαριές ευθύνες διακυβέρνησης και με Βατοπέδια πρόσφατα. Αντιδρούσε στο μνημόνιο αλλά συγκυβέρνησε αντιπολιτευόμενη. Κάθε μέρα έβαζε κόκκινες γραμμές , που τις πατούσε την επομένη. Φαγώθηκε να γίνουν εκλογές και ζήταγε αυτοδυναμία, φιλολογούσε για το δικαίωμα του Σαμαρά να είναι πρωθυπουργός.
Πόσο εικονικός αυτός ο κόσμος, πόση χυδαιότητα ξεπροβάλλει όταν το συγκρίνεις με το ότι η μισή Ελλάδα πεινάει.
Και κάποιοι επιμένουν να συνεχίσουν πεισματικά στην κενότητα του παρελθόντος νεοπλουτισμού τους.

Η φτώχια αντέχεται. Το άδικο όχι. Και οι φωτογραφίες με χειροπέδες και η καθυστερημένη αυστηρότητα στον Τσοχατζόπουλο δεν αλλάζουν τίποτα.

Έτσι η ματαίωση, η διάψευση έκανε τον παραλογισμό ελπίδα, το θυμό γοητεία και τον συμψηφισμό, «γιατί μωρέ οι άλλοι είναι καλύτεροι;» μέθοδο σκέψης κι επιβίωσης. Ώστε ο κενός εθνικισμός του Καμμένου της φαντασιακής ρήξης, ο υστερικός νεοναζισμός του Μιχαλολιάκου της προστασίας, να αποτελούν νόμιμα συμπληρώματα επιβίωσης στο κενό της εκπροσώπησης.

Πολύ περισσότερο ο επικός λαϊκισμός- ημερών 1974- του ΣΥΡΙΖΑ που κηρύττει στάση πληρωμών, επαναδιαπραγμάτευση Δουβλίνου 2, μνημονίου, ενδεχομένως και Ευρωπαϊκής συνθήκης.
Δεν ανοίγουν νέοι δρόμοι ελπίδας για την Ελλάδα. Διαφόρων ειδών και βαθμών λαοπλάνοι επένδυσαν στην πραγματική δυστυχία του κόσμου.

Θα βρεθούμε γρήγορα σε αδιέξοδα. Κι ίσως αυτό να είναι το μόνο θετικό της ψήφου.
Γιατί υποχρεωτικά θα μπούμε στα δύσκολα, στην ανάγκη συνεργασίας, θα χρειασθούν συνθέσεις για να υπάρξει κυβερνητική λύση. Κι εδώ θα φανεί η ευθύνη και το μπόι του καθενός.
Λέω υποχρεωτικά γιατί το σενάριο της καταστροφής, της δήθεν «αριστερής κυβέρνησης», των νέων εκλογών δεν θέλω να το σκέφτομαι.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Πολιτική Τελευταίες ειδήσεις

Σχολιάστε