Τι παραπάνω μπορεί να χάσουν οι κληρουχίες της πρώτης γραμμής που αποδεκατίζονται από τα μυδράλια της λιτότητας, της εσωτερικής υποτίμησης αν επιβληθεί η επιστροφή στο εγχώριο νόμισμα;
Τίποτα δεν έχουν να χάσουν όσοι δεν τους απέμεινε τίποτα. Αυτοί αυξάνονται με ρυθμούς ανεξέλεγκτους και αφού κερμάτισαν τους κομματικούς συσχετισμούς με τόσο οξύ τρόπο απολαμβάνουν εδώ και μια βδομάδα το θέατρο αποπειρών σχηματισμού κυβέρνησης .Ενός συνεταιρισμού εξουσίας, που θα είναι ταυτοχρόνως υπέρ και κατά του μνημονίου με τη συγχωνευμένη πρόταση της αορίστου επαναδιαπραγμάτευσης .
Είναι προφανές ότι ο κόμπος έχει μπλέξει για τα καλά στο χτένι και δεν γίνεται να λύσει πριν σπάσει δόντια ή την τσατσάρα ολόκληρη . Η τοποθέτηση του Αλέκου Αλαβάνου , εμβληματικού μεγέθους της ριζοσπαστικής αριστεράς πως δεν γίνεται καταγγελία του μνημονίου και παραμονή στην ευρωζώνη , ηχεί ως μια καμπάνα έντιμης θέσης .
Δεν αποκλείεται να εκτιμήσουν πολλοί απλουστευτικά ότι φθονεί την εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ από κηπάριο σε τρανό περιβόλι. Ίσως όμως διαβλέπει , όπως και άλλοι την μετατροπή του σε ένα ευκαιριακό ή μονιμότερο θερμοκήπιο φρούδων προσδοκιών . Σε ένα πολυσυλλεκτικό μπαξέ αναλόγου διεύρυνσης με αυτή των δυο κομμάτων εξουσίας που κατέστρεψαν τη χώρα και στη συνέχεια εκφυλίστηκαν.
Δεν είναι σίγουρα αριστεροί ριζοσπάστες όσοι πάνε να του δώσουν την πρωτιά στις εκλογές αν ξαναγίνουν , όπως δεν ήταν σοσιαλιστές όσοι έκτιζαν τα 45άρια του ΠΑΣΟΚ κάποτε . Μερικοί είναι έτοιμοι να ακούσουν καθαρά λόγια και πολύ περισσότερο έτοιμοι για την επώδυνη λύση της πολιορκίας με έξοδο και ό ,τι αυτό συνεπάγεται . Είναι όμως ικανοί οι επίδοξοι κυβερνήτες του νέου ρεύματος να τα πουν και να σηκώσουν το βάρος μιας συνειδητοποιημένης ιστορικής ανατροπής ,που ουδεμία σχέση έχει με την έκβαση μπλόφας σε παίγνιο ψυχαγωγίας ; Το ερώτημα αυτό μπορεί να απαντηθεί βάσιμα μόνο στην πράξη , δηλαδή στο θάλαμο πλοήγησης .