Και ο Γιώργος Παπανδρέου είπε: “Πάντα ήλπιζα ότι η προσωπική αυτή σχέση θα μας βοηθούσε να βρούμε ευρύτερη συναίνεση, λόγω της έκτασης των αλλαγών που θέλουμε να επιφέρουμε σε αυτή τη χώρα, κάτι που δεν είχε γίνει ποτέ τα τελευταία 30-40 χρόνια”.
Και συνέχισε: “Γι’ αυτό πρότεινα τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, για να μεταφέρω τη ευθύνη στον λαό και να δημιουργήσω ένα αίσθημα “ιδιοκτησίας” για το πρόγραμμα αυτό. Τώρα υπάρχει εθνική συναίνεση σε αυτή τη βάση, να λάβουμε σκληρά μέτρα, αλλά και να αλλάξουμε την Ελλάδα, ώστε να γίνει μια χώρα πιο δυναμική, με μια δυναμική οικονομία, εξασφαλίζοντας ότι θα παραμείνουμε στο ευρώ και στην ευρωζώνη. Και πιστεύω ότι σήμερα υπάρχουν καλύτερες και ασφαλέστερες προοπτικές για τον Ελληνικό λαό και την Ελληνική κοινωνία.
Σε οτι αφορά την κρίση χρέους της ευρωζώνης ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατηγόρησε την ηγεσία της ΕΕ για λήψη αποσπασματικών μέτρων τα τελευταία δύο χρόνια, που είχαν ως αποτέλεσμα να χαθεί από τις αγορές “αυτό το αίσθημα εμπιστοσύνης, ότι θα λάβουμε τα απαιτούμενα μέτρα”.
Ο κ. Παπανδρέου τάχθηκε υπέρ της αυστηρότερης παρακολούθησης των δημοσιονομικών στοιχείων κάθε χώρας και μιας “βαθύτερης Ένωσης” στην Ευρώπη.
Όπως είπε: “Αν είχε υπάρξει αυστηρότερη παρακολούθηση των κρατών – μελών από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμη και από τους οίκους αξιολόγησης, δεν θα είχα κληρονομήσει, ως πρωθυπουργός, μια κατάσταση με το έλλειμμα να πλησιάζει το 16% και το χρέος να έχει διπλασιαστεί στη διάρκεια της θητείας της προηγούμενης κυβέρνησης και κανένας να μην ταράζεται γι’ αυτό, να μην αντιλαμβάνεται τι πρόκειται να συμβεί. Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι σημαντική η παρακολούθηση”.
“Πιστεύω λοιπόν ότι όλοι θέλουμε να ενισχυθεί η διαδικασία παρακολούθησης” είπε και πρόσθεσε:” Ταυτόχρονα δε, αν κολλεκτιβοποιήσουμε τη διαχείριση του χρέους μας και τη διαδικασία των επενδύσεων, χρησιμοποιώντας τα ευρωομόλογα, αυτό θα οδηγήσει σε περισσότερη παρακολούθηση”.
Για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ την Πέμπτη και την Παρασκευή, ο Γ.Παπανδρέου υπογράμμισε πως “έχουμε φτάσει σε ένα σταυροδρόμι και τώρα απαιτείται η πολιτική βούληση να αποφασίσουμε αν θέλουμε να προχωρήσουμε σε μια βαθύτερη Ένωση, ώστε να μην προστατεύσουμε μόνο την Ευρωζώνη, αλλά και όλα όσα έχουμε πετύχει στην Ευρώπη”.