Τότε λοιπόν και αν δεν κάνω λάθος τη περίοδο μετάβασης του ΠΑΣΟΚ από τον Κώστα Σημίτη στο Γιώργο Παπανδρέου είχε κάνει ένα χαρακτηριστικό σχόλιο που αποτύπωνε προφητικά τις σημερινές εξελίξεις στο κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
«Στο ΠΑΣΟΚ μετά τον Κώστα Σημίτη υπάρχουν δέκα στελέχη ισοϋψή», κάτι αντίστοιχο της ιστορικής φράσης του Θόδωρου Πάγκαλου ότι «στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν οκτώ πρωθυπουργήσιμοι».
Ποιους εννοούσαν; Άκη Τσοχατζόπουλο, Γιώργο Παπανδρέου, Ευάγγελο Βενιζέλο, Κώστας Λαλιώτη, Βάσω Παπανδρέου, Κώστα Σκανδαλίδη, Άννα Διαμαντοπούλου, Χρήστο Παπουτσή…αργότερα πρόεκυψαν ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης.
Αυτή ήταν η δύναμη και η μεγάλη αδυναμία ταυτόχρονα του ΠΑΣΟΚ καθώς με το χρόνο αποδεικνύεται ότι μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κώστα Σημίτη, οι «κληρονόμοι», οι «επίγονοι», οι «δελφίνοι» είναι αναλώσιμοι και ουσιαστικά ανίκανοι να διαχειριστούν το πολιτικό κληροδότημα της μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης.
Ζούμε ήδη το τέλος της Μεταπολίτευσης και κατά συνέπεια λένε το τέλος των πολιτικών σχηματιστών που δημιούργησε, δηλαδή πρωτίστως του ΠΑΣΟΚ κα εν ευθέτω χρόνω πιθανολογείται και της ΝΔ.
Όσο και αν φαίνεται απλοϊκό το μέγα ζήτημα πάντα στο ΠΑΣΟΚ σε φάσεις κρίσης ήταν ποιος έχει τα «συμβόλαια».
Δηλαδή ποιος έχει το «όνομα», το «σήμα», τα «κλειδιά» και το «ταμείο»… Φαίνεται ότι αυτή τη στιγμή είναι στην κατοχή του Ευάγγελου Βενιζέλου ή μήπως είναι ακόμη στην κατοχή της «οικογένειας»….
Άλλωστε το «δαχτυλίδι» η «οικογένεια» το επινοικίασε στον Κώστα Σημίτη, ο οποίος στη συνέχεια το επέστρεψε στην «οικογένεια».
Η ιστορία είναι γνωστό ότι επαναλαμβάνεται ως φάρσα Ο χρόνος θα δείξει και μάλιστα πολύ σύντομα αν θα επαναληφθεί ή όχι με κάποιους «ενδιάμεσους» σταθμούς