Γράφει ο ποιητής:
Το βραδινό, σαν έκλειε το μαγαζί/
αν ήταν τίποτε να επιθυμεί πολύ/
καμιά κραβάτα κάπως ακριβή/
καμιά κραβάτα για την Κυριακή/
ή σε βιτρίνα αν είχε δει και λαχταρούσε/
κανένα ωραίο πουκάμισο μαβί/
το σώμα του για ένα τάλιρο ή δυο πουλούσε…
Και ο βουλευτής σχολίασε, εσείς πουλήσατε για ένα ή δυο τάλιρα το σώμα σας; Πουλάτε τις απόψεις σας, τις δεσμεύσεις σας, τις υποσχέσεις σας, για δυο, τρεις, τέσσερις, πέντε, έξι μήνες εξουσίες. “Μέρες του 1909” είναι το ποίημα, μέρες του 2017 είναι οι δικές σας ευθύνες!