Το πιο ενδιαφέρον από τα ευρήματα της δημοσκόπησης της Alco για το Newsit.gr, είναι δίχως άλλο η εντυπωσιακή απόσταση που χωρίζει τις αντιλήψεις της κοινωνίας από τη στάση και συμπεριφορά των κομμάτων.
Όταν η κοινωνία συνειδητοποιεί, με τρόπο εξαιρετικά επώδυνο, ότι τίποτα πλέον δεν είναι ίδιο, τα κόμματα συμπεριφέρονται ως εάν να μην έχει αλλάξει τίποτα. Όταν οι αλλαγές στην καθημερινότητα των πολιτών είναι βίαιες, τα κόμματα εξακολουθούν να λειτουργούν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν τα τελευταία 35 χρόνια.
Η επιθυμία της κοινωνίας για καθαρές φωνές, κριτική σκέψη, επιλογές κατά συνείδηση, αντιμετωπίζεται με λογικές κομματικής πειθαρχίας και διαγραφές.
Η απαίτηση της για αποκατάσταση του χαμένου εδώ και χρόνια αισθήματος δικαίου, χτύπημα της διαφθοράς, τιμωρία όσων έχουν παρανομήσει, χάνεται σε συζητήσεις που δεν καταλήγουν πουθενά.
Η ανάγκη για στοιχειώδη συνεννόηση, ώστε να προχωρήσουν οι παραπάνω δράσεις, χάνεται πίσω από τη λογική στήριξης κομματικών θέσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν το 85% των πολιτών ζητά να συμφωνήσουν τα κόμματα στο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών σε κινήσεις κατά της διαφθοράς και της βίας, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν τη μη συμμετοχή τους.
Η αδυναμία του κομματικού συστήματος να ανταποκριθεί σε όσα οι πολίτες απαιτούν, οδηγεί το 54% στην εκτίμηση ότι τα σημερινά κόμματα έχουν κλείσει τον κύκλο τους.
Δεν γνωρίζω αν η εκτίμηση αυτή θα οδηγήσει σε νέα κόμματα. Η σχετική διάθεση μεγάλου μέρους της κοινωνίας, όπως εκφράζεται στη δημοσκόπηση, είναι θεωρητική και όπως έχει αποδειχτεί στο παρελθόν μπορεί να μην εκφραστεί ποτέ στην πράξη. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι το τέλος αυτής της κρίσης, δεν μπορεί να αφήσει το κομματικό σύστημα όπως είναι σήμερα. Κανείς νομίζω δεν μπορεί σήμερα να προσδιορίσει με ακρίβεια τι θα είναι διαφορετικό. Όλοι όμως μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι τίποτα δεν θα είναι ίδιο.
Κώστας Παναγόπουλος – πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος ALCO
—————————————————————————————–
Οι πολίτες απαιτούν αλλαγές παντού – Καταδικάζουν το παλιό
Τα ευρήματα της έρευνας του NewsIt σε ότι αφορά τις αλλαγές στο πολιτικό σύστημα είναι πράγματι εντυπωσιακά. Για πρώτη φορά οι πολίτες τοποθετούνται με σαφήνεια, αλλά και συντριπτικά ποσοστά σε θέματα όπως η αλλαγή του αριθμού των βουλευτών, η αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, η άρση της βουλευτικής ασυλίας.
Εξίσου σημαντική και συνδεδεμένη με τις παραπάνω θέσεις είναι η απαίτησή τους να μη χαθεί η ευκαιρία του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών της Δευτέρας και τα θέματα αυτά να γίνουν κοινές αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας. Συγκεκριμένα σε ποσοστό 84,5% απαιτούν συμφωνία κομμάτων σε δράσεις κατά της βίας και της διαφθοράς.
Το πόσο αλλάζουν, αλλά και πόσο γρήγορα βαθιές παλαιότερες πεποιθήσεις φαίνεται από το ότι μόλις το 6,5% ζητά τα κόμματα να μείνουν στις θέσεις του στη συνάντηση της Δευτέρας. Είναι φανερό ότι οι πολίτες αμφισβητούν πλέον την αυθεντία οποιουδήποτε κομματικού σχηματισμού και αναζητούν συνθέσεις.
Για το κομματικό σύστημα, κυρίαρχο θεσμό του πολιτικού συστήματος οι θέσεις είναι επίσης ξεκάθαρες. Στην πλειοψηφία τους οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ έχουν εκμετρήσει το βίο. Η μεταπολίτευση τελείωσε. Σε συνέπεια με την παραπάνω θέση έρχεται η αποδοκιμασία των διαγραφών ως ξεπερασμένων ανώφελων πρακτικών. Θα ήταν εξάλλου εντελώς αντιφατικό να μην αποδέχονται την αυθεντία, να αποζητούν συνθέσεις και ταυτόχρονα να εγκρίνουν την πιο γνήσια παλιοκομματική πρακτική.
Μιλώντας τέλος για την πολιτική συγκυρία η κα Μπακογιάννη φαίνεται να διατηρεί πολύ σημαντικά ερίσματα στη Ν.Δ. κάτι που εκφράστηκε και στις πρόσφατες δοκιμασίες για την ανάδειξη αρχηγού.
Με την έννοια αυτή η απόφαση του κ. Σαμαρά ελέγχεται διπλά. Και ως εκφραστής παλιοκομματικής αντίληψης, αλλά και ως πολιτική συρρίκνωσης, φοβική πράξη σε μία περίοδο, όπου αντιθέρως ζητείται η διεύρυνση προβληματισμού και η ενίσχυση του διαλόγου. Εκτός εάν δεχθούμε ότι σε ένα κοινό “παιχνίδι” στενών κομματικών και προσωπικών ανταγωνισμών η κα Μπακογιάννη έψαχνε την έξοδο και ο κ. Σαμαράς τη διεύκολυνε να τη βρει.