Η επικείμενη “συμφωνία” της κυβέρνησης Τσίπρα με τους δανειστές αναμένεται να πυροδοτήσει ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και να αναδιατάξει το πολιτικό σκηνικό και τις ισορροπίες που διαμόρφωσε η ψήφος του ελληνικού λαού στις 25 Ιανουαρίου.
Και αυτό γιατί το περιεχόμενο της συμφωνίας όπως όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν θα απέχει παρασάγγας από την προεκλογική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, αν και σε επικοινωνιακό επίπεδο το Μέγαρο Μαξίμου προετοιμάζει ήδη τα επιχειρήματα πειθούς της κυβερνητικής πλειοψηφίας με κύριο όλων ότι οι προεκλογικές δεσμεύσεις και οι προγραμματικές δηλώσεις έχουν ορίζοντα υλοποίησης την 4ετία.
Το επίμαχο όμως ζήτημα που θα προκύψει από τις “αντιπολιτευόμενες” δυνάμεις εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ είναι αν η νέα συμφωνία θα είναι πράγματι ένας “έντιμος συμβιβασμός” ή ένα νέο “μνημόνιο” επί της ουσίας.
Σύμφωνα με την εικόνα που διαμορφώνεται μέχρι στιγμής με βάση τις πληροφορίες για τις πτυχές της νέας συμφωνίας και τις αντιδράσεις που καταγράφονται:
– στον ΣΥΡΙΖΑ η χθεσινή θυελλώδης κοινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας και του προεδρείου της Κ.Ο. εξαιτίας της σφοδρής κριτικής από κορυφαία στελέχη όπως η Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου κατά της κυβέρνησης στο πρόσωπο του αντιπροέδρου Γιάννη Δραγασάκη φανέρωσε ποιος πραγματικά θα ηγηθεί της της εσωκομματικής αντιπολίτευσης ενόψει των κρίσιμων ψηφοφοριών στη Βουλή με την αρωγή και της “αριστερής πλατφόρμας” του Παναγιώτη Λαφαζάνη, η οποία αριθμεί 20-25 βουλευτές
– στους ΑΝΕΛ λόγω του ιδιομορφίας του κόμματος οι ισορροπίες είναι ιδιαίτερα εύθραυστες με αποτέλεσμα να θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι ενόψει της ψήφισης συμφωνίας θα καταγραφεί διχασμός του κόμματος, ενώ μια πρώτη γεύση και της εύθραυστης κυβερνητικής συμμαχίας με τον ΣΥΡΙΖΑ δόθηκε με την απόλυτη διαφωνία του κόμματος και την καταψήφιση της πρωτοβουλίας της κυβέρνησης για την δημιουργία τζαμιού στο Βοτανικό
– στη Νέα Δημοκρατία η πάλαι ποτέ “ομάδα αλήθειας” του Αντώνη Σαμαρά όπως όλα δείχνουν είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε αντίποινα της τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και γιατί ευελπιστεί στο σενάριο της “αριστερής παρένθεσης”, θα βρει ωστόσο απέναντι της τόσο τη “καραμανλική” πτέρυγα όσο και την Ντόρα Μπακογιάννη πιθανότατα καθώς αναμένετσι να στηρίξουν την όποια “συμφωνία” ενεργοποιώντας το ρήγμα στους κόλπους της παράταξης και προσδοκώντας κομματικά οφέλη στην πολυαναμενόμενη “κούρσα διαδοχής”
– στο ΠΑΣΟΚ η “κούρσα διαδοχής” έχει ξεκινήσει, καθώς στα μέσα Ιουνίου εκλέγει τον νέο πρόεδρο του κόμματος μετά την απόφαση του Ευάγγελου Βενιζέλου να αποχωρήσει, με τους τρεις επίδοξους διαδόχους να κινούνται σε διαφορετικό μήκος κύματος, καθώς η Φώφη Γεννηματά κάνει λόγο για υπεύθυνη στάση του ΠΑΣΟΚ αφήνοντας έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο ψήφισης της συμφωνίας, ενώ Ανδρέας Λοβέρδος και Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση και πιο κοντά εν πάση περιπτώσει στην σκληρή γραμμή Βενιζέλου
– πιο ξεκάθαρα είναι τα πράγματα στο ΠΟΤΑΜΙ που θα υπερψηφίσει οποιαδήποτε συμφωνία, και στο ΚΚΕ και στην ΧΑ που θα καταψηφίσουν οποιαδήποτε συμφωνία.
Είναι προφανές ότι η συμφωνία που έρχεται οσονούπω προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής, αν και έχει σημασία αν έρθει “πακέτο” με την μορφή ενός πολυνομοσχεδίου με ένα ή πολλά άρθρα, ή “κομμάτι-κομμάτι” θα διαμορφώσει νέα δεδομένα και ενδεχομένως να οδηγήσει σε νέες “συμμαχίες“, κυβερνητικές και άλλες, ακόμη και σε εκλογές με νέα σχήματα-νέους αρχηγούς.
Πολύς λόγος άλλωστε γίνεται τελευταία για τις πολιτικές φιλοδοξίες του Γιάννη Στουρνάρα, ως προσώπου μπορεί να ηγηθεί του λεγόμενου “Μεταρρυθμιστικού Κέντρου” με στελέχη τόσο από τη ΝΔ όσο και από το ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο!