Πέμπτη, 28 Μαρ.
21oC Αθήνα

Η ευθύνη δεν ταιριάζει στο ΠΑΣΟΚ

Η ευθύνη δεν  ταιριάζει στο ΠΑΣΟΚ
Ο Βαγγέλης γράφει ωραία. Η ομιλία του για την επέτειο της 3ης του Σεπτέμβρη είχε ένα πρώτο μέρος αποτίμησης του φαινομένου ΠΑΣΟΚ όπου κυριαρχούσαν η έμπνευση, η ευστοχία στην ανάλυση και η ακρίβεια στην έκφραση.
Κατά παράδοξο τρόπο και η λιτότητα στην έκφραση.
 
“Με τη Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη εκφράστηκε μια αντισυμβατική, για τα δεδομένα της εποχής, αντίληψη για τον πολιτικό λόγο, την πολιτική οργάνωση, τη διεθνή θέση της χώρας, την ίδια την κοινωνική διαστρωμάτωση και την πολιτική αντιπροσώπευση της κοινωνίας. Άρχισε να διαμορφώνεται η ίδια η αισθητική της Μεταπολίτευσης.”
 
“Η 3η του Σεπτέμβρη συμβόλισε, με τη χρήση του όρου «Σοσιαλισμός», την αρχή ενός διπλού απογαλακτισμού. Κυρίως πολιτικού και οργανωτικού από το προδικτατορικό κέντρο και κατά βάθος ιδεολογικού από την κομμουνιστική αριστερά.”
 
Η ιδρυτική πράξη του ΠΑΣΟΚ γέννησε τρεις εμβληματικές διατυπώσεις που εξέφρασαν τον εθνικό, τον πολιτικό και τον κοινωνικό ριζοσπαστισμό και γράφτηκαν στην  ιστορία του ελληνικού πολιτικού λόγου:…. Η Ελλάδα στους Έλληνες, οι μη προνομιούχοι, Αλλαγή.”
 
Μετά άρχισαν οι ακτίνες του νέου φωτοδότη ήλιου και η μαγεία χάθηκε. Η κούραση από την συνείδηση και τη συγκίνηση του τετελεσθέντος κυριάρχησε μεταξύ των ηλικιωμένων παρισταμένων.
 
 
Ο Αλέξης χαϊδεύει υπέροχα. Τα αυτιά των κουρασμένων, θυμωμένων, απελπισμένων. Στην ομιλία του, στην αντισυγκέντρωση παρα-Πασοκικών δυνάμεων στη Νίκαια για την 3η του Σεπτέμβρη δεν υπάρχει ανάλυση, στοχασμός , αποτίμηση. Όμως τα συνθήματα που υποκαθιστούν τη σκέψη περισσεύουν.
 
“ Το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε το πολιτικό του τέκνο, την αλλαγή της 18ης Οκτώβρη του ’81 στην τρόικα των δανειστών”.
“Ορόσημο του σημερινού ΠΑΣΟΚ δεν είναι η 3η του Σεπτέμβρη αλλά η 23η Απριλίου του 2010, εκείνη η αποφράδα μέρα, που από το Καστελόριζο ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της χώρας, ο Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε την παράδοση του λαού και του τόπου στο ΔΝΤ και τους δανειστές”.
 
Έτσι λοιπόν ο Τσίπρας κηρύσσει το ΠΑΣΟΚ έκπτωτο και νομιμοποιεί την έμμεση υποψηφιότητά του ως συνεχιστή των “καλών στιγμών του κινήματος”.
 
Ότι καταγγέλλει πως γίνεται με τις τράπεζες και έγινε με την Αγροτική – το χωρισμό των στοιχείων του ενεργητικού σε καλά και κακά- το κάνει ο ίδιος με την πολιτική Ιστορία.
 
Τα κακά στον Βενιζέλο τα καλά στον ΣΥΡΙΖΑ.
 
Το βέβαιο είναι πως επί των ιματίων του απολεσθέντος κινήματος ερίζουν και οι δύο.
Οι αριθμοί έχουν ήδη δείξει ποιος κερδίζει σήμερα.
 
Εκείνος που εξασφαλίζει στον “χοντρό λαό” της αριστεράς όπως έλεγε κι ο Βάρναλης, την διαφυγή του από τη διπλανή πόρτα.
 
Στην ανέχεια είναι επαναστάτης. Καταλύτης του θυμού που διαλύει τη μεσαία τάξη.
Στα καλά γίνεται σοσιαλιστής. Εμπροσθοφυλακή ελπίδας στην ανασυγκρότηση της μεσαίας τάξης.
 
Αυτό είναι το δίπορτο επιβίωσης της αριστεράς. Όχι μόνο στην Ελλάδα.
 
Η λέξη ευθύνη, αυτή που ο Βενιζέλος είπε πως θα διάλεγε για να χαρακτηρίσει τη νέα ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ, απλά δεν υπάρχει, δεν περιλαμβάνεται σε αυτό το σχήμα.
 
Γι αυτό άλλωστε και το ΠΑΣΟΚ της ευθύνης ήταν πάντα, από τον Καράγιωργα έως τον Σημίτη παρενθετικό, αντιφατικό και εντέλει οξύμωρα ανύπαρκτο.
 
Γι αυτό και τολμά ο Τσίπρας να χαρακτηρίζει λαθροχειρία την όντως άτεχνη απόπειρα Βενιζέλου να εντάξει στην αντίληψη ΠΑΣΟΚ τη μνημονιακή περιπέτεια.
 
Η ευθύνη δεν ταιριάζει σήμερα στο ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν είναι αυτή η δουλειά κι ο δρόμος επιβίωσης του λαού της αριστεράς στις δύσκολες μέρες
 
Το λάλον ύδωρ απέσβετο Βαγγέλη κι ας ήταν χθες παρών στο μνημόσυνο ο Λαλιώτης.
 
 
 
 
 

Πολιτική Τελευταίες ειδήσεις

Σχολιάστε