από τα πρωτοσέλιδα περί Εξεταστικών και ασφαλιστικού και διάσπασης Συνασπισμού.Ο λόγος είναι πως στην διαμάχη αιωνίων διαπίστωσα μεγαλύτερη προσπάθεια νεωτερικής οπαδικής στάσης, ενώ σε όλα τα προηγούμενα αναφερθέντα οι ίδιοι ηθοποιοί θλιβερά και προβλέψιμα καταστρέφουν και αυτοκαταστρέφονται.
Ο Ολυμπιακός έχασε ένα παιχνίδι που μπορούσε να κερδίσει μιας και 12 λεπτά-χρόνος πάντως πολύς για το μπάσκετ- προηγείτο με 14 πόντους του Παναθηναικού.
Με συνεχείς ανακοινώσεις από Δευτέρα έβαλλε κατά της διαιτησίας , επιστρατεύοντας και βιντεάκι με τις επίμαχες φάσεις διαιτητικής «μεροληψίας», που κατά τη γνώμη του αλλοίωσαν το αποτέλεσμα.
Το βιντεάκι , παρά την πράσινη απάντηση, επιβεβαιώνει διαιτητικά απανωτά σφάλματα. Δεν τεκμηριώνει βέβαια πως ο αγώνας χάθηκε εξ αιτίας τους.
Ούτε σκέφθηκε ο Παναθηναικός ή κάποιος ..τρίτος να αναρτήσει βίντεο τεχνικής ανάλυσης των απίστευτα προφανών λαθών του Π. Γιαννάκη, που σίγουρα βάρυναν πολύ περισσότερο στην διαμόρφωση του αποτελέσματος. Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι ο Ολυμπιακός -η ομάδα που προηγείτο στο σκορ- έκανε επιθέσεις που διαρκούσαν πολύ λιγότερο απ’ ότι του αντιπάλου και πως ο προπονητής πήρε time out για να την ηρεμήσει όταν το παιχνίδι είχε ήδη χαθεί.
Στη μπασκετική διαμάχη έχουμε τρία πράγματα μαζί.
Μια πολύ γνωστή , μόνιμη νεοελληνική συμπεριφορά. Για το κακό φταίει ο τρίτος, ο άλλος ο ξένος. Όχι οι παίκτες ή ο προπονητής , σίγουρα όμως ο διαιτητής.
Όχι η συμπεριφορά της Ελληνικής πολιτείας και πολιτών αλλά το κεφάλαιο και το ΔΝΤ για να αρχίσουν οι παραλληλισμοί.
Έχουμε μια δεύτερη οικεία στάση και πράξη. Ο Διαμαντίδης στην αρχή του αγώνα, άρα χωρίς ολυμπιακό ισχυρισμό περί επίδρασης στο αποτέλεσμα, έφτυσε έναν συμπαίκτη, παίκτη της άλλης ομάδας. Το βίντεο είναι αδιάψευστο τεκμήριο και ο παίκτης τιμωρήθηκε από τον αθλητικό δικαστή με 2000 πρόστιμο. Δηλαδή ο αθλητικός δικαστής όρισε ως τιμή της ροχάλας το διχίλιαρο.
Για να συνεχίσω τους παραλληλισμούς το διχίλιαρο μου θυμίζει κάποιον άλλο που όρισε τη μίζα στα 500 τότε εκατομμύρια δρχ, κάπου 1.5 εκ. ευρώ.
Έκτοτε η έφοδος της νέας ηθικής ροκάνισε το πολιτικό σύστημα και μας προσγείωσε στο σήμερα.
Η στάση του αθλητικού δικαστή, επιβεβαιώνει τον κοινωνικό μιθριδατισμό. Η πράξη δεν αντιμετωπίζεται στην ηθική της διάσταση, αλλά στην πραγματολογική. Τον…… δρόσισε ή περίπου.
Ο Διαμαντίδης τόχει αυτό το κουσούρι αφού ο φακός τον συλλαμβάνει για τρίτη ή τέταρτη φορά στο ίδιο έργο πρωταγωνιστή. Η νομιμοποίηση της ροχάλας, γιατί αυτό σημαίνει το διχίλιαρο δεν είναι βέβαια δική του υπόθεση μόνο.
Μέχρις εδώ τα πράγματα μοιάζουν ίδια και απαράλλαχτα με τα όσα συμβαίνουν καθημερινά στον πολιτικό μας βίο. Άρα χωρίς ενδιαφέρον.
Που βρίσκω το καινούργιο; Στην αυτοσυγκράτηση των διοικήσεων και των δύο πλευρών. Οι λεκτικές κατηγορίες και τα υπονοούμενα περιορισμένα. Η ιδέα του YouTube εξαίρετη γιατί μεταφέρει το επιχείρημα στο πραγματικό πεδίο.
Το πιο σημαντικό. Δεν προσπαθείται με ερμηνείες προθέσεων και με θεωρίες συνωμοσίας να στηθεί σκηνικό εμπλοκής του αντιπάλου στον επηρεασμό της διαιτησίας. Προτείνεται ή διεκδικείται η μετάκληση ξένων διαιτητών για την «αμερόληπτη» κρίση. Δηλαδή μεταφέρεται η σύγκρουση από το παρελθόν στο παρόν, από το πρόβλημα στη λύση.
Εδώ δεν έχουμε τίποτε τυπικά νεοελληνικό μεταπολιτευτικό.
Δηλαδή ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, εννοώ η επίκληση του δικαίου-υποκειμενικού- δεν δικαιολογεί την … εξωθεσμική αγανάκτηση των τρόπων διεκδίκησής του η εξόντωση του αντιπάλου δεν περιλαμβάνεται στους στόχους του επιτιθέμενου.
Η άλλη πλευρά δεν χρησιμοποιεί τον συμψηφισμό ως κύρια μέθοδο απάντησης, δηλαδή το καλά αλλά κι εσάς σας ευνόησαν ..πρόπερσι.
Συμψηφισμός. Καθημερινά στην επικαιρότητα με τις αθλιότητες των εξεταστικών για το ποιος είναι περισσότερο κλέφτης.
Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Δολοφονίες στη Marfin, ψευτοθεατρίνοι κλαυθμηρίζοντες υπουργοί για το ασφαλιστικό, γαιτανάκι ανυποληψίας και ανικανότητας στη διακυβέρνηση.
Εννοείται πως μπάσκετ θα δω κι απόψε. Και δεν λέω να κερδίσει ο καλύτερος. Ο Ολυμπιακός να κερδίσει που είναι η ομάδα μου. Χωρίς ροχάλες παρακαλώ, όχι για λόγους καθωσπρεπισμού. Για να μην φτάσουμε στην απροχώρητη χρεοκοπία. Κι ας αφήσουμε τους ανεγκέφαλους μόνους να λένε, έλα μωρέ και τι έγινε, το μπάσκετ είναι αντρικό παιχνίδι, πάνω στα νεύρα του το έκανε το παιδί. Τα ίδια έλεγαν 35 χρόνια τώρα και αδιόρθωτα λένε ακόμη για τη διαφθορά και τη μίζα.