Τα τέσσερα πρώτα σχετικά άρθρα του νομοσχεδίου ψηφίσθηκαν με 201 «υπέρ» έναντι 21 «κατά» και 5 «παρών». Συνολικά απουσίασαν 73 βουλευτές από την ονομαστική ψηφοφορία που προκάλεσαν η Δημοκρατική Συμπαράταξη, το Ποτάμι και Ανεξάρτητοι Βουλευτές.
Με τα άρθρα αυτά, στην χθεσινή συζήτηση του νομοσχεδίου στην Ολομέλεια είχαν ταχθεί κατά οι ΑΝΕΛ, προκαλώντας νέο ρήγμα σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην συγκυβέρνηση, και η Χρυσή Αυγή. Αντίθετα υποστηρίχθηκε από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, Δημοκρατική Συμπαράταξη, ΚΚΕ, Ποτάμι και ΕΚ.
Κατά την διεξαγωγή της ονομαστικής ψηφοφορίας από το «ΟΧΙ» των ΑΝΕΛ διαφοροποιήθηκαν οι βουλευτές του Θανάσης Παπαχριστόπουλος και ο υφυπουργός Παιδείας Κώστας Ζουράρις που ψήφισαν «ΝΑΙ» όπως άλλωστε είχαν κάνει και στην ψήφιση του συμφώνου συμβίωσης που το κόμμα τους είχε και τότε καταψηφίσει. Από τους ΑΝΕΛ πάντως επέλεξαν την «απουσία» ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ και υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, η υπουργός Τουρισμός Έλενα Κουντουρά, ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Βασίλης Κόκκαλης, ενώ ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Γιώργος Λαζαρίδης απουσίασε και αυτό μεν, αλλά έστειλε επιστολή με την οποία γνωστοποιούσε ότι εάν ήταν παρόν θα καταψήφιζε το νομοσχέδιο όπως και το κόμμα του.
Ουσιαστικά οι ΑΝΕΛ «παρουσιάστηκαν» με τρείς γραμμές, με τους βουλευτές Κώστα Κατσίκη, Δημήτρη Καμμένο και η υφυπουργός Μακεδονία – Θράκης Μαρία Κόλλια – Τσαρουχά που καταψήφισαν, τους δύο που ψήφισαν «ΝΑΙ» και τους υπόλοιπους που απουσίασαν. Από τους Ανεξάρτητους βουλευτές, οι Λεωνίδας Γρηγοράκος και ο Νίκος Νικολόπουλος καταψήφισαν τα τέσσερα άρθρα του νομοσχεδίου.
Πολλές ήταν ωστόσο οι απουσίες βουλευτών από όλα τα κόμματα. Και μάλιστα με την πλειοψηφία τους να παραλείπουν να αποστείλουν έστω και επιστολές γνωστοποίησης ότι συντάσσονται με την επίσημη θέση που έχει εκφράσει η κοινοβουλευτική του ομάδας, αφήνοντας έτσι περιθώρια «ελεύθερου» σχολιασμού… γι’ αυτή την απουσία τους.
Χαρακτηριστικά, από τη ΝΔ απουσίασαν 35 «γαλάζιοι» βουλευτές εκ των οποίων μόνο ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Άδωνις Γεωργιάδης φρόντισε να ξεκαθαρίσει την απουσία του στέλνοντας επιστολή στο Προεδρείο της Βουλής με την οποία γνωστοποίησε ότι εάν ήταν παρών θα ψήφιζε τα τέσσερα επίμαχα άρθρα όπως και το κόμμα του.
O υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος της ονομαστικής ψηφοφορίας σχολίασε στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες πως «εκπλήξεις για τους εμπνευστές του αιτήματος διενέργειας ονομαστικής ψηφοφορίας επεφύλαξε η σημερινή διαδικασία. Όχι μόνο τα υπό ψήφιση άρθρα 1, 2 3 και 4 του σχεδίου νόμου υπερψήφισαν βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων αποδεικνύοντας ότι κανένα πολιτικό ζήτημα δεν υφίσταται, αλλά το «ενδιαφέρον» είναι ότι τα καταψήφισε ο ανεξάρτητος κεντροαριστερός Λεωνίδας Γρηγοράκος. Είναι προφανές ότι τις αιτιάσεις οι εκπρόσωποι της κεντροαριστεράς θα πρέπει να τις απευθύνουν και προς τον ομοϊδεάτη τους».
Κοινοβουλευτικοί κύκλοι πάντως σχολίασαν πως ο υπουργός δεν «είδε» ότι από τους 9 βουλευτές των ΑΝΕΛ που στηρίζουν την συγκυβέρνηση ψήφισαν θετικά μόνο 2 (!) αλλά «ανακάλυψε» το πρόβλημα… σε μια αρνητική ψήφο η οποία προήλθε μάλιστα από έναν Ανεξάρτητο βουλευτή…» Δεν είδε επίσης την απουσία βουλευτών του κόμματός του, δηλαδη του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος τόσο πολύ κόπτεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα…
Με τα άρθρα που τέθηκαν σε ονομαστική ψηφοφορία ορίζεται η προώθηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης και η καταπολέμηση των διακρίσεων στον τομέα της απασχόλησης και της εργασίας (στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα) σύμφωνα με τις κοινοτικές οδηγίες. Επανακαθορίζεται – διευρύνεται η έννοια των διακρίσεων (έμμεση και άμεση) και του όρου «παρενόχληση» και εισάγονται νέοι ορισμοί (διάκριση λόγω σχέσης, διάκριση λόγω νομιζόμενων χαρακτηριστικών, πολλαπλή διάκριση, εύλογες προσαρμογές).
Μεταξύ άλλων, προστίθενται ως λόγοι απαγορευμένων διακρίσεων η εθνική καταγωγή, οι γενεαλογικές καταβολές, η χρόνια πάθηση, η οικογενειακή και κοινωνική κατάσταση, ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά του φύλου. Ορίζεται ότι η αρχή της ίσης μεταχείρισης εφαρμόζεται σε όλα τα πρόσωπα, στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, ενώ δεν θίγει τις διατάξεις και τις προϋποθέσεις του νομικού καθεστώτος των υπηκόων τρίτων χωρών εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.). Επίσης, καθορίζονται εκ νέου οι περιπτώσεις στις οποίες επιτρέπεται η δικαιολογημένη διαφορετική μεταχείριση λόγω ειδικών επαγγελματικών απαιτήσεων.