Ο Stefan Theil, σε άρθρο του στην ηλεκτρονική έκδοση του αμερικανικου περιοδικού, αναλύει τις προοπτικές έκβασης της ευρωπαϊκής οικονομίας και δίνει έμφαση στην περίπτωση της Ελλάδας.
Παρά το γεγονός ότι σημειώνεται “η αποτυχία του οικονομικοπολιτικού συστήματος της Ελλάδας” και ότι πρόκειται για χώρα “μοναδική στη δυσλειτουργικότητα” ή ως το “πλέον σπάταλο και διεφθαρμένο δυτικό κράτος”, υπογραμμίζοντας τη “συντριβή” της Ελλάδας από το εθνικό χρέος των 400 δισ. δολαρίων, ο Αμερικανός αρθρογράφος εμφανίζεται συγκρατημένα αισιόδοξος για τις οικονομικές και γενικότερες προοπτικές της Ελλάδας.
“Στόχος του Γιώργου Παπανδρέου είναι ακριβώς το να αλλάξει τα δεδομένα για την Ελλάδα και για το σκοπό αυτό αντιμετώπισε αποφασιστικά απεργίες και διαδηλώσεις και ξεκίνησε με την κατάργηση των αυστηρών ελέγχων σε πολλούς τομείς της ελληνικής οικονομίας, απελευθερώνοντας για πρώτη φορά τον ανταγωνισμό”, επισημαίνει χαρακτηριστικά.
Μεταξύ άλλων, γίνεται αναφορά σε σειρά μεταρρυθμιστικών μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση, όπως: η ψήφιση του νόμου fast-track για την ενθάρρυνση των επενδύσεων, η προωθούμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, η οποία θα καταργήσει τον “ασφυκτικό έλεγχο” στα πανεπιστήμια, ο “ριζοσπαστικός” νέος νόμος για τη διαφάνεια, ο οποίος “στοχεύει στο να ξεριζώσει τη διαφθορά και τη “σοβιετικού τύπου παραποίηση στοιχείων όσον αφορά το χρέος της χώρας και θα μπορούσε έτσι να καταστήσει την Ελλάδα την πλέον ανοιχτή κυβέρνηση στην Ευρώπη”, όπως τονίζεται. Ο νόμος για τη διαφάνεια χαρακτηρίζει “επαναστατικός, με δυνατότητα να επαναπροσδιορίσει τον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης”.
Στο ίδιο δημοσίευμα γίνεται αναφορά σε “ανάλογα μεταρρυθμιστικά” μέτρα που έχουν ληφθεί ανά την Ευρώπη για την αντιμετώπιση της τρέχουσας κρίσης, ωστόσο επισημαίνεται ότι η πρόσκληση για τους Ευρωπαίους ηγέτες γενικά και για τον κ. Παπανδρέου ειδικότερα, είναι το κατά πόσο οι μεταρρυθμίσεις υπέρ της ανάπτυξης θα αποδώσουν αρκετά γρήγορα ώστε να εξισορροπήσουν τις πιέσεις από τη μείωση των κρατικών δαπανών και από τα μέτρα λιτότητας.
Επιπλέον, καταγράφεται “το άνοιγμα της Ελλάδας” σε διεθνείς επενδύσεις και στις σχετικές συμφωνίες με την Κίνα και το Κατάρ, επισημαίνοντας ότι τα βήματα που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, είναι η “αρχή στον αγώνα των μεταρρυθμίσεων” που απαιτούνται για να δημιουργηθεί οικονομική ανάπτυξη σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Τέλος, αναφέρεται ότι “στο παρελθόν, οι κρίσεις δημιούργησαν ευκαιρίες για χώρες και κοινωνίες να επανεφεύρουν τους εαυτούς τους. Η πρόσφατη ιστορία της Ευρώπης υποδηλώνει ότι οι ηγέτες της ξεκινούν να προωθούν μεταρρυθμίσεις μόνο όταν βρεθούν με την πλάτη στον τοίχο. Ο κ. Παπανδρέου δηλώνει ότι η κρίση χρέους της χώρας του κατέστησε δυνατή την προώθηση αλλαγών που δεν θα ήταν εφικτές υπό ομαλές συνθήκες. Η Ευρώπη μπορεί να βρίσκεται ακόμη στα μισά της κρίσης της. Αλλά, σε πάσχουσες οικονομίες όπως της Ελλάδας, σπέρνονται οι σπόροι της αναγέννησης”.