“Ναι η ή όχι στην Ευρώπη;” θα είναι το δίλημμα των ευρωεκλογών όπως το παρουσίασε μιλώντας στη τελετή ανάληψης της ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ομολογουμένως έτσι όπως το έθεσε σε πολλούς θύμισε τα διλήμματα που είχε θέσει ο Γιώργος Παπανδρέου τον Οκτώβριο του 2011 όταν μιλώντας στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ πρότεινε δημοψήφισμα τότε για την νέα δανειακή σύμβαση, που ισοδυναμούσε ουσιαστικά με δημοψήφισμα υπέρ ή κατά της Ευρώπης, με ναι ή όχι στη παραμονή στη ζώνη του ευρώ.
Το ρίσκο που αναλαμβάνει ο κ. Σαμαράς αλλά και ο κ. Βενιζέλος είναι τεράστιο γιατί ουδείς μπορεί να φανταστεί τι μέλλει γενέσθαι αν οι ελληνικές φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις και ιδίως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που στηρίζουν και εφαρμόζουν παράλληλα την ακολουθούμενη πολιτική λιτότητας ηττηθούν από τις “αντιμνημονκές” δυνάμεις και τους “ευρωσκεπτικιστές” γενικότερα.
Η κίνηση Σαμαρά θυμίζει επίσης την πολιτικοποίηση των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών του Νοεμβρίου του 2010, όταν πάλι ο κ. Παπανδρέου ως πρωθυπουργός αποφάσισε να τις πολιτικοποιήσει δίνοντας ουσιαστικά χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση και της πολιτικής που εφάρμοζε ως απόρροια του πρώτου μνημονίου.
Το ενδιαφέρον είναι αν η φράση αυτή του πρωθυπουργού περί ναι ή όχι στην Ευρώπη είναι ένα καθαρά ευρωπαϊκό δίλημμα ή υποκρύπτει ταυτόχρονα και το διακύβευμα των εθνικών εκλογών, καθώς η λανθάνουσα γλώσσα του κ. Μπαρόζο περί τριπλών εκλογών τον Μάιο, παρά τις εξηγήσεις που δόθηκαν, αποκάλυψε ίσως τους σχεδιασμούς του Μεγάρου Μαξίμου και των κυβερνητικών εταίρων.