Χαρακτηριστική είναι η απάντηση που έδωσε σήμερα σε ερώτηση δημοσιογράφου για το που θα φτάσει το έλλειμμα : “έμπειρος δημοσιογράφος είσαστε βρείτε το μόνος σας”. Τρομάζει η απελπισία της απάντησης, εκτός κι αν δεν κατάλαβε τι είπε.
Το έλλειμμα λοιπόν και ο υπολογισμός του επαφίονται επισήμως στις υπολογιστικές ικανότητες των δημοσιογράφων!
Τα κλειστά επαγγέλματα ανοίγουν κατά Ρέππα, δηλαδή ποτέ.
Οι αποκρατικοποιήσεις περιμένουν την …άνοδο του χρηματιστηρίου, που φυσικά δεν έρχεται αν αυτές δεν πραγματοποιηθούν.
Το Δημόσιο κρύβεται, καμουφλάρεται για να γλυτώσει-εφοριακοί, τελωνειακοί- , ΟΣΕ είναι τα τελευταία παραδείγματα, από την στοιχειώδη εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου ή την μείωση του προσωπικού .
Η εξεταστική στα Πανεπιστήμια χάνεται, αλλά οι μισθοί των πανεπιστημιακών καταβάλλονται.
Οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ χρησιμοποιούνται, με την πολιτική βλακεία που τους δέρνει, σαν άλλοθι για το πλιάτσικο της ενέργειας. Παρεμπιπτόντως ανοίγουν και μερικά διόδια μιας και έτσι εκφράζεται πλέον η επαναστατικότητα των αγέρωχων και ασυμβίβαστων.
Κι ο νόμος της Κερατέας πάει να γίνει δίκαιο της κοινωνίας.
Η Ελλάδα έχει ακόμη κυβέρνηση, αλλά όχι διακυβέρνηση. Έχουν πέσει έξω σε όλα και στο πιο βασικό. Δεν αντιμετωπίζουν πλέον τα προβλήματα. Έχουν παραιτηθεί. Διαχειρίζονται απλά τις ενδεχόμενες κομματικές συνέπειες της χρεοκοπίας.
Αυτό είναι το νόημα της τοποθέτησης στα οικονομικά του Βενιζέλου. Μετά την αποτυχία (;) του τεχνοκράτη Παπακωνσταντίνου, έρχεται ο “πολιτικός” Βαγγέλης να αλλάξει το κλίμα, να διαπραγματευθεί περήφανα, να τρίξει τα δόντια στην τρόικα.
Να αναγγείλει μέτρα που θα εφαρμόσει αλλά μπορεί και όχι. 23% ΦΠΑ στην εστίαση αλλά όχι στο όρθιο, εγγυήσεις στους Φινλανδούς αλλά όχι ακριβώς, διακόπηκαν οι διαπραγματεύσεις αλλά συνεχίζονται.
Και για αντιμετώπιση των δομικών αλλαγών που δεν γίνονται , μοστράρουμε δημοψηφίσματα για το αν οι βουλευτές θα είναι 200 κι η ασυλία τους κοινή.
Σύνταγμα δια δημοψηφισμάτων, σαν να σε ρωτάν αν θές τον καφέ με ολίγη ή σκέτο, την ώρα που κηδεύεις τη μάνα σου.
Και το έλλειμμα ; Βρες το μόνος σου!!
Εδώ η κυβέρνηση , δια στόματος Βενιζέλου παραδίδεται επίσημα.
Τσοβόλα δώστα όλα είχε πει και με άλλο τρόπο παραδοθεί ο πατέρας Παπανδρέου, ομολογώντας τότε , κυνικά και χυδαία, πως θέλει την εξουσία των πληβείων με κάθε τρόπο, με κάθε τίμημα.
Κι ο Γιώργος, άξιος συνεχιστής αυτής της παράδοσης, βρίσκει στον αμετροεπή Βενιζέλο, το δικό του Τσοβόλα, που παίζει στο δικό του show, σαν θλιβεροί θεομπαίχτες, ερασιτεχνικοί θίασοι του πιο προηγούμενου αιώνα.