Όταν ο βασιλιάς της Πρωσίας Φρειδερίκος αποφάσισε να κατασκευάσει το πολυτελές του ανάκτορο στην περιοχή Σαν Σουσί του Πότσδαμ, διαπίστωσε ότι ένας μύλος του έκοβε τη θέα. Ο βασιλιάς ζήτησε από τον μυλωνά να κατεδαφίσει τον μύλο του. Εκείνος αρνήθηκε. Αλλά ο Φρειδερίκος επέμεινε: «Είμαι ο βασιλιάς και μπορώ να σε υποχρεώσω να κάνεις ότι θέλω». Αλλά ο μυλωνάς δεν υποχώρησε: «Ασφαλώς μεγαλειότατε, η ισχύς σας είναι μεγάλη. Όμως η εξουσία σας δεν είναι απόλυτη.
Στο Βερολίνο υπάρχουν δικαστές». Με τον τρόπο αυτό ο μυλωνάς θέλησε να καταδείξει ότι σε ένα κράτος δικαίου, ούτε καν ο ισχυρός βασιλιάς μπορεί να κάνει ότι θέλει. Η εξουσία του περιορίζεται από τους νόμους και τα δικαστήρια, που έχουν υποχρέωση να εφαρμόσουν το Δίκαιο με αίσθημα δικαιοσύνης και ισονομίας. Αναρωτιέμαι αν την απάντηση του φτωχού μυλωνά μπορούμε να δώσουμε εμείς οι απλοί έλληνες πολίτες σήμερα.
Εναντι των ισχυρών του πλούτου, της τηλεόρασης και της πολιτικής. Αμφιβάλλω βασίμως. Και πολύ φοβάμαι ότι η πρόσφατη αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με αφορμή τους αυστηρούς όρους που επεβλήθησαν στον πρώην γενικό διευθυντή του μέχρι πέρυσι πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή Γιάννη Αγγέλου είναι χαρακτηριστική αυτού του κλίματος.
Στο πρόσφατο παρελθόν, το ΠΑΣΟΚ ως αξιωματική αντιπολίτευση κατηγορούσε την τότε κυβέρνηση της ΝΔ και του Καραμανλή ότι χρησιμοποιώντας ορισμένους δικαστές, που ήλεγχε, σε θέσεις κλειδιά στην Δικαιοσύνη, όπως ο πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Σανιδάς, μπορούσε να ελέγχει κατά το δοκούν την ίδια την απονομή της Δικαιοσύνης. Σήμερα, η ΝΔ ως αξιωματική αντιπολίτευση μιλά για «σκευωρία», που έχει στηθεί από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και δικαστές εις βάρος του πρώην πρωθυπουργού και του στενότερου συνεργάτη του.
Ούτε γνωρίζουμε λεπτομέρειες ούτε μπορούμε εμείς οι πολίτες να δικάσουμε την υπόθεση του Βατοπαιδίου για την οποίαν κατηγορείται ο κ. Αγγέλου. Αυτό όμως που γνωρίζουμε είναι ότι οι κατηγορίες, που εκτοξεύει η ΝΔ για να καλύψει τον πρώην πρωθυπουργό υπονομεύουν τον ανεξάρτητο χαρακτήρα που θα έπρεπε να έχει η Δικαιοσύνη για να δεχτούμε ότι υφίσταται κράτος δικαίου στην Ελλάδα. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, που το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση υπονόμευε την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης όταν ήταν αξιωματική αντιπολίτευση. Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψη του. Αλλά όχι τα κόμματα, και μάλιστα κόμματα εξουσίας.
Με τον τρόπο που συμπεριφέρονται υποδεικνύουν στην κοινωνία ότι η δικαιοσύνη δεν είναι ανεξάρτητη αλλά ελέγχεται από το κόμμα, που βρίσκεται εκάστοτε στην κυβέρνηση. Δηλαδή δεν υφίσταται κράτος δικαίου. Δεν υπάρχει προστασία για τον απλό πολίτη, ο οποίος δεν μπορεί να εμπιστεύεται κανέναν για να βρει το δίκιο του. Εφόσον η νοοτροπία αυτή εμπεδωθεί στους πολίτες, οι οποίοι ήδη βιώνουν μια τρομακτική αμφισβήτηση των πολιτικών και της πολιτικής και φοβούνται την κατάρρευση ενός αναποτελεσματικού συστήματος εξουσίας, τότε σε τι μπορούμε να πιστεύουμε και σε τι μπορούμε να ελπίζουμε.
Πολύ φοβόμαστε, ότι ανεξάρτητα από την ουσία της υπόθεσης της Μονής Βατοπαιδίου, η αντιπαράθεση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με αφορμή τους όρους για τον Αγγέλου υπονομεύουν την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης αλλά και την εμπιστοσύνη του πολίτη στους θεσμούς.