ότι είναι ανεπαρκής κι αυτό καταδεικνύεται από τους ελέγχους, που διεξάγουν τις τελευταίες μέρες οι εκπρόσωποι της τρόϊκας, το βέβαιο όμως είναι ότι το πρόβλημα είναι πιεστικό. Σε όλα τα υπουργεία, κυρίως τα παραγωγικά βεβαίως, οι εκπρόσωποι των δανειστών μας διαπιστώνουν σοβαρές αποκλίσεις από τα προβλεπόμενα στο μνημόνιο μέτρα, που η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου θα είχε έπρεπε να είχε πάρει εδώ και καιρό.
Αλλά κυρίως επειδή δεν θέλει να τα βάλει με τις οργανωμένες συντεχνίες του Δημοσίου αποφεύγει να τα επιβάλει. Όμως, όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, η υπομονή της τρόϊκας εξαντλείται. Κι αυτή τη φορά είναι αποφασισμένη να επιβάλει τα μέτρα, έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν θα μπορεί να υλοποιήσει, όπως κάνει εδώ και μήνες κωλυσιεργώντας.
Με το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, που ουδέποτε πραγματοποιήθηκε,, με την εξυγίανση των ΔΕΚΟ (είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα δεν έχει πλήρως υλοποιηθεί ο νόμος για τον ΟΣΕ, που έχει ψηφισθεί από το περασμένο φθινόπωρο), που ουδέποτε έγινε, με την μείωση των δημοσίων δαπανών, που καρκινοβατεί, με την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς του Δημοσίου, που έχει μείνει στα χαρτιά, με την καταπολέμηση των υπερβολικών προνομίων των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών, που προσκρούει στο φόβο των υπουργών να αντιμετωπίσουν τους απανταχού φωτόπουλους, με την συγχώνευση η την κατάργηση των άχρηστων και πολυδάπανων κρατικών επιτροπών, υπηρεσιών και οργανισμών, που έχει μείνει στα χαρτιά, με την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, που έχει μείνει κενό γράμμα, κοκ.
Στην πραγματικότητα η αποτυχία της κυβέρνησης Παπανδρέου, που πλέον είναι πασιφανής, δεν οφείλεται στην εφαρμογή του Μνημονίου που η ίδια επέβαλε υπό τη δαμόκλειο σπάθη των αγορών ακριβώς πριν από ένα χρόνο. Αλλά από την αδυναμία η και την ανικανότητα της να εφαρμόσει κατά γράμμα τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις, που προβλέπονται από το Μνημόνιο, που οι περισσότεροι έλληνες έχουν, κακώς κατά τη γνώμη μας, δαιμονοποιήσει. Το πρόβλημα δεν είναι το Μνημόνιο. Αλλά η μη εφαρμογή του.
Κι αυτό, όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές έχει ήδη αρχίσει να το αντιλαμβάνεται ο πρωθυπουργός, ο οποίος μέχρι τώρα είχε παρασυρθεί από τις βεβαιώσεις των «αυλοκολάκων» του, που δυστυχώς αφθονούν στην κυβέρνηση του, ότι όλα πάνε καλά και οι μεταρρυθμίσεις προχωρούν, διαπιστώνει, με μεγάλη καθυστέρηση, ότι η κατάσταση βρίσκεται εκτός ελέγχου. «Γι’ αυτό κι είναι σε αυτή την κατάσταση, που τον βλέπουμε τον τελευταίο καιρό, σκιά του παλιού του εαυτού. Εχασε την εμπιστοσύνη του και σε μερικούς από αυτούς, που ο ίδιος ανέδειξε», μας έλεγε πρωθυπουργικός συνεργάτης, που δεν «μασάει τα λόγια του».
Τον τελευταίο καιρό ο κ. Παπανδρέου είναι κλεισμένος στον εαυτό του. Δεν μιλάει σε πολλούς. Αρχίζει να αντιλαμβάνεται πώς πάνε τα πράγματα και προετοιμάζει τις επόμενες κινήσεις του. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι προσανατολίζεται ακόμα και σε ανασχηματισμό μέσα στις επόμενες μέρες. Δεν είναι όμως ασφαλείς. Διότι ακόμα δεν έχει βρει την αξιόπιστη διάδοχη λύση στο υπουργείο Οικονομικών και δεν θέλει να «αδειάσει» τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, που σήμερα βρίσκεται σε μεγάλη αντιπαλότητα με όλους σχεδόν τους υπουργούς, και κυρίως με τον Βαγγέλη Βενιζέλο, που έχει, όπως λέγεται, συνάψει στενή σχέση με τον Χάρη Παμπούκη. Ακόμα είναι σαφές ότι αρκετοί από τους υπουργούς, που ανήκαν στον στενό κύκλο του κ. Παπανδρέου, δεν «τραβάνε».
Και κυρίως η Τίνα Μπιρμπίλη κι ο Δημήτρης Δρούτσας. Ενώ ακόμα κι ο Γιάννης Ραγκούσης δέχεται πολλές επικρίσεις. Θα μπορούσε να αλλάξει τη δομή της κυβέρνησης του; Μάλλον απίθανον. Γι’ αυτό δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι αργά η γρήγορα, κι ενδεχομένως μέσα στο 2011, η κυβέρνηση αυτή δεν θα αντέξει και θα καταρρεύσει υπό το δυσβάστακτο βάρος των προβλημάτων, που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει. Κι ίσως αυτό να είχε ήδη συμβεί, αν υπήρχε εναλλακτική λύση για την διακυβέρνηση του τόπου, που αυτή την στιγμή δυστυχώς για τη χώρα δεν υφίσταται. Κι αυτό κάνει τα πράγματα ακόμα πιο σύνθετα και δύσκολα. Και το πρόβλημα εντείνεται από την στάση της κοινωνίας, που είναι αποσβολωμένη και δεν ξέρει πώς να αντιδράσει.