Εύχομαι να το μάθουμε σύντομα και επαρκώς.
Όμως στη Βουλή , σε εκείνο το ωραίο κτίριο της πλατείας Συντάγματος, όπου συνεδριάζουν οι 300 εκλεγμένοι εκπρόσωποί μας- χθες ο σε αναστολή Πρόεδρος δημιούργησε πραγματικό σοκ.
Ο κ. Μειμαράκης, σε αναστολή ή όχι, είναι τρίτος πολιτειακός παράγοντας, είναι ο πρόεδρος της Βουλής. Των Ελλήνων.
Και μιλά ως ακολούθως :
“Η επίθεση που εξαπέλυσε ο Χατζηνικολάου εναντίον μου είναι μαφιόζικη, εκβιαστική και αλήτικη. Ξέρω ότι ο Χατζηνικολάου είναι σοβαρός παίχτης, ξέρω ποιοι είναι από πίσω, ξέρω που πάω να δώσω τη μάχη, εγώ όμως θα την δώσω και δεν πρόκειται να με περιορίσει το κουστούμι του Προέδρου. Λάθος πρόσωπο χτύπησε. Θα κατέβω στην αρένα, δεν θα πάω μόνο νομικά και σαλονάτα. Ο φίλος μου ο Νίκος έχει πάρει το καλαμάκι και θέλει να μου πιει το αίμα, δεν θα τον διευκολύνω.”
Το ύφος ταιριάζει σε νταή, κούφιο μάγκα, όμως ελέχθησαν σε αίθουσα της Βουλής από τον πρόεδρο της Βουλής.
Το χειρότερο όμως που αναδύει η συνέντευξη είναι ένα αλισβερίσι στη σχέση του πολιτικού με το δημοσιογράφο και μια έντονη αισθητική αμετροέπεια.
“Ξέρω ότι ο Χατζηνικολάου είναι σοβαρός παίκτης”. Ο πρόεδρος της Βουλής αναφέρεται σε πρόσωπο, δημοσιογράφο-εκδότη. Το έχετε ξανακούσει; Για τη Βλάχου, το Λαμπράκη, έστω τον Κόκκα ή το Φιλιππόπουλο; Και να με συγχωρείτε και για τη σύγκριση.
Ο πολιτικός, θεσμικός παράγοντας μιλά σαν να ντηλάρει. Με την οικειότητα όχι της προσωπικής φιλίας ή σχέσης-κοινό Οννεδίτικο παρελθόν- αλλά με την γνώση του παίκτη σε συμπαίκτη.
Όχι σε τα μας ρε Νικολάκη θα ήταν η αναλογούσα ατάκα.
Συμπαίκτες; Σε ποιο παιχνίδι;
“Ο φίλος μου ο Νίκος έχει πάρει το καλαμάκι και θέλει να μου πιει το αίμα”.
Μιλά ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.
Μην ξαναακουσθεί κουβέντα και επιτίμηση περί υποβάθμισης των θεσμών από τρίτους. Όταν την αισθητική απαξίωση την διατυπώνει, φράση με φράση ο πρόεδρος της Βουλής.
Πόσο δυνατά μπορεί να καταγγέλλεται, μετά τους λόγους Μειμαράκη, ο Μιχαλολιάκος όταν λέει πως οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής δεν αισθάνονται και πολύ καλά στα έδρανα του Κοινοβουλίου;
Ο κ. Μειμαράκης, μπορεί να αποδειχθεί πως κατηγορήθηκε άδικα. Και του το εύχομαι.
Όμως πρόεδρος της Βουλής δεν μπορεί να είναι. Όχι γιατί τον κατηγόρησε ή συκοφάντησε κάποιος δημοσιογράφος.
Αλλά γιατί ο ίδιος χθες αυτοκαταργήθηκε. Πολιτικά, δηλαδή αξιακά και αισθητικά. Δεν δικαιούται να εκπροσωπεί τη νομοθετική εξουσία.
Κι ας το αναγνωρίσουν ως σφάλμα όσοι τον επέλεξαν.