κατανοούν τα προβλήματα των εργαζομένων σε αυτή την πρωτοφανή οικονομική κρίση που ζούμε προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Για παράδειγμα θεωρούν οτι η μείωση των αποδοχών τους κατά 30% – η οποία έχει γίνει σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους που μάλιστα δεν παίρνουν τους παχυλούς μισθούς των υπαλλήλων της Βουλής – είναι κατόρθωμα!
Επίσης, επιμένουν να μην αποδέχονται οτι παίρνουν 15ο και 16ο μισθό και το ονομάζουν επίδομα. και θεωρούν εξωφρενικό το γεγονός οτι τελικά θα φορολογείται! ‘Ομως και πάλι δεν κόβεται! Και κανένας έλληνας εργαζόμενος δεν έχει ούτε καν περικομμένο 15ο και 16ο μισθό!
Το πιο εξωφρενικό όμως για όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα είναι οτι όλοι αυτοί οι υπάλληλοι της Βουλής, που στην πλειοψηφία τους είτε είναι συγγενείς πολιτικών, είτε πρώην συνεργάτες τους είτε ακόμα και αποτυχημένοι πολιτευτές ή υποψήφιοι βουλευτές που δεν εξελέγησαν, επικαλούνται σκληρές συνθήκες εργασίας μέσα στο κοινοβούλιο!
“Εμείς απαντήσαμε και θα εξακολουθούμε να απαντούμε χωρίς να προκαλούμε και να θίγουμε κανέναν, σημειώνεται στην ανακοίνωση, όπου γίνεται αναφορά και στις εξαντλητικές συνθήκες των συγκεκριμένων εργαζομένων που προσαρμόζονται απολύτως στις συνθήκες λειτουργίας του Κοινοβουλίου, χωρίς πενθήμερα και με ολοήμερες ακόμη συνεδριάσεις, χωρίς καμία δυνατότητα προγραμματισμού στην οικογενειακή ζωή.
“Ελαβε κανείς υπόψη του”, τονίζεται στην ανακοίνωση, “αν έχουμε οικογένειες, τί ώρα πηγαίνουμε σπίτι μας, ποιος κρατά τα παιδιά μας, τι έξοδα έχουμε κατά την ολοήμερη παραμονή μας στον εργασιακό μας χώρο; Δυστυχώς για εμάς ο προγραμματισμός θεωρείται πολυτέλεια! Ας λάβετε δε υπόψη σας ότι τα παιδιά μας δεν πηγαίνουν όλα στον Παιδικό σταθμό της Βουλής και ότι το καφενείο και το εστιατόριο της Βουλής δεν παρέχουν τις υπηρεσίες τους δωρεάν!”
Δηλαδή με άλλα λόγια, περιγράφουν όλα όσα περνάει ο μέσος έλληνας εργαζόμενος που δεν έχει όμως σταθερή δουλειά, που δεν μπορεί να κάνει προγραμματισμό και που αναγκάζεται να τρώει έξω επειδή δουλεύει πολλές ώρες!