Το σχολίασε στην Καθημερινή ο κ. Π. Μανδραβέλης. Δεν μεταδόθηκε από τα δελτία ειδήσεων και από όσο γνωρίζω από κανένα ραδιόφωνο. Περί τίνος πρόκειται;
Τίποτε σημαντικό. Απλώς η Βουλή απέρριψε αιτήσεις άρσης ασυλίας των βουλευτών Καράογλου-για παράνομη είσοδο σε ποδοσφαιρικό αγώνα- και Ντινόπουλου-για αδικήματα που φέρεται να διέπραξε ως δήμαρχος, πριν γίνει βουλευτής.
Η άρση ασυλίας απορρίφθηκε με 241 ψήφους επί 243 παρόντων !
Ο ένας –καουμπόης- μπαίνει με το ατιμώρητο όπου γουστάρει.
Ο άλλος, έχοντας ασκήσει δημόσιο αξίωμα, κρύβεται για να μην κριθεί , πίσω από την νέα του ιδιότητα.
Και οι δυο γνωρίζουν πως το συνάφι δεν τιμωρεί.
Να σημειωθεί πως η Βουλή «παρανομεί» έναντι αποφάσεων του Ευρωπαικού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Συγκεκριμένα η χώρα μας έχει καταδικασθεί για την μη άρση ασυλίας του βουλευτή κ. Τασούλα για αδικήματα που φερόταν να διέπραξε πριν γίνει βουλευτής. Ίδια περίπτωση με του Ντινόπουλου. Και χαμπάρι οι βουλευτές. Δεν πάν να λένε στο Στρασβούργο… στο βιλαέτι των τριακοσίων κρατούν άλλοι νόμοι, το Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει.
Δεν άκουσα τον θεσμοφύλακα κο Βενιζέλο να σχολιάζει την περίπτωση.
Ούτε τον πρόεδρο της Βουλής να αναφέρεται.
Ούτε τον τυρβάζοντα για τόσα άλλα και θεματοφύλακα αξιών, πρώην πρόεδρο της Βουλής κ. Κακλαμάνη.
Ούτε τον νέο πρόεδρο της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας κ. Κουβέλη. Αλήθεια από τον θεσμό των βουλευτών δεν θάπρεπε να ξεκινήσει το ξεκαθάρισμα η ορμητική Επιτροπή του;
Παρένθεση: Αλήθεια σε ένδειξη καλής θέλησης, προς παραδειγματισμό υμών των υπολοίπων, τα μέλη των Επιτροπών της Βουλής θα παραιτηθούν της αμοιβής τους για το 2010;
Και βεβαίων και τελικά δεν άκουσα τον αρχηγό της Ν.Δ. τον κ. Σαμαρά να καλεί τους δύο βουλευτές του και να τους ζητά να προτείνουν οι ίδιοι την άρση της ασυλίας τους.
‘Η αλλάζουμε η βουλιάζουμε είπατε κύριε Παπανδρέου. Μήπως να ξεκινούσατε ασπό τη Βουλή;
Πόσο ντρέπομαι, πόσο απελπίζομαι! Σε τέτοιες στιγμές που ζητιέται ευθύνη, και γιατί όχι μεγαλοσύνη, στις ηγεσίες να βρίσκονται άτολμοι, άβουλοι, μικροί.
Και μετά ζητάμε από τους αγρότες να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Από τους εφοριακούς να μην απεργήσουν.
Από τον κάθε πολίτη να υπερβεί το πρόσκαιρο ατομικό του συμφέρον.
Από τους ταγούς τι να ζητήσουμε; Ούτε να ντραπούν δεν μπορούν πια!