Η Τόσκα, η λατρεμένη όπερα του Πουτσίνι που γεμίζει ασφυκτικά τα μεγαλύτερα θέατρα σε όλο τον κόσμο κάθε φορά που παρουσιάζεται, σηκώνει την αυλαία της αύριο 16 Ιανουαρίου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
‘Ενα από τα «χίτ» της Εθνικής Λυρικής σκηνής όπως έχει χαρακτηριστεί επιστρέφει με τις σκηνοθετικές εκπλήξεις του Νίκου Πετρόπουλου που αφήνουν την πλοκή να εκτυλιχτεί υπό τους κανόνες ενός φιλμ νουάρ.
«Η δράση του έχει μεταφερθεί στην Ρώμη του 1942 αλλά έχει κανείς την εντύπωση ότι βγαίνει από το σήμερα» λέει χαρακτηριστικά ο Λουκάς Καρυτινός, που διευθύνει την ορχήστρα της όπερας.
«Ο Πουτσίνι βασίζει την όπερα του σε καθαρά ρεαλιστικά θεμέλια. Τον ενδιαφέρει όχι το τι αισθάνονται οι ήρωες αλλά το τι πράττουν. Ηθελε να κάνει μια όπερα η οποία να μην θυμίζει όπερα», συνεχίζει.
Με αυτόν τον τρομερό αφηγηματικό, ρεαλιστικό τρόπο, ο Πουτσίνι καταφέρνει μέσα στο έργο του να προβάλει όλα τα ανθρώπινα πάθη, όπως είναι ο έρωτας, η ζήλια, η διεστραμμένη λαγνεία και η πίστη στη φιλία.
Η πλοκή μεταφέρεται στη Ρώμη, παρωδία ανοχύρωτης πόλης, γεμάτη πρόσφυγες, κατασκόπους, διπλούς πράκτορες, πληροφοριοδότες, συνεργούς Γερμανών, δοσίλογους, βασανιστές, φυγάδες. Μέσα στον πάταγο των συμμαχικών βομβαρδισμών, η Τόσκα μετατρέπεται σε ρεαλιστικό ιστορικό δράμα.
«Έζησα για την τέχνη, έζησα για τον έρωτα, ποτέ δεν έβλαψα ζωντανή ψυχή», τραγουδά η αριστουργηματική ηρωίδα του Πουτσίνι που στην παράσταση ενσαρκώνει η Τιτσιάνα Καρούζου εναλλάξ με την Τσέλια Κοστέα.
Η Φλόρια Τόσκα, διάσημη τραγουδίστρια όπερας, είναι ερωτευμένη με τον ζωγράφο Μάριο Καβαραντόσσι. Ο Μάριο Καβαραντόσι είναι ο πνευματώδης νέος, ο εραστής, ο οποίος δεν αναλώνεται όμως μόνο σε έρωτες και πάθη.
Ο Βαρόνος Σκάρπια, αρχηγός της αστυνομίας, συλλαμβάνει τον Καβαραντόσσι, που παρείχε άσυλο σε έναν πολιτικό φυγά. Ο Σκάρπια, αντιπροσωπεύει το παντοδύναμο αλλά και σκοτεινό πρόσωπο της εξουσίας και καταδιώκει με πάθος τους αντιστασιακούς. Οταν η Τόσκα εκλιπαρεί τον Σκάρπια να απελευθερώσει τον εραστή της, εκείνος δέχεται, αλλά υπό έναν όρο, να υποκύψει στις σεξουαλικές του ορέξεις. Η Τόσκα συμφωνεί να ενδώσει στον Σκάρπια, ωστόσο την κρίσιμη στιγμή τον εκδικείται. Όμως, ο Καβαραντόσσι δεν γυρνά στο πλευρό της ποτέ πια…Τότε η Τόσκα η γυναίκα που ζει με πάθος και κάνει τα πάντα για να σώσει τον εραστή της αυτοκτονεί.
“Η ομορφιά είναι πως κάθε βράδυ είναι μια άλλη παράσταση ποτέ δεν είναι η ίδια” αναφέρει ο Νίκος Πετρόπουλος.
Στο ρεπερτόριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής μπήκε στις 27 Αυγούστου 1942, μεσούσης της γερμανικής κατοχής, με την 19χρονη τότε Μαρία Κάλλας στον κεντρικό ρόλο.