Το συναίσθημα ιδιαίτερα για το παρελθόν, βοηθά πάντα για να αντιμετωπίσεις ένα κακό παρόν. όμως έχω μια πιο αισιόδοξη και μια πιο μάχιμη σκοπιά για το σήμερα που δεν το κάνει πιο όμορφο αλλά πιο κατανοητό και υποφερτό.
Σκέφτομαι τη δικτύωση, τη δυνατότητα δηλαδή που χάρις στην τεχνολογία καθημερινά αυξάνεται, να επικοινωνείς, να μοιράζεσαι τα πιο πολύτιμα σου αγαθά. Τις σκέψεις και τα συναισθήματα, αλλά και τις ανάγκες σου.
Η πιο μεγάλη μοναξιά είναι να νοιώθεις κάτι και να μην μπορείς να το πεις γιατί δεν υπάρχει κανείς να σε ακούσει.
Να βλέπεις το ντέρμπι μόνος σου, να ακούς τη μουσική που σε πλημμυρίζει, την ταινία που σε γοητεύει.
Κάθε τι που ζεις και νοιώθεις, κάθε έντονο γεγονός μπορείς πια να το μοιράζεσαι και να το ζεις “μαζί”. Από οποιαδήποτε απόσταση.
Αυτό στο παρελθόν δεν υπήρχε. Αυτό καθήλωνε ζωές, φόβιζε ανθρώπους, τους εμπόδιζε να φύγουν, να ταξιδέψουν, να ξεκουνηθούν, να τολμήσουν.
Η επικοινωνία αλλάζει την ουσία της ζωής. Διαδίκτυο, κοινωνικά δίκτυα, τηλέφωνα. Ελευθερία και μοίρασμα.