Ένας ηλικιωμένος άνδρας, θεονήστικος, πέρασε τη νύχτα σε ένα πεζοδρόμιο. Όχι! Δεν ήταν ένα πεζοδρόμιο της μεγαλούπολης, της απρόσωπης Αθήνας. Ήταν στη Χαλκίδα. Σε μια πόλη που, λίγο έως πολύ, όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους.
Αλλά και πάλι, αυτός ο άνθρωπος, που κανείς δε μπορεί να ξέρει ποια μοίρα τον έφερε σε αυτό το πεζοδρόμιο, νηστικό και εγκαταλελειμμένο, αφέθηκε εκεί. Να περάσει μια ολόκληρη νύχτα στο δρόμο αβοήθητος.
Ίσως είναι πολύ περήφανος για να σηκώσει το χέρι και να ζητήσει ελεημοσύνη. Όπως εκείνος έχει περηφάνια, άλλοι δεν έχουν ανθρωπιά. Σε έναν κεντρικό δρόμο, όλο και κάποιος θα τον είδε. Αλλά επέλεξε να προσπεράσει και να πάει στη δουλειά του.
Μοναδική εξαίρεση, ο υπάλληλος ενός καταστήματος. Τον είδε, τον λυπήθηκε και του έδωσε μια τυρόπιτα να φάει, όπως αναφέρει το eviazoom.
Δεν είναι ο μόνος, δυστυχώς. Υπάρχουν κι άλλοι πολλοί που τρώνε από τα σκουπίδια και κοιμούνται στο δρόμο.
Αυτή είναι η εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας; Μάλλον. Γιατί έχουμε μείνει στο “όταν εμείς χτίζαμε τον Παρθενώνα…”!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ