Εδώ και περίπου έναν μήνα, σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο υφασμάτων στη δυτική Θεσσαλονίκη, στο ύψος του ΤΙΤΑΝ, έχει δημιουργηθεί το “Σπίτι της Ελπίδας”, ένας πρότυπος χώρος φιλοξενίας προσφύγων, με βάση το όραμα του Αμερικανού επενδυτή, Αμεντ Καν (Amed Khan), και σε συνεργασία με το Ίδρυμα Radcliffe και το Ελληνικό υπουργείο Εσωτερικών-Μεταναστευτικής Πολιτικής. Ο κ.Καν, κατά τη διάρκεια των επισκέψεών του στην Ελλάδα με τα πρώτα κύματα προσφύγων, διαπίστωσε, όπως αναφέρει σε δήλωσή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, “ότι η κατάσταση στους υπάρχοντες χώρους φιλοξενίας δεν βελτιωνόταν”.
“Θεώρησα πως, εφαρμόζοντας τις πρακτικές που ισχύουν στην αγορά, θα μπορούσαμε να κατασκευάσουμε και να διαχειριστούμε ένα χώρο διαμονής που να ικανοποιεί το αίτημα της συνθήκης της Γενεύης για την προστασία των προσφύγων. Το ενδιαφέρον μας επικεντρώνεται στην εξασφάλιση ενός βιοτικού επιπέδου και στη μεταχείριση των προσφύγων με ανθρωπιά και αξιοπρέπεια – δεν τους βλέπουμε ως αριθμούς, όπως τόσοι άλλοι γραφειοκράτες. Δυστυχώς, τα θύματα αυτά των τρομερών πολέμων έχουν γίνει πιόνια στα παιχνίδια ανάλγητων πολιτικών και ανεπαρκών υπαλλήλων, που λειτουργούν με γνώμονα το δικό τους συμφέρον. Ωστόσο, δεν το βάζουμε κάτω. Πρέπει να συνεχίσουμε να πολεμούμε για τη δικαιοσύνη, να χτίσουμε κι άλλες Ελπίδες” τονίζει ο κ.Καν.
Στο πλαίσιο αυτό, εδώ και λίγους μήνες, το πρώην εργοστάσιο έχει μεταμορφωθεί σε έναν χώρο που μπορεί να στεγάσει, με τις καλύτερες συνθήκες, πρόσφυγες και κυρίως παιδιά.
“Με τη βοήθεια εθελοντών και μελών ΜΚΟ όπως οι “Together for Better Days” και η Team Rubicon που προσφέρει ιατρικές υπηρεσίες, έχουν διαμορφωθεί μέχρι στιγμής 40 διαμερίσματα όπου φιλοξενούνται 150 άτομα, τα οποία επιλέγονται με βάση την ευαλωτότητα, από το υπουργείο”, εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Βαγγέλης Ξαφίνης, ένας από τους συντονιστές του προγράμματος. Τονίζει, δε, ότι για τη διαμόρφωση και τη λειτουργία του χώρου διατέθηκαν από ιδιωτική χρηματοδότηση, λιγότερα από ένα εκατομμύριο ευρώ, χρήματα που, όπως επισημαίνει, “σε άλλα κέντρα φιλοξενίας, δόθηκαν μόνο για την κατασκευή των WC”.
Μέσα στον χώρο, το πρώτο που εντυπωσιάζει είναι η ηρεμία και η αυτονομία που έχουν οι πρόσφυγες, ζώντας στους δικούς τους χώρους. “Είμαστε εδώ και 6 μήνες στην Ελλάδα και μένοντας πλέον στο “Ελπίδα”, δεν μας πειράζει να περιμένουμε για όσο χρειαστεί προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία μετεγκατάστασης σε άλλη χώρα”, λένε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Χάλα και ο Χοσάμ, ένα νεαρό ζευγάρι από τη Συρία με δύο παιδάκια που έχουν διαμορφώσει με το δικό τους τρόπο, τον μικρό τους χώρο.
Με χαμόγελα μας υποδέχονται και η Φάτιμα με τα 6 παιδιά της που μόλις έχουν φτιάξει σε ένα κουζινάκι αράβικες πιτες. “Εχω άλλα 2 παιδιά που είναι με τον σύζυγό μου στη Γερμανία και ήρθα εδώ από το κέντρο φιλοξενίας προσφύγων στην Αλεξάνδρεια, όπου οι συνθήκες ήταν άθλιες”, λέει χαρακτηριστικά. Μάλιστα, οι γυναίκες στο “Ελπίδα” έχουν και το δικό τους χώρο, όπου μπορούν να γυμναστούν, να περιποιηθούν τον εαυτό τους, να κάνουν γιόγκα, ακόμα και να χορέψουν φορώντας πολύχρωμα μαντήλια χαμηλά στη μέση, μακριά από τα βλέμματα των αντρών.
Τα παιδιά από την άλλη, έχουν από το πρωί γεμάτο…. πρόγραμμα με δραστηριότητες που διοργανώνουν από τις 8 το πρωί έως το βράδυ, οι εθελοντές του “Together for Better Days”, οι οποίοι έχουν “στήσει” και τάξεις αγγλικών, γερμανικών, αραβικών και μαθηματικών.
Παράλληλα, για τις ανάγκες των φιλοξενουμένων έχει διαμορφωθεί ένα ξυλουργείο στο ισόγειο του κτιρίου, όπου υπάρχει και η “γκαρνταρόμπα”, ένας τεράστιος χώρος, με άψογα κατανεμημένα ανά μέγεθος, ρούχα και παπούτσια από δωρεές, για την εξυπηρέτηση των προσφύγων.
“Στο μεταξύ, προχωράμε τις εργασίες για τη διαμόρφωση του υπόλοιπου χώρου προκειμένου σύντομα να μπορούν να φιλοξενηθούν στο κτίριο περίπου 700 άνθρωποι”, συμπληρώνει κ.Ξαφίνης.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ