σε ένα παράπηγμα, χωρίς νερό και ρεύμα, με φθαρμένες και μισοσπασμένες πόρτες και παράθυρα, που όταν βρέχει μπάζει από παντού νερά, που τρέχουν πάνω από τα κρεβάτια των παιδιών. Η μητέρα είναι αναγκασμένη να «δανείζεται» νερό από τα διπλανά σπίτια για να πλύνει και να μαγειρέψει, ενώ για να κάνει μπάνιο τα παιδιά της πρέπει, εν έτει 2017, να ζεστάνει το νερό στην ξυλόσομπα. Παιδιά και γονείς είναι υποχρεωμένοι χειμώνα-καλοκαίρι να μοιράζονται τρία κρεβάτια και κάποιοι από αυτούς να κοιμούνται ακόμα και κάτω στο πάτωμα, αγκαλιάζοντας ο ένας τον άλλο για να ζεσταθούν.
Το σπίτι δεν έχει ρεύμα, άρα ούτε και θέρμανση, την οποία μπορεί να τους προσφέρει μόνο η ξυλόσομπα, και αυτή όταν ο πατέρας έχει καταφέρει να βρει ξερά ξύλα, ψάχνοντας από ‘δω και από ‘κει. Αν και αυτές τις δυσκολίες έχουν καταφέρει τόσα χρόνια να τις υπομένουν, μόνιμος φόβος τους και κυρίως των μικρών παιδιών της οικογένειας, είναι το σκοτάδι όταν δύει ο ήλιος, καθώς, χωρίς ρεύμα, υποχρεώνονται να φέγγουν με τους λύχνους και τα γκαζάκια, και αυτά όταν βρεθεί κάποιος γείτονας ή ευαισθητοποιημένος πολίτης να τους τα προσφέρει.
Το δράμα της οικογένειας, όπως εξομολογείται η 35χρονη μάνα Κατερίνα Δημοπούλου, κρατάει χρόνια. Τόσο αυτή, όσο και ο συνομήλικος άντρας της είναι εδώ και αρκετό καιρό άνεργοι. «Ας είναι καλά κάποιοι γείτονες και άνθρωποι που περνάνε τυχαία από την περιοχή, βλέπουν την κατάσταση και μας βοηθάνε, δίνοντάς μας ένα πιάτο φαΐ και κάτι για τα παιδιά μου, αλλιώς θα ήμασταν χαμένοι. Όσο και να ψάξαμε για δουλειά δε βρήκαμε τίποτα πουθενά, ούτε εγώ, ούτε ο άντρας μου. Και έτσι παλεύουμε καθημερινά με τη φτώχεια μας και με το φόβο να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να μας πετάξουν έξω από το σπίτι, που μας παραχωρήθηκε προσωρινά», είπε η κ. Δημοπούλου.
Ο φόβος να μείνουν δίχως και αυτό το κεραμίδι πάνω από τα κεφάλια τους, το οποίο, παρά τις ελλείψεις και τις δυσκολίες, είναι μια λύση ώστε να μην κοιμούνται στο δρόμο, πηγάζει από το γεγονός ότι αργά ή γρήγορα, όπως τους έχουν ενημερώσει από το Δήμο, το σπίτι τους θα γκρεμιστεί. Σύμφωνα με τα σχέδια, θα γίνει διάνοιξη του δρόμου. Έτσι, αν δε βρεθεί άμεσα γι’ αυτούς μια στέγη έστω και με τα στοιχειώδη – άλλωστε οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν μάθει στις πολλές ανέσεις – θα μείνουν και άστεγοι. Γι’ αυτό ζητάνε μια στέγη, κάνοντας έκκληση σε όποια αρμόδια Αρχή ή πολίτη μπορεί να βοηθήσει, ώστε να δοθεί λύση στο πρόβλημά τους.
Πηγή: neakriti.gr