Μία φωτογραφία του γιου του, που χάθηκε τόσο άδικα στο τραγικό δυστύχημα με την Porsche που συγκλόνισε ολόκληρη την Ελλάδα, ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό ο πατέρας της οικογένειας, Υπάτος Πατμάνογλου. Ο άνδρας που είδε μπροστά στα μάτια του να χάνεται μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου ολόκληρη η οικογένειά του, εκφράζει τον πόνο του για τον γιο και τη σύζυγό του, ανεβάζοντας μία ακόμη φωτογραφία με το μικρό παιδί να στέκεται στην πόρτα του μοιραίου οχήματος.
Πριν λίγες εβδομάδες, ο Υπάτιος Πατμάνογλου με τη σύζυγό του και τον γιο του, ταξίδευαν στην εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας, όταν σταμάτησαν σε πάρκινγκ για μία φυσική τους ανάγκη. Δευτερόλεπτα μετά, μία Πόρσε βγήκε εκτός ελέγχου και έπεσε πάνω στο σταθμευμένο όχημα με ιλιγγιώδη ταχύτητα, κόβοντας το νήμα της ζωής της μητέρας, του παιδιού και των δύο νεαρών επιβατών του σπορ αυτοκινήτου. Ο Υπάτιος Πατμάνογλου άκουσε μία ισχυρή έκρηξη, αλλά ήταν αδύνατον να αντιδράσει…
«Βγήκα έξω από την τουαλέτα πανικόβλητος. Μέσα στον πανικό μου, μου φάνηκε πως είδα σωριασμένη στο βάθος του δρόμου τη γυναίκα μου. Όταν πλησίασα, διαπίστωσα ότι ήταν το σώμα ενός νεαρού άντρα, που αργότερα έμαθα πως ήταν ο συνοδηγός της Πόρσε. Η Αποστολία και ο Παύλος δεν ήταν πουθενά. Είχαν χαθεί. Δεν έμεινε τίποτα για να τους αναγνωρίσω. Παρότι έβλεπα ότι έγινε κάτι το αδιανόητο, γρήγορα κατάλαβα ότι όλο αυτό το μακελειό που είχα μπροστά στα μάτια μου ήταν αποτέλεσμα της τρομακτικής ταχύτητας με την οποία η Πόρσε χτύπησε το αυτοκίνητό μας. Τον υπαίτιο τον συγχώρεσα την ίδια στιγμή, γιατί ήξερα ότι δεν είχε καμία πρόθεση. Και εγώ στα νιάτα μου έτσι θα έτρεχα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Υπάτιος Πατμάνογλου, λίγο μετά το φοβερό δυστύχημα.
Ερωτώμενος αν θα έτρεχε, ακόμη και τώρα με τόσο ιλιγγιώδη ταχύτητα, απάντησε: «Ναι, θα έτρεχα, αλλά μόνο σε πίστα, ποτέ σε δρόμο. Ο ίλιγγος μου άρεσε, τα ακραία τα ζήταγα για αυτό στον Στρατό υπηρέτησα στις Ομάδες Υποβρύχιων Κατστροφών (ΟΥΚ). Όπως αποκαλύπτει: ”Το βράδυ των Ιμίων ήμουν εκεί. Έτοιμος να κάνω το παν για την πατρίδα. Μείναμε κάτω από το νερό 17 ώρες. Και στο τέλος πήραμε εντολή να αποσυρθούμε! Με πιάσαν τα κλάματα».