Οι ίδιες πηγές αναφέρουν: «Συγχαίρουμε την Νέα Δημοκρατία για το ερωτηματολόγιό που ανάρτησε στο διαδίκτυο, σχετικά με τις εργασιακές σχέσεις.
Στο ερωτηματολόγιο αυτό, οι πολίτες έχουν μια σειρά από θαυμάσιες επιλογές, απαντώντας σε ερωτήματα όπως:
- Αν θα επέλεγαν μια νέα θέση εργασίας «με καταβολή χρόνου και προσπάθειας (sic) για προσαρμογή» (Δεν διευκρινίζεται αν εννοούν με «συμβολικές» αποδοχές ή χωρίς καθόλου αποδοχές).
- Αν θεωρούν ότι προτεραιότητα πρέπει να είναι «οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις που θα διευκολύνουν την πρόσληψη περισσότερων εργαζομένων» (Δηλαδή να μοιράζεται η ίδια θέση εργασίας και ο ίδιος μισθός σε περισσότερα από ένα άτομα)
- Αν προτιμούν «μια πολιτική προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων» κατ’ αντιπαράθεση με «μια προστατευτική πολιτική για την αγορά εργασίας. (Διότι στο μυαλό τους η προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων μπoρεί να γίνει μόνο με την αγορά εργασίας ισοπεδωμένη.)
- Τι θα διάλεγαν αν η πολιτεία μπορούσε να χρηματοδοτήσει μόνο την στήριξη του ιδιωτικού τομέα για δημιουργία θέσεων εργασίας ή διάφορες πλευρές του κοινωνικού κράτους. (Aν δηλαδή συμφωνούν ότι το κοινωνικό κράτος είναι απλώς πεταμένα λεφτά)
- Και βεβαίως, αν ο εργαζόμενος θα προτιμούσε να διαμορφώνονται οι όροι εργασίας του «από τον ίδιο σε συνεννόηση (sic) με την διοίκηση της εταιρίας», «από τους εκλεγμένους εκπροσώπους των εργαζομένων σε επίπεδο επιχείρησης», ή «από ένα εργατικό σωματείο πολιτικού χαρακτήρα (επίσης sic) που θα διαπραγματεύεται σε κλαδικό και εθνικό επίπεδο». (θα μπορούσαν να ρωτήσουν απλώς αν οι πολίτες συμφωνούν με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων)
Και συνεχίζουν: «Ας μην κοροϊδευόμαστε. Η μετατροπή της αγοράς εργασίας σε ζούγκλα είναι βασικό στοιχείο της ιδεολογίας και της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Μητσοτάκη προσωπικά. Επειδή όμως διστάζουν να το πουν δημόσια, προσπαθούν να το εκμαιεύσουν μέσα από ερωτηματολόγια, με πονηρά διατυπωμένες ερωτήσεις. Αν πιάσει έπιασε.
Ας πουν ευθέως ότι το πολιτικό τους σχέδιο είναι η μη αμειβόμενη εργασία, οι ελεύθερες απολύσεις, οι ατομικές συμβάσεις και η διάλυση του κοινωνικού κράτους. Δεν ξεγελούν κάποιον κρυπτόμενοι πίσω από το δάχτυλό τους».