λόγω υπερβολικά χαμηλού σωματικού βάρους, πολλοί εκ των όποιων αδυνατούν να προσθέσουν επιπλέον βάρος στο σώμα τους. Μάλιστα είναι αποδεδειγμένο ότι η αύξηση του σωματικού βάρους, για πολλά άτομα μπορεί να είναι ακόμη πιο δύσκολη, από ότι η απώλεια βάρους για τους υπέρβαρους.
Καταρχάς βέβαια πρέπει να τονίσουμε ότι στο συγκεκριμένο άρθρο δεν αναφερόμαστε σε άτομα με νευρική ανορεξία, όπου εκεί υπάρχει άλλο υπόβαθρο και απαιτείται εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση, αναφερόμαστε σε άτομα που επιθυμούν να πάρουν να βάρος και δεν μπορούν. Ένα ελλειποβαρές λοιπόν άτομο που δεν δύναται να προσλάβει βάρος θα πρέπει πρωτίστως να πραγματοποιήσει εξετάσεις και να συμβουλευτεί γιατρό, καθώς μπορεί να υποβόσκει κάποιο παθολογικό ή ψυχοπαθολογικό υπόβαθρο.
Εάν οι εξετάσεις δεν φέρουν στην επιφάνεια πρόβλημα υγείας, τότε προφανώς η αδυναμία πρόσληψης βάρους οφείλεται σε αρνητικό ισοζύγιο, δηλαδή σε ημερήσια πρόσληψη τροφής χαμηλότερη από την ημερήσια ενεργειακή δαπάνη. Αυτό δηλαδή συμβαίνει είτε γιατί το άτομο τρώει λιγότερο από ότι έχει ανάγκη, είτε γιατί γυμνάζεται πάρα πολύ ή γενικά έχει πολύ ισχυρό μεταβολισμό, όποτε οι ημερήσιες προσλαμβανόμενη τροφή δεν επαρκεί.
Σε αντίθεση λοιπόν με υπέρβαρα άτομα, τα ελιποβαρή θα πρέπει αρχικά να επικεντρώσουν την προσοχή τους στο πώς θα αυξήσουν τις θερμίδες που παίρνουν από την τροφή κάθε μέρα. Σε πρώτη φάση θα πρέπει να αυξηθεί σταδιακά το μέγεθος όλων των ημερήσιων μερίδων, ενώ επίσης θα πρέπει να καταναλώνονται και τουλάχιστον 3-4 ενδιάμεσα χορταστικά και θρεπτικά σνακ.
Στα κυρίως γεύματα θα πρέπει επίσης να προστεθούν προϊόντα υψηλής ενεργειακής αξίας συμπληρωματικά του φαγητού, όπως τα τυριά και το ψωμί, ενώ στα ενδιάμεσα γεύματα καλές επιλογές αποτελούν οι ξηροί καρποί, τα κράκερ και κριτσίνια ή τα τοστ συνοδευόμενα από γάλα ή χυμούς φρούτων ή και αποξηραμένα φρούτα που έχουν υψηλή θερμιδική πυκνότητα, όπως τα σύκα και οι σταφίδες ή ορισμένα θρεπτικά γλυκά, όπως του κουταλιού, το μέλι, το παστέλι, οι μπάρες δημητριακών κτλ.
Σε κάθε περίπτωση, το άτομο που προσπαθεί να πάρει βάρος θα πρέπει να καταναλώνει ποικιλία τροφίμων από όλες τις ομάδες, ώστε να μην παρουσιαστούν διατροφικές ελλείψεις. Μία αύξηση της ημερήσιας πρόσληψης θερμίδων της τάξεως των 500-800 θερμίδων περίπου οδηγεί σε πρόσληψη 0,5 – 1 κιλό εβδομαδιαίως.
Ωστόσο είναι πολύ βασικό να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην υπερβολική πρόσληψη διαιτητικού λίπους, που μπορεί να επιβαρύνει την υγεία και την ευεξία του ατόμου που προσπαθεί να πάρει βάρος. Η ποσοστιαία πρόσληψη λίπους πρέπει να φτάνει μέχρι το 30% της συνολικής ενεργειακής πρόσληψης, δηλαδή περίπου 80-100 γραμμάρια λίπους την ημέρα.
Ναι μεν θέλουμε να αυξηθεί το βάρος άλλα όχι δυσανάλογα με το λίπος. Συνεπώς δεν προτρέπουμε το άτομο στην αύξηση μόνο παχυντικών και λιπαρών τροφών. Η βασικότερη πηγή λίπους, ακόμα και για ελλειποβαρή άτομα, πρέπει να είναι μη κορεσμένα λιπαρά οξέα, δηλαδή μονοακόρεστα και πολυακόρεστα. Καλές πηγές λοιπόν αποτελούν το ελαιόλαδο και άλλα φυτικά έλαια, οι ελιές, οι ξηροί καρποί, τα ιχθυέλαια κτλ.
Τέλος, αναφορικά με τη φυσική δραστηριότητα, τα άτομα που προσπαθούν να πάρουν βάρος οφείλουν να ακολουθούν ένα πρόγραμμα γυμναστικής με αντιστάσεις και βάρη, με στόχο τη μέγιστη δυνατή μυϊκή ανάπτυξη, έτσι ώστε το βάρος που προσλαμβάνεται να μεταλλάσεται όσο είναι δυνατόν σε μυϊκή μάζα. Η αερόβια άσκηση (τρέξιμο, ποδήλατο) που προκαλεί αυξημένες καύσεις, είναι προτιμότερο να είναι περιορισμένη όταν κάποιος επιθυμεί να πάρει βάρος.
Συμπερασματικά, η προσπάθεια για πρόσληψη βάρους μπορεί να είναι δύσκολη και χρονοβόρα, μπορεί όμως να επιτευχθεί σωστά μέσω αύξησης της ποσότητας και της συχνότητας των γευμάτων, χωρίς απαραίτητα τα ελλειποβαρή άτομα να αναγκάζονται να τρώνε παχυντικά φαγητά κακής ποιότητας. Υπομονή λοιπόν κι επιμονή χρειάζεται και σε αυτή την περίπτωση και συμβουλές από ειδικούς γιατρούς, βιολόγους με εξειδίκευση στο μεταβολισμό και διατροφολόγους Πανεπιστημίου για αρτιότερα, εξατομικευμένα και εξειδικευμένα αποτελέσματα.