Ο μεγαλύτερος καλοκαιρινός μύθος είναι ότι τα παγωμένα ροφήματα ξεδιψούν περισσότερο. Τα παγωμένα ποτά δεν απορροφώνται πιο γρήγορα από τον πεπτικό σωλήνα, συνεπώς δεν ενυδατώνουν καλύτερα τον οργανισμό και δεν ξεδιψούν περισσότερο. Είναι πιθανόν μάλιστα να έχουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οποιοδήποτε ποτό μπορεί να είναι δροσερό, χωρίς να είναι παγωμένο, και σε θερμοκρασία τέτοια που να ικανοποιεί καλύτερα το αίσθημα της δίψας.
Λέγεται ότι το καλοκαίρι είναι προτιμότερο να πίνει κανείς κοκτέιλ παρά άλλα δυνατά ποτά. Είναι μύθος. Τα κοκτέιλ έχουν συνήθως μεγαλύτερη ποσότητα αλκοόλ από ένα απλό ποτό, όσο δυνατό και εάν είναι αυτό. Επιπλέον, περιέχουν και χυμούς ή γάλα που αυξάνουν την θερμιδική τους απόδοση. Άρα εάν προτιμούμε το κοκτέιλ για να μειώσουμε το θερμιδικό φορτίο του ποτού μας, αυτό είναι λάθος.
Αν, από την άλλη, το θεωρούμε πιο δροσιστικό, αυτό εξαρτάται από την ποσότητα του αλκοόλ που έχει, εφόσον η μεγάλη ποσότητα αλκοόλ προκαλεί αφυδάτωση. Ενδεικτικά ένα ουίσκι έχει περίπου 140 θερμίδες από το οινόπνευμα που περιέχει (40% στα 50 ml που είναι μία μερίδα, άρα 20 γρ. οινοπνεύματος, όπου κάθε γραμμάριο οινοπνεύματος αποδίδει 7 θερμίδες), ενώ μία pina colada ξεκινάει από 410 θερμίδες (100 ml ρούμι έχουν 280 θερμίδες και 50 ml λικέρ καρύδας έχουν 56 θερμίδες, ενώ 150 ml χυμός ανανά έχει 74 θερμίδες). Επιπλέον, σε αυτό το κοκτέιλ περιέχονται συνολικά 68 γρ. αλκοόλ, δηλαδή ξεπερνιούνται τα επίπεδα των 40 γρ. που συστήνονται ως όριο κατανάλωσης.
Αφυδατωμένη μπίρα
Όλοι πιστεύουν ότι μία παγωμένη μπίρα είναι ότι πρέπει για να ξεδιψάσει κανείς. Η μπίρα, όμως, όπως τα περισσότερα οινοπνευματώδη ποτά, δεν αποτελεί καλό ενυδατικό μέσο. Την περίοδο του καλοκαιριού, για να διατηρήσει ο οργανισμός σταθερή τη θερμοκρασία του αποβάλλει νερό μέσω του ιδρώτα, γεγονός που πρέπει να μας κάνει ιδιαίτερα προσεκτικούς με τη διατροφή μας.
Περίπου το 80% των ημερήσιων αναγκών του ανθρώπου σε νερό προέρχεται από τη λήψη νερού και άλλων υγρών και το υπόλοιπο 20% από τα τρόφιμα.
Συνήθως, το νερό αποτελεί την πρώτη επιλογή, αλλά μια σειρά άλλων υγρών μπορεί να συνεισφέρει στην πρόσληψη νερού, όπως οι χυμοί, το γάλα, η σόδα, το τσάι, ο καφές, τα αναψυκτικά, καθώς και τα φρούτα και τα λαχανικά.
Εξάλλου, αντίθετα με ό,τι πιστεύεται, τα υγρά με καφεΐνη μπορούν να συνεισφέρουν στην κάλυψη των ημερήσιων αναγκών σε νερό, με τον ίδιο τρόπο που συμβάλλουν και τα μη καφεϊνούχα υγρά, σε αντίθεση με τα οινοπνευματώδη ποτά που οδηγούν σε αφυδάτωση, ενώ νομίζουμε ότι μας ξεδιψούν.
Δεν μας κόβεται η όρεξη
Μύθος: Η υπερβολική ζέστη «κόβει» την όρεξη. Οι υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται το καλοκαίρι αντιμετωπίζονται από τον ανθρώπινο οργανισμό μέσω της αποβολής του νερού. Εάν οι καύσεις που γίνονται στο εσωτερικό του οργανισμού παράγουν επιπλέον θερμότητα, η απαιτούμενη προσαρμογή γίνεται ακόμη πιο δύσκολα. Γι’ αυτό και δεν μπορούμε να καταναλώσουμε μεγάλη ποσότητα τροφής κατά τις μεσημεριανές ώρες, άσχετα με το αίσθημα της όρεξης.
Η ζέστη δεν μειώνει την όρεξη, απλώς προσαρμοζόμαστε στις κλιματικές συνθήκες της εποχής. Εξάλλου, στις διακοπές ασχολούμαστε με ευχάριστες δραστηριότητες που μας απασχολούν περισσότερο και πολλές φορές ξεχνάμε να φάμε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πεινάμε λιγότερο, απλώς δεν έχουμε ως πρώτη προτεραιότητα τα γεύματά μας.
Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας που πρέπει να τρώμε και φυσικά το βράδυ είναι μία εξίσου καλή ώρα με το μεσημέρι για να γευματίσουμε. Απλώς πρέπει να φροντίσουμε να καταναλώσουμε λογική ποσότητα φαγητού, το λιγότερο τρεις ώρες πριν κοιμηθούμε, για να έχουμε ήσυχο ύπνο.
Είναι αλήθεια ότι το καλοκαίρι προτιμούμε να τρώμε βράδυ, επειδή δεν έχει τόση ζέστη, όση το μεσημέρι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μην τρώμε τίποτε όλη την ημέρα και το βράδυ να τρώμε τρία γεύματα μαζί. Σε αυτήν την περίπτωση το φορτίο στο πεπτικό σύστημα είναι βαρύ και δεν διευκολύνεται η πέψη μας, προκαλώντας έτσι χειρότερη δυσφορία απ’ ό,τι το μεσημεριανό γεύμα.
Το αλάτι στη θάλασσα
Ειδικά το καλοκαίρι, τα φαγητά πρέπει να περιέχουν περισσότερο αλάτι. Μύθος. Η σύσταση είναι να καταναλώνουμε το καλοκαίρι τα φαγητά ελαφρώς αλατισμένα, επειδή το αλάτι συμβάλλει στην κατακράτηση υγρών, άρα στην μικρότερη απώλειά τους λόγω ζέστης.
Επειδή όμως οι περισσότεροι από εμάς τρώμε άφθονο αλάτι με το φαγητό μας όλο το χρόνο, είναι προφανές ότι δεν πρέπει να προσθέτουμε περισσότερο αλάτι το καλοκαίρι αλλά μάλλον να τρώμε λιγότερο αλάτι το χειμώνα! Ας μην ξεχνάμε ότι οι διατροφικές οδηγίες συνιστούν κατανάλωση έως 6 γραμμαρίων αλατιού καθημερινά (ποσότητα που αντιστοιχεί σε ένα γεμάτο κουταλάκι του γλυκού) κι εμείς έχουμε ξεπεράσει τα 10 γραμμάρια κατά μέσον όρο.
Ειδικά όσοι έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση, πρέπει να τρώνε 3 γραμμάρια αλάτι την ημέρα. Συνεπώς οι αυξημένες θερμοκρασίες του καλοκαιριού δεν μπορούν να λειτουργούν ως δικαιολογία για την κατάχρηση άλατος, που αν μη τι άλλο σχετίζεται με την πρόκληση σοβαρών προβλημάτων υγείας.
Τα φρούτα παχαίνουν μόνο όταν το παρακάνουμε
Τα καλοκαιρινά φρούτα αρέσουν περισσότερο σε όλους και επειδή έχουμε τη λανθασμένη εντύπωση πως ό,τι μας αρέσει παχαίνει, θεωρούμε ότι δεν πρέπει να τα τρώμε. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι όλα τα φρούτα περιλαμβάνουν 15 γραμμάρια σακχάρων ανά 80 γραμμάρια καρπού, οπότε η θερμιδική απόδοση κάθε φρούτου εξαρτάται καθαρά από την ποσότητα που θα καταναλώσουμε. Βέβαια, επειδή ακριβώς τα καλοκαιρινά φρούτα είναι πιο νόστιμα (και όχι πιο γλυκά), έχουμε την τάση να τρώμε μεγάλες ποσότητες και τότε πράγματι προσλαμβάνουμε πολλές θερμίδες.
Αν σκεφτούμε, όμως, πως μία μερίδα φρούτου αντιστοιχεί σε μία φέτα καρπούζι ή πεπόνι, 2 βερίκοκα, ένα ροδάκινο ή 8-10 κεράσια ή σταφύλια, τότε κατανοούμε πόσα φρούτα πρέπει να τρώμε, ώστε να ακολουθούμε τη σύσταση των 3 – 6 φρούτων την ημέρα, ανάλογα με τις ενεργειακές ανάγκες του καθενός.
Προσοχή στο παγωτό
Το παγωτό συντηρείται σε θερμοκρασίες ψύξης και πρέπει να καταναλώνεται σύντομα αφού βγει από την κατάψυξη, ώστε να μην αναπτύσσονται μικρόβια.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εάν λιώσει δεν τρώγεται, απλά πρέπει εφόσον λιώσει να καταναλωθεί όλο και να μην επιστρέψει σε κατάσταση ψύξης, διότι τότε αυξάνεται ο κίνδυνος να «χαλάσει». Γι’ αυτό συνιστάται να ελέγχονται τα παγωτά για να εντοπίζονται τυχόν κρύσταλλοι (αποτελούν ένδειξη ότι έχουν αποψυχθεί και επαναψυχθεί). Εξίσου σημαντικό είναι τα ψυγεία πωλήσεως των παγωτών να βρίσκονται σε σκιερό μέρος και όχι εκτεθειμένα στον ήλιο.
Κολύμπι μετά το φαγητό;
Η διαδικασία της πέψης απαιτεί να μεταφερθεί μεγάλη ποσότητα αίματος στο πεπτικό σύστημα και άρα να λείψει από τα άλλα όργανα του σώματος. Γι’ αυτό όταν καταναλώσουμε μεγάλη ποσότητα φαγητού νιώθουμε υπνηλία (δεν αιματώνεται καλά ο εγκέφαλος).
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εάν φάμε ένα ελαφρύ γεύμα ή ένα σάντουιτς δεν μπορούμε να δροσιστούμε στη θάλασσα. Απλώς δεν πρέπει να κολυμπήσουμε, εφόσον η ελλιπής αιμάτωση των μυών μας μπορεί να προκαλέσει κράμπες και μούδιασμα ή σε περίπτωση που υπερκαταναλώσουμε φαγητό, δεν μπορούμε να πάρουμε τις κατάλληλες αναπνοές, ούτε η καρδιά μας μπορεί να αντλήσει αρκετό αίμα, ώστε να ικανοποιήσει τις ανάγκες και της πέψης και της κολύμβησης.
Από αυτήν την διαπίστωση, όμως, μέχρι να αποφεύγουμε την οποιαδήποτε επαφή με το νερό μετά το φαγητό, επειδή «θα πάθουμε έμφραγμα», υπάρχει μεγάλη απόσταση – η απόσταση της λογικής από την υπερβολή, που πολλές φορές χαρακτηρίζει τους καλοκαιρινούς μύθους.