Τη βαθιά ριζωμένη αντίληψη ότι όσοι έχουν παιδιά θα έχουν και καλύτερα γεράματα καταρρίπτει μελέτη βρετανών ερευνητών, σύμφωνα με την οποία το μυστικό για μια ευτυχισμένη τρίτη ηλικία δεν είναι οι απόγονοι, αλλά οι φίλοι και η ανάπτυξη ισχυρών κοινωνικών δικτύων.
Η μελέτη παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρείας (Βritish Ρsychological Society- ΒSΡ). Ο επικεφαλής των ερευνητών δρ Ολιβερ Ρόμπινσον και η ομάδα του από το Πανεπιστήμιο του Γκρίνουιτς μελέτησαν τη συμπεριφορά 279 συνταξιούχων, ηλικίας 52 ως 78 ετών, τους οποίους επέλεξαν από ολόκληρη τη Βρετανία μέσω μιας ιστοσελίδας για τους «απόμαχους» της ζωής.
Οσοι δέχτηκαν να πάρουν μέρος στην έρευνα απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικές με τις εμπειρίες τους από τη ζωή τους ως συνταξιούχοι, με τον έγγαμο βίο τους και τον σύντροφό τους, εάν έχουν παιδιά και εγγόνια και εάν μετέχουν σε κοινωνικές ομάδες. Παράλληλα κλήθηκαν να απαντήσουν σε μια κλίμακα ικανοποίησης από τη ζωή τους.
Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ανάπτυξη δεξιοτήτων, η συμμετοχή σε λέσχες και η φιλία είναι πιο σημαντικοί παράγοντες για την ικανοποίηση από τη ζωή από το να βλέπει κάποιος συχνά τα εγγόνια του. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα εγγόνια μπορούν να γίνουν εμπόδιο στην κοινωνική ζωή των παππούδων και των γιαγιάδων, εάν αυτοί ασχολούνται πολύ με τη φροντίδα τους.
Αντιθέτως τα παιδιά και τα εγγόνια δεν ανεβάζουν το επίπεδο ικανοποίησης από τη ζωή, αφού οι συνταξιούχοι που ασχολούνται με χόμπι, γίνονται μέλη σε λέσχες και αποκτούν νέους φίλους είναι σε ποσοστό 30% πιο ευτυχισμένοι από τους παραδοσιακούς παππούδες και τις κλασικές γιαγιάδες. Στους πιο ευτυχισμένους συγκαταλέγονται όσοι καταγίνονται με την κηπουρική, παρακολουθούν μαθήματα τέχνης ή έχουν γίνει μέλη σε λέσχες ανάγνωσης.
Οπως αναφέρει ο δρ Ρόμπινσον «η σύνταξη είναι κάτι που το προσμονούν πολλοί και σαφώς μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή όσων τη βιώνουν. Θελήσαμε να ερευνήσουμε τους παράγοντες που συμβάλλουν σε μια ευτυχισμένη σύνταξη». Το πιο εντυπωσιακό εύρημα των επιστημόνων είναι ότι οι συνταξιούχοι με παιδιά και εγγόνια δεν ήταν πιο ευχαριστημένοι από τη ζωή τους από εκείνους που δεν είχαν. «Η δραστηριοποίηση σε κοινωνικά δίκτυα και ομάδες έχει ωστόσο μεγάλη σχέση με το υψηλό επίπεδο ικανοποίησης από τη ζωή», προσθέτει. Ενα άλλο σημαντικό εύρημα είναι ότι οι παντρεμένοι συνταξιούχοι ή εκείνοι που βρίσκονται σε μια μόνιμη σχέση δηλώνουν ότι είναι πιο ευχαριστημένοι με τη ζωή τους από όσους είναι μόνοι και ότι εκείνοι με συνταξιούχους συντρόφους είναι επίσης πιο ικανοποιημένοι με τη ζωή από εκείνους που οι σύντροφοι τους δεν έχουν βγει στη σύνταξη.
«Η συμμετοχή σε δυναμικά κοινωνικά δίκτυα συνδέεται στενά με τον βαθμό ικανοποίησης από τη ζωή» συμπληρώνει ο δρ Ρόμπινσον. «Τα ευρήματά μας επιβεβαιώνουν τη σημασία των παρεμβάσεων για την ανάπτυξη της κοινωνικής δικτύωσης για εκείνους που θα μπορούσαν να βιώσουν τη σύνταξη σαν ένα μοναχικό στάδιο της ζωής τους. Ο κόσμος νομίζει ότι τα παιδιά φέρνουν ευτυχία, αλλά τα άκληρα ζευγάρια δεν είναι σε χειρότερη θέση. Με αυτόν τον τρόπο διαλύεται ο μύθος ότι ευτυχία σημαίνει να περνάς πολύ χρόνο με τα παιδιά και τα εγγόνια σου».
Αναδημοσίευση “Το Βήμα”