Μέχρι το 1994 τα λύµατα της Αθήνας κατέληγαν στη θαλάσσια περιοχή του Κερατσινίου, µε αποτέλεσµα τα νερά του Σαρωνικού να είναι µολυσµένα και τα ψάρια λιγοστά. Το 1994 όμως ολοκληρώθηκε η κατασκευή του Κέντρου Επεξεργασίας Λυµάτων του λεκανοπεδίου στο νησί της Ψυττάλειας. Έκτοτε λαµβάνει καθηµερινά προς επεξεργασία περί τα 700.000 κ.µ. λυµάτων. Το νερό καθαρισµένο οδηγείται στη συνέχεια µέσω αγωγών στην θάλασσα. Και η Πειραϊκή, η Καστέλα, το Παλαιό Φάληρο, ο Άλιμος, η Γλυφάδα έγιναν και πάλι περιοχές για κολύμβηση! Εξάλλου, μετρήσεις έδειξαν ότι σταδιακά αποκαταστάθηκε η βιολογική ισορροπία της θαλάσσιας αυτής περιοχής. Εδώ και λίγα 24ωρα αυτό άλλαξε!
Παρότι υπάρχουν τεχνικές έγκαιρης απάλειψης των πετρελαιοκηλίδων με αντλίες που απορροφούν το πετρέλαιο, βακτήρια που τρώνε τις ρυπογόνες ουσίες και διασκορπιστικά/ απορρυπαντικά, στην παρούσα περίπτωση η Πολιτεία δεν έπραξε απολύτως τίποτα και οπωσδήποτε όχι εγκαίρως. Πρώτα η Σαλαμίνα, μετά ο Πειραιάς, το Ελληνικό, η Γλυφάδα και άλλες περιοχές αυτής της ακτογραμμής μαύρισαν κυριολεκτικά και παντού μυρίζει… πετρέλαιο!
Διαβάστε περισσότερα στο Iatropedia.gr