Βίντεο που καταγράφηκε στη ζούγκλα του Αμαζονίου αμφισβητεί τους συνήθεις νόμους της φύσης, σύμφωνα με δημοσίευμα των «New York Times» και προκαλούν το έντονο ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας.
Συγκεκριμένα, επιστήμονες κατέγραψαν τυχαία έναν οσελότο -είδος αγριόγατας- να περπατά συγχρονισμένα με ένα οπόσουμ, που θεωρείται φυσικό του θήραμα, κοντά στον βιολογικό σταθμό Cocha Cashu, στη ζούγκλα του Αμαζονίου στο νοτιοανατολικό Περού, σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στο βίντεο, ο οσελότος φαίνεται να ακολουθεί από κοντά το οπόσουμ, χωρίς καμία επιθετική συμπεριφορά. Λίγα λεπτά αργότερα, ένα δεύτερο βίντεο δείχνει το ίδιο «δίδυμο» να επιστρέφει στον ίδιο δρόμο. «Σαν δύο παλιοί φίλοι που φεύγουν από ένα μπαρ», σχολίασε η Ισαβέλ Ντάμας-Μορέιρα, εθολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μπίλεφελντ (Γερμανία), την οποία επικαλούνται οι New York Times.
This is the story I needed rn
— Rachel Green Horn (@RachelGreenHorn) July 16, 2025
“Scientists are trying to understand footage that showed ocelots and opossums, usually predator and prey, hanging out together.” Thank you @nytimes https://t.co/KulSDFofpm pic.twitter.com/W5B9pORjvL
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έκπληκτοι, οι ερευνητές επικοινώνησαν με συναδέλφους τους σε άλλες περιοχές του Αμαζονίου, οι οποίοι τους έστειλαν τρία ακόμη παρόμοια βίντεο, τραβηγμένα σε διαφορετικές περιοχές και χρονικές περιόδους.
Ένα πείραμα με οσμές
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, για να κατανοήσουν καλύτερα το φαινόμενο, οι επιστήμονες διεξήγαγαν ένα πείραμα τοποθετώντας υφάσματα εμποτισμένα με τη μυρωδιά οσελότου, πούμα και ένα ουδέτερο δείγμα.
Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά: τα οπόσουμ επισκέφθηκαν 12 φορές τα υφάσματα με τη μυρωδιά οσελότου, ενώ μόνο μία φορά εκείνα με τη μυρωδιά πούμα. Μάλιστα, κάποια οπόσουμ έφτασαν στο σημείο να τρίβονται ή να δαγκώνουν το ύφασμα.
Αν και η συμπεριφορά αυτή παραμένει ανεξήγητη, οι ερευνητές προτείνουν αρκετές πιθανές ερμηνείες.
Μια υπόθεση είναι αυτή του χημικού καμουφλάζ: η έντονη μυρωδιά του οπόσουμ θα μπορούσε να καλύψει τη μυρωδιά του οσελότου (ή το αντίστροφο), προσφέροντας πλεονέκτημα και στα δύο ζώα απέναντι σε θηρευτές ή θηράματα.
Μια δεύτερη υπόθεση βασίζεται στο γεγονός ότι τα οπόσουμ έχουν αντοχή στο δηλητήριο των οχιών, κάτι που δεν ισχύει για τους οσελότους. Η συνύπαρξή τους ίσως τους προστατεύει σε περιοχές όπου υπάρχουν δηλητηριώδη φίδια.
Η τρίτη εκδοχή είναι ότι το οπόσουμ ενδέχεται να καθοδηγεί τον οσελότο προς θηράματα που ο ίδιος δεν μπορεί να κυνηγήσει, ώστε μετά να επωφελείται από τα υπολείμματα του γεύματος — μια συνεργασία που θυμίζει αυτή μεταξύ κογιότ και ασβών στη Βόρεια Αμερική.
Συμπεριφορά ελάχιστα μελετημένη
Ο Ντιέγκο Αστούα, ειδικός στα οπόσουμ στη Βραζιλία, χαρακτήρισε την ανακάλυψη «καταπληκτική». Όπως εξήγησε στους New York Times, τα οπόσουμ είναι μοναχικά ζώα που σπανίως συναναστρέφονται με άλλα άτομα, ακόμα και του ίδιου είδους.
Η συγκεκριμένη αλληλεπίδραση θεωρείται εξαιρετικά σπάνια και αναδεικνύει το πόσα λίγα γνωρίζουμε για τη συμπεριφορά αυτών των ζώων.
Χωρίς τις αυτόματες κάμερες που είχαν τοποθετηθεί στη ζούγκλα, μια τέτοια ανακάλυψη θα ήταν αδύνατη. Και τα δύο είδη είναι νυκτόβια και εξαιρετικά διακριτικά, γεγονός που καθιστά την παρατήρησή τους ιδιαίτερα δύσκολη. Οι ερευνητές εξηγούν ότι αν υπήρχαν μόνο φωτογραφίες, οι σκηνές αυτές ίσως να είχαν εκληφθεί απλώς ως επιθέσεις θηρευτή προς θήραμα.
Οι επιστήμονες παραδέχονται ότι, όσο αινιγματική κι αν είναι η συμπεριφορά αυτή, το γεγονός ότι καταγράφηκε είναι αποτέλεσμα καθαρής τύχης.