Την κοίταζε και έκλαιγε γοερά. Ακόμα και όταν ανέβηκε στο βάθρο δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει. Ο αθλητής από την Δομηνικανη Δημοκρατία έκλαιγε ακόμα και την ώρα την ανάκρουσης του εθνικού ύμνου της χώρας του.
Όλο το στάδιο κατασυγκινημένο είχε σηκωθεί όρθιο και τον χειροκροτούσε! 
Το twitter πήρε φωτιά. Όλοι ήθελαν να μάθουν τον λόγο. Και εκείνος λίγο αργότερα τον εξήγησε.
Στην φωτογραφία, ήταν εκείνος και η αγαπημένη του γιαγιά η οποία τον μεγάλωσε αλλά την έχασε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. Λίγο πριν τον 1ο προκριματικό. Και τότε πονεμένος από τον χαμό της τα πήγε χάλια. Και έτσι ορκίστηκε στη μνήμη της ότι στους επόμενους Ολυμπιακούς θα ανέβει στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου.
Και χθες όπως έπεφτε το ψιλόβροχο, όπως είπε ο ίδιος, αισθανόταν σα να έπεφταν από τον ουρανό δάκρυα συγκίνησης για το κατόρθωμά του από την αγαπημένη του γιαγιά.
“Ήμουν φορτισμένος όλη την εβδομάδα”, είπε στην συνέντευξη Τύπου. “Και σκεφτόμουν αν θα τα καταφέρω να κερδίσω”.
Έτσι ο Σάντσεζ μπήκε στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου με την φωτογραφία της γιαγιάς του καρφιτσωμένη στο στήθος του πίσω από το όνομά του αλλά και με το όνομά της γραμμένο στα παπούτσια του.
Στα 34 του χρόνια έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία αθλητής που κερδίζει χρυσό στα 400 μ. με εμπόδια και παρά τις απογοητεύσεις και τις δυσκολίες τα τελευταία χρόνια, τα κατάφερε….
Λίγο νωρίτερα, όταν τερμάτιζε πρώτος ο Σάντσεζ δεν έβλεπε τίποτε άλλο γύρω του παρά μόνο εκείνη…. Και έκανε το εξής:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ NEWSIT ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ