Η αλήθεια είναι ότι η πορεία των ελληνικών ομάδων στην Ευρωλίγκα έχει “κακομάθει” όλον τον κόσμο. Οι τρεις τελευταίες διοργανώσεις έχουν καταλήξει σε ελληνικά χέρια. Από το 1996 η Ελλάδα έχει κατακτήσει τα μισά τρόπαια (9) και στα μάτια πολλών η κατάκτηση της ευρωπαϊκής κορυφής αποτελεί… υποχρέωση.
Ο Ολυμπιακός κατέκτησε τα δύο τελευταία ευρωπαϊκά και πολλοί πίστεψαν ότι μπορεί να κάνει το 3 στα 3. Δεν αποκλείεται να τα καταφέρει, αν και κάτι τέτοιο μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο, όμως το επίτευγμα δεν είναι τόσο απλό.
Υπάρχουν αρκετές ομάδες στην Ευρώπη που ρίχνουν πολλά χρήματα, έχουν βαριές φανέλες και προσπαθούν χρόνια να ανέβουν στην κορυφή. Η ΤΣΣΚΑ, η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα (τελευταία πρωταθλήτρια Ευρώπης πριν το ελληνικό σερί), η Μακάμπι, οι Τούρκικες ομάδες, η Αρμάνι κτλ.
Οι “ερυθρόλευκοι” έχασαν τρεις βασικούς παίκτες τους την περυσινή σεζόν (Χάινς, Παπανικολάου, Άντιτς) και άλλαξαν άλλους τόσους (Γκετσεβίτσιους, Πάουελ Σερμαντίνι). Κλήθηκαν να φτιάξουν ομάδα από την αρχή, με βάση τους Έλληνες που έμειναν. Αν αυτό ήταν τόσο εύκολο, δεν θα το έκαναν όλες οι ομάδες της Ευρώπης; Αν μπορούσαν όλες να βρουν ποιοτικούς ξένους, σε καλή τιμή και με στόφα πρωταθλητή, τότε γιατί δεν το κάνουν; Οι ελληνικές ομάδες έχουν βαριά ονόματα στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο αλλά δεν παίζουν μόνες τους.
Ο Μπαρτζώκας έκανε τις επιλογές του. Βρήκε αντι-Χάινς (Ντάνστον). Πήρε παίκτη με διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Παπανικολάου (Λοτζέσκι) και αναβάθμισε το ρόλο του Περπέρογλου. Κανένας από τους δύο δεν μπορεί να καλύψει το πάθος του Παπανικολάου, την εξαιρετική του άμυνα και ο Λοτζέσκι αποδεικνύει ότι τα μεγάλα σουτ τον… δυσκολεύουν (Χαμένο τζαμπ σουτ στο ΟΑΚΑ για να ισοφαρίσει, χαμένο τρίποντο στην Κωνσταντινούπολη για να φέρει το ματς στον πόντο, χαμένο τρίποντο – μετά από το εύστοχο στο 79-80- για να ρίξει στο καναβάτσο την Αρμάνι).
Όσον αφορά στον Άντιτς που φαινόταν ότι η φυγή του δεν θα δημιουργούσε πρόβλημα, αποδείχθηκε ότι δεν βρέθηκε παίκτης που να κάνει τα μισά από αυτά που προσέφερε ο Σκοπιανός στα μεγάλα ματς.
Ακόμη και με τις αδυναμίες τους, οι “ερυθρόλευκοι” φάνηκε ότι βρήκαν γρήγορα χημεία. Έκαναν εντυπωσιακό σερί στην αρχή της σεζόν, ανέβασαν τον πήχη και όλοι άρχισαν να μιλούν για το 3 στα 3. Εκεί ήρθε ο τραυματισμός του Λο (που έτσι κι αλλιώς δεν ήταν ο περυσινός Λο). Η ήττα από τον Παναθηναϊκό στο κύπελλο προκάλεσε αναστάτωση. Ο Πέτγουεϊ χτύπησε και οι πρωταθλητές Ευρώπης αναζήτησαν αντικαταστάτες. Ο Μπαρτζώκας το είπε στη συνέντευξη Τύπου πριν το ματς με την Αρμάνι. Δεν υπήρχαν παίκτες για να έρθουν. Και η απάντηση πολλών είναι: Η Αρμάνι πώς βρήκε τον Χάκετ. Μικρή λεπτομέρεια το ότι ο Χάκετ στοίχισε 1.3 εκ. ευρώ στην ομάδα του Μιλάνου. Αυτά τα χρήματα δεν τα έδινε ο Ολυμπιακός.
Σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο σημείο ο Μπαρτζώκας έχασε και τον Σπανούλη. Και εκεί υπάρχει απάντηση πολλών. Δεν μπορεί να μην κάνει σχεδιασμό μία ομάδα, ακόμη και χωρίς τον ηγέτη της. Βεβαίως και μπορεί. Ο Ολυμπιακός πάλεψε δύο πολύ δύσκολα ματς και τα έχασε στις λεπτομέρειες. Αυτές κάνουν τη διαφορά. Γι’ αυτές ξεχωρίζουν οι πρωταθλητές από τους καλούς παίκτες. Οι “ερυθρόλευκοι” μπορεί να αποκλειστούν, αλλά το παλεύουν. Δεν είναι σίγουρο ότι θα το έκαναν πολλές ομάδες.
Ας πάρουμε κάποια σενάρια. Ας σκεφτούμε το γεμάτο ρόστερ της Ρεάλ χωρίς τον Ρούντι και τον Σέρχιο Ροντρίγκεθ. Την ΤΣΣΚΑ των εκατομμυρίων χωρίς Τεόντοσιτς και Γουίμς. Την Μπαρτσελόνα χωρίς Ναβάρο και Μαρσελίνιο. Την Αρμάνι χωρίς τον Λάγκφορντ και τον Χάκετ…
Ο Ολυμπιακός έχει 5 ματς μπροστά του και αναζητά 4 νίκες. Καθόλου εύκολο το έργο του αφού έχει τρία εκτός έδρας ματς με Μπαρτσελόνα, Εφές και Μάλαγα και εντός την Λαμποράλ και τον Παναθηναϊκό. Η δεύτερη θέση ανήκει στο παρελθόν αφού η Αρμάνι είναι δύο νίκες πάνω από τους “ερυθρόλευκους” και υπερτερεί στην ισοβαθμία. Η πρόκριση είναι ο μοναδικός στόχος των πρωταθλητών Ευρώπης.
Μονόδρομος η νίκη! Παναθηναϊκός – Λαμποράλ Κούτσα (21.45)