Ο Τομά Ερτέλ αποτελεί παρελθόν για τη Ρεάλ Μαδρίτης, με τον ίδιο να παραδέχεται ότι μία βραδιά στην Αθήνα ήταν αυτή που έφερε την… αρχή του τέλους του στη “Βασίλισσα”.
Σε συνέντευξή του στη γαλλική Equipe, ο Ερτέλ μίλησε για όσα συνέβησαν τη φετινή σεζόν στη Ρεάλ Μαδρίτης και αναγνώρισε το λάθος του και την… προδοσία στον Πάμπλο Λάσο, ο οποίος και τον έθεσε εκτός ομάδας στα μέσα της σεζόν.
Οι δηλώσεις του Ερτέλ
«Θα ήταν εγωιστικό να μιλάω για την προσωπική μου κατάσταση στην μέση των πλέι οφ. Δεν ήθελα να κάνω κακό στην ομάδα. Έκανα προπονήσεις για να επιστρέψω, μου είχαν πει πως με υπολογίζουν, αλλά “γύρισε” ο αστράγαλός μου.
Η ομάδα πήρε τον τίτλο στην Ισπανία και έφτασε στο Final Four της Euroleague. Είμαι χαρούμενος για τους συμπαίκτες μου, που δούλεψαν σκληρά για να φτάσουμε εδώ. Όμως, οι δύο τελευταίοι μήνες ήταν οι πιο δύσκολοι της καριέρας μου. Στον τελικό του Βελιγραδίου είμαι σίγουρος πως θα μπορούσα να έχω βοηθήσει, είτε για 1′, είτε για 10′ ή για 20′. Θα ήθελα πολύ να έχω αυτή την ευκαιρία, το Final Four ήταν το όνειρό μου. Μετά τον τραυματισμό του Νάιτζελ Ουίλιαμς – Γκος περίμενα πως θα παίξω στον τελικό. Αλλά, ο Πάμπλο Λάσο πήρε μια απόφαση και την κράτησε. Έπρεπε να την αποδεχτώ και έκανα ό,τι μπορούσα στις προπονήσεις για να είμαι πάντα έτοιμος».
Για το ξενύχτι στην Αθήνα: «Στην Αθήνα ήμουν μια μέρα πριν από το παιχνίδι. Η κατάσταση ήταν περίπλοκη, η ομάδα ήταν μέσα σε ένα σερί ηττών. Γράφτηκε πως βγήκα και γύρισα το πρωί, ήταν λάθος. Όμως, όταν σκέφτομαι αυτή την ιστορία στεναχωριέμαι. Με μια κακή επιλογή κατάστρεψα όσα ήλπιζα πως θα “χτίσω” με μια σπουδαία ομάδα όπως η Ρεάλ Μαδρίτης. Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω δεν θα έκανα ποτέ το ίδιο λάθος. Είχαμε μια διαφωνία λίγες μέρες μετά και απολογήθηκα. Πλήρωσα για το λάθος μου και δεν θα το ξανακάνω.
Αυτό το λάθος κατέστρεψε τη σεζόν μου και όσα θα μπορούσα να πετύχω με στην Μαδρίτη. Είχα ρόλο στην ομάδα, είχα και σκαμπανεβάσματα. Όλοι οι παίκτες θέλουν περισσότερο χρόνο, περισσότερες ευθύνες. Ήμουν ικανοποιημένος και δεν σκεφτόμουν κάτι άλλο. Όμως, στο τέλος ο κόσμος κράτησε την τελευταία εικόνα. Θα θυμούνται αυτό το γεγονός, όπως και το ότι δεν έπαιξα για δύο μήνες».
Για τις σχέσεις του με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του και τον κόουτς Λάσο: «Από τη δική μου οπτική γωνία, η ομάδα ήταν πάντα ενωμένη. Ήρθαν στο σπίτι μου και γιορτάσαμε τα γενέθλια του γιου μου. Η ατμόσφαιρα ήταν πιο ψυχρή μετά και αυτό με πλήγωσε. Δεν υπήρξε διαμάχη με τον Λάσο. Τρώγαμε μαζί, μιλούσαμε. Με εμπιστευόταν και τον πρόδωσα».