Ακόμη και αν οι ποινικές ευθύνες πηγαίνουν πίσω στο χρόνο, και έχουν παραγραφεί, είναι σημαντικό να εντοπιστούν
Η «θύελλα» που «χτυπάει» το Μέγαρο Μαξίμου με την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, φέρει την κυβέρνηση αντιμέτωπη με μία και μόνη επιλογή… Τη διαλεύκανση αυτού του σκανδάλου, που έχει προκαλέσει το κοινό, περί δικαίου αίσθημα, τόσο για το ρουσφετολογικό «πάρτι» για λίγους και εκλεκτούς αγροτοκτηνοτρόφους, όσο και για τα πρόστιμα προς τη χώρα που διαχρονικά επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή συνολικά τους Έλληνες φορολογούμενους.
Στο μέσον της δεύτερης θητείας της, κι ενώ η κυβέρνηση προσδοκούσε μία φυγή προς τα μπρος, μετά το πολιτικό «τραύμα» των Τεμπών, με στόχο τον αριθμό 3 μπροστά από τα ποσοστά της – εκεί, κοντά στον Σεπτέμβρη, στη Δ.Ε.Θ, όπου θα ανακοινώσει ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, νέο «καλάθι» παροχών – τώρα δέχεται νέες πιέσεις, με προφανή δημοσκοπικό αντίκτυπο.
Και ο μόνος τρόπος για να πείσει τους πολίτες ότι πράγματι είναι αποφασισμένη να συγκρουστεί με τις παθογένειες δεκαετιών σε σχέση με τις αγροτικές ενισχύσεις, είναι να σπάσει αυτό το «απόστημα». Πως όμως;
Η κυβέρνηση καλείται να αποδείξει στην πράξη ότι τα… «ψηφαλάκια» – ζητούμενο όλων των κυβερνήσεων – δεν μπορεί να συνεχίσουν να είναι το μέτρο στην κατανομή των κοινοτικών επιδοτήσεων σε αγρότες και κτηνοτρόφους. Οι αποκαλυπτικοί διάλογοι που βλέπουν το φως της δημοσιότητας αποτελούν ντροπή για όλους τους πρωταγωνιστές…!
Απαιτείται νέο πλαίσιο διαφάνειας και μακάρι η κατάργηση του αμαρτωλού ΟΠΕΚΕΠΕ και η ένταξη των λειτουργιών της στην Α.Α.Δ.Ε. (Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων) να είναι, έστω και καθυστερημένα, το «τσιρότο» σε αυτή την «πληγή».
Όμως, κάτι παραπάνω από απαραίτητο, θα έλεγα επιβεβλημένο, είναι να «ριχτεί φως» σε όλες τις πτυχές αυτής της «αμαρτωλής» υπόθεσης, ξεκινώντας από το σήμερα και πηγαίνοντας προς το χθες, καθώς πρόκειται για ένα διαχρονικό σκάνδαλο, που πλήττει την αξιοπιστία των κομμάτων και έχει ζημιώσει τους κρατικούς προϋπολογισμούς με δις ευρώ σε πρόστιμα.
Και φυσικά, επιβεβλημένο είναι να αποδοθούν οι ευθύνες όπου υπάρχουν…
Υπό αυτό το πρίσμα, είναι απαραίτητη η σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής, με κλήση και καταθέσεις μαρτύρων και αναζήτηση ευθυνών, χωρίς καμία διάθεση εργαλειοποίησης από την πλευρά της αντιπολίτευσης, με μόνο στόχο την αλήθεια.
Η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για τη διερεύνηση της υπόθεσης και η αντιπολίτευση είναι υπεύθυνη για την αναζήτηση αλήθειας και ευθυνών, χωρίς τσιτάτα, λαϊκισμούς κα προπαγάνδες, μόνο και μόνο για μικροπολιτικά οφέλη.
Και, μιλώντας για πολιτικά πρόσωπα, ακόμη και αν οι ποινικές ευθύνες πηγαίνουν πίσω στο χρόνο, και έχουν παραγραφεί, είναι σημαντικό να εντοπιστούν. Ακόμη και με σύσταση και Εξεταστικής των πραγμάτων, Επιτροπής.
Παράλληλα δε, κι ενώ η σχέση πολιτών και κομμάτων δοκιμάζεται για άλλη μία φορά, είναι καθήκον της κυβέρνησης να εξαντλήσει κάθε δυνατότητα ώστε το πρόστιμο των 415 εκατ. που επέβαλλαν οι Βρυξέλλες στην Ελλάδα, αυτή τη φορά να μη το πληρώσουν οι απλοί πολίτες. Εύκολο; Όχι!
Η κυβέρνηση δηλώνει αισιόδοξη ότι θα πετύχει με προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το πρόστιμο να μειωθεί, αλλά ακόμη και έτσι, είναι θέμα δικαιοσύνης το «μάρμαρο» να το πληρώσουν αυτοί που δολίως παρανόμησαν… Και πάντως, όχι συνολικά ο αγροτικός κόσμος, με παρακράτηση από τα ευρωπαϊκά, αγροτικά κονδύλια προς τη χώρα, και φυσικά όχι ο απλός φορολογούμενος πολίτης.
Ωστόσο, πρόκειται για μία δύσκολη εξίσωση καθώς σε πρώτη φάση θα χρειαστεί τα χρήματα να καταβληθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό και αν / όταν εντοπιστούν πόσα είναι τα «κλεμμένα», ποιοι ακριβώς τα «έκλεψαν», και όταν τελειώσουν οι διοικητικές και δικαστικές εκκρεμότητες, μακρόχρονες συνήθως, τότε θα μπουν πίσω στον «κουμπαρά», τα παράνομα αποκτηθέντα χρήματα.
Δηλαδή, «ζήσε Μάη μου….».
