Μία είδηση που πέρασε στα διεθνή ΜΜΕ πριν από λίγα 24ωρα (Bloomberg), αλλά δεν σχολιάσθηκε ιδιαίτερα προς το παρόν, είναι ότι η Κίνα ανακοίνωσε πως στην Σαγκάη, την «οικονομική» πρωτεύουσα της Κίνας, έχει ετοιμασθεί ένα κέντρο συγκέντρωσης και φύλαξης χρυσού σε φυσική μορφή.
Το κέντρο αυτό, κάτι σαν το Fort Nox των ΗΠΑ, στο οποίο μεταπολεμικά είχε συγκεντρωθεί ο χρυσός από πολλές ευρωπαϊκές χώρες μαζί και την Ελλάδα, σύμφωνα με την «είδηση» είναι έτοιμο. Και η Κίνα έχει ήδη αρχίσει να προσφέρει ασφαλή φιλοξενία στα αποθέματα χρυσού άλλων χωρών κυρίως της Ασίας, αλλά και ευρύτερα των χωρών που συμμετέχουν στα BRICS Plus.
Το ρεπορτάζ δεν αναφέρει αν αυτή η διαδικασία έχει προχωρήσει ή αν βρίσκεται απλώς στην εκκίνησή της. Όπως επίσης δεν αναφέρει αν έχει υπάρξει κάποια ανταπόκριση στην κίνηση αυτή. Βέβαια όπως σχολιάζουν κάποιοι αναλυτές, μία τέτοιας κλίμακας κίνηση δεν ξεκινάει αν προηγουμένως δεν έχει προετοιμασθεί από διερευνητικές ενέργειες, ως προς το αν θα υπάρχει πραγματικό έδαφος γι’ αυτό.
Εξού και οι εκτιμήσεις ότι η διαδικασία αυτή κατά κάποιο τρόπο έχει ξεκινήσει πολύ πριν διαρρεύσει στα ΜΜΕ.
Τι ετοιμάζουν
Και το ερώτημα βέβαια είναι ευθέως αν αυτή η κίνηση αφορά στις ήδη δημοσιευμένες προθέσεις στο πλαίσιο των BRICS Plus για την δημιουργία ενός εναλλακτικού στο δολάριο (λογιστικού) νομίσματος. Κάτι τέτοιο προφανώς απαιτεί υπόβαθρο σε μεγάλα συναλλαγματικά αποθέματα (σε νομίσματα και χρυσό), όπως επίσης και μία Κεντρική Τράπεζα που θα το διαχειρίζεται.
Όσο αφορά την Κεντρική Τράπεζα ήδη αυτή λειτουργεί σε εμβρυική μορφή στην Σαγκάη ((New Development Bank, NDB- Παγκόσμια Αναπτυξιακή Τράπεζα) με επικεφαλής την πρώην πρόεδρο της Βραζιλίας κα Ντίλμα Ρούσεφ.
Είναι φανερό λοιπόν το γιατί όλοι όσοι «πρόσεξαν» την είδηση αυτή, την συνέδεσαν με το ενδεχόμενο προετοιμασίας ενός εναλλακτικού νομίσματος…
Το ερώτημα όμως πίσω από όλα αυτά είναι αν η Κίνα και οι Brics + μαζί της, είναι σε θέση σαν μεγέθη οικονομικά να κινηθούν σε μία τέτοιας κλίμακας «κοσμογονική» κατεύθυνση.
Τα Οικονοκλαστικά συνεχίζοντας ένα βήμα παραπέρα στην λογική του προηγούμενου σημειώματος της αποτίμησης των οικονομιών ΗΠΑ και ΕΕ σε δολάρια και χρυσό – προκειμένου να αξιολογηθεί η «φούσκα» των πραγματικών μεγεθών – προχώρησε με τα ίδια «εργαλεία» σε μία σύγκριση εντάσσοντας και την Κίνα σ’ αυτή την σύγκριση (Οικονοκλαστικά, 23/9, «Τι κρύβεται πίσω από την ραγδαία άνοδο του χρυσού»).
Τα δύο βασικά διαγράμματα αποτίμησης των τριών οικονομιών σε δολάρια και χρυσό που προέκυψαν (με το ενδεχόμενο κάποιων μικρών αποκλίσεων) είναι τα ακόλουθα:
Η «εικόνα» αυτή αφορά την περίοδο 2000 μέχρι και το 2024 και βασικά όπως και τα προηγούμενα διαγράμματα, στηρίζεται σε διαθέσιμες σειρές στοιχείων από την Παγκόσμια Τράπεζα και άλλους διεθνείς οργανισμούς. Και είναι πρωτογενή.
Στο πρώτο διάγραμμα που ο υπολογισμός είναι σε τρισεκατομμύρια δολάρια, είναι σαφής η ραγδαία άνοδος της Κίνας ιδιαίτερα μετά την ένταξή της στον ΠΟΕ. Παράλληλα καταγράφεται η εμφανής στασιμότητα της οικονομίας της ΕΕ ενώ ταυτόχρονα φαίνεται η σταθερή περίπου αύξηση του ΑΕΠ στις ΗΠΑ.
Αντίθετα αν ο υπολογισμός γίνει σε τιμές χρυσού – δηλαδή σε τιμές που καταγράφουν την πραγματική υποτίμηση του δολαρίου σε χρυσό – η εικόνα αλλάζει. Η άνοδος της Κίνας φαίνεται σαν να σταθεροποιείται όταν ταυτόχρονα η ΕΕ και οι ΗΠΑ δείχνουν τεράστια αστάθεια, μετά την μεγάλη βουτιά.
Οι καμπύλες του διαγράμματος αυτού μεταξύ των τριών οικονομιών, πλησιάζουν μεταξύ τους γιατί η υποτίμηση του δολαρίου και των περιουσιακών assets των οικονομιών, έναντι του χρυσού λειτουργεί σαν κοινός παρονομαστής που «σχολιάζει» την τάση στις τρείς οικονομίες σε πραγματικές «αξίες».
Με άλλα λόγια δείχνει ποια είναι η συνοπτική εικόνα.
Κατά πρώτον σε ονομαστικές τιμές δολαρίου η Κίνα φαίνεται να «κλείνει» με ταχύτητα το χάσμα με τις ΗΠΑ, ενώ σαφώς προσπερνά την ΕΕ. Η αλλαγή «ταχύτητας» περί το έτος 2011 έχει να κάνει με τις μεγάλες συναλλαγματικές ανατροπές και την αλλαγή πορείας της δολαριακής τιμολόγησης του χρυσού.
Αν μείνουμε στο διάγραμμα που μετράει σε χρυσό την «ανάπτυξη», εκεί η ανάπτυξη της Κίνας είναι σαφής και σημαντική, αλλά δεν έχει την ίδια δυναμική σύγκρισης στην παγκόσμια νομισματική ζυγαριά. Και αυτό γιατί οι ΗΠΑ διατηρούν το πλεονέκτημα του να διαθέτουν το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα ως εθνικό νόμισμα και όχι μόνο λόγω μεγέθους της οικονομίας τους.
Βέβαια η ανάλυση αυτή θα αποκτούσε ένα άλλο ενδιαφέρον αν συμπεριλάμβανε την σύγκριση του ΑΕΠ σε όρους αγοραστικής δύναμης (PPP). Αλλά αυτό είναι άλλη μία εκκρεμότητας στην οποία τα Οικονοκλαστικά θα επιχειρήσουν κάποια στιγμή να δώσουν μία εικόνα για το πως είναι.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία σ’ αυτή την «ανάλυση» είναι ότι τα στοιχεία (συμπεριλαμβανόμενης ίσως κάποιας αστοχίας) έχουν σημασία περισσότερο σαν καταγραφή της «τάσης» και λιγότερο σαν αποτύπωση της σύγκρισης των απόλυτων στοιχείων της στιγμής.
Και η «τάση» αυτή προφανώς δίνει την δική της εξήγηση για το γιατί η Κίνα ετοιμάζει το δικό της Fort Nox στην Σαγκάη, προκειμένου να αναμετρηθεί με το «νομισματικό πλεονέκτημα» των ΗΠΑ.
