Για άλλη μία φορά από τα Οικονοκλαστικά ήμαστε υποχρεωμένοι, με αφορμή την κατάθεση του Προϋπολογισμού, να επισημάνουμε κάτι που στην Ελλάδα δείχνει ότι ο παραλογισμός μπορεί να γίνει …συνήθεια και τρόπος ζωής.
Μιλάμε βέβαια για την φορολογηση του φόρου. Κάθε φορά που ένας Έλληνας καταναλωτής πληρώνει για βενζίνη, τσιγάρα ή καφέ, χρηματοδοτεί ένα από τα πιο εξωπραγματικά φορολογικά «τεχνάσματα» που εφαρμόζονται στην Ευρώπη.
Πληρώνει ΦΠΑ επί του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης που ήδη έχει πληρώσει και όλα αυτά πέραν της πραγματικής τιμής κόστους του προϊόντος που αγοράζει! Αυτή η «διπλή φορολόγηση», αποφέρει στον κρατικό προϋπολογισμό πάνω από 1,7 δισεκατομμύρια ευρώ, σχεδόν μία μονάδα του ΑΕΠ ετησίως, σύμφωνα με τα στοιχεία του προϋπολογισμού του 2026.
Αυτή η «αόρατη» φορολογική «βδέλλα» σιωπηρά αλλά σταθερά και χωρίς… συζήτηση, συρρικνώνει ακόμα περισσότερο την έτσι κι αλλιώς φθίνουσα, σύμφωνα με την Eurostat, αγοραστική δύναμη των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων στην Ελλάδα.
Η «λογική» αυτή – για την οποία έχουμε αναφερθεί και σε παλαιότερα σημειώματα στα Οικονοκλαστικά – είναι τόσο απλή όσο και αποδοτική για το δημόσιο. Ο καταναλωτής πληρώνει πρώτα τον ΕΦΚ πάνω στην τιμή του προϊόντος και στη συνέχεια επιβάλλεται ΦΠΑ, όχι μόνο στην αξία του προϊόντος, αλλά και στο ποσό του φόρου που ήδη έχει πληρώσει !
Με άλλα λόγια, φορολογείται ο… φόρος.
Αυτή η πρωτοφανής πρακτική προφανώς εδώ και χρόνια αποτελεί σκόπιμη πολιτική επιλογή, που κρατάει τις τιμές τεχνητά υψηλές και λειτουργεί ως κρυφός πληθωρισμός που πλήττει κυρίως όσους βέβαια έχουν τις χαμηλότερα εισοδήματα, είτε είναι μισθωτοί είτε συνταξιούχοι, είτε εμποροβιοτέχνες.
Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους. Μόνο από τη βενζίνη, όπου η Ελλάδα επιβάλλει ΕΦΚ 0,70 ευρώ ανά λίτρο (τον τέταρτο υψηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σχεδόν διπλάσιο από το ελάχιστο όριο των 0,359 ευρώ που προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία) το Δημόσιο εισπράττει επιπλέον 502,8 εκατομμύρια ευρώ σε ΦΠΑ που επιβάλλεται επί του φόρου (ΕΦΚ). Από το πετρέλαιο κίνησης προκύπτουν άλλα 363,6 εκατομμύρια ευρώ, από τα καπνικά προϊόντα 569 εκατομμύρια, ενώ ακόμα και το πετρέλαιο θέρμανσης, που θεωρείται βασικό αγαθό, επιβαρύνεται με επιπλέον 71,76 εκατομμύρια ευρώ ΦΠΑ που υπολογίζεται επί του ΕΦΚ.
Η κυβέρνηση αρνείται (όποιος και αν είναι ο… ΥΠΟΙΚ) συστηματικά να μειώσει τους συντελεστές που ενεργοποιήθηκαν από τη μνημονιακή περίοδο, διατηρώντας την Ελλάδα στην λίστα των χωρών με τους υψηλότερους συντελεστές ΦΠΑ στην Ευρώπη (24% για τον κανονικό συντελεστή και 13% για τον μειωμένο). Το 1,7 δισεκατομμύρια που προκύπτει από αυτή την διπλή φορολόγηση αποτελεί σταθερή πηγή εσόδων που η πολιτεία δεν επιθυμεί να χάσει, ανεξάρτητα από το κοινωνικό κόστος…
Το πρόβλημα βέβαια εντείνεται από το γεγονός ότι αυτή η διπλή φορολόγηση πλήττει προϊόντα καθημερινής χρήσης και βασικής ανάγκης. Από τα καύσιμα που ήδη μετά το 2022 τα πληρώνουμε 30% και 40% ακριβότερα από ότι τα πληρώνουν π.χ. οι Πορτογάλοι ή οι Ισπανοί, για τη μετακίνηση και τη θέρμανση μέχρι τον καφέ και το ηλεκτρικό ρεύμα (!), η επιβολή ΦΠΑ επί ΕΦΚ «δαγκώνει» τις τιμές και μειώνει την πραγματική αγοραστική αξία των μισθών και των συντάξεων. Ειδικά για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, που διαθέτουν μεγαλύτερο ποσοστό του προϋπολογισμού τους σε αυτά τα προϊόντα, η επίπτωση είναι καταγεγραμμένα δυσανάλογα μεγαλύτερη. Η διπλή φορολόγηση δεν είναι απλώς μια μεταφορά εισοδήματος από τους πολίτες στο κράτος, αλλά ένας μηχανισμός που διατηρεί τεχνητά υψηλό και τον πληθωρισμό και εμποδίζει την πραγματική ανάκαμψη της αγοραστικής δύναμης, ακόμα και όταν οι μισθοί και οι συντάξεις αυξάνονται ονομαστικά.
Είναι η αόρατη φορολογική «ασφυξία» που κανείς δεν βλέπει στην απόδειξη, αλλά όλοι αισθάνονται στο… πορτοφόλι, ειδικά μόλις περνάει η 20η ημέρα του μήνα.
