Η αλήθεια είναι ότι όσο και αν οι προβλέψεις έδειχναν μια δυναμική νίκης για τον 34χρονο «σοσιαλιστή», κατά άλλους «κομμουνιστή», Μαμντάνι, από την Ουγκάντα, ελάχιστοι εκτός Νέας Υόρκης πίστευαν ότι θα μπορούσε να νικήσει το… σύστημα και να κερδίσει την θέση του Δημάρχου της πόλης.
Όμως η έκπληξη έγινε. Ο νεαρότερος ever υποψήφιος δήμαρχος, μετανάστης από την Αφρική, αντίπαλος του MAGA και του Τραμπ, ακραίος αριστερός για τα αμερικανικά δεδομένα, αναδείχθηκε με διαφορά Δήμαρχος της Νέας Υόρκης. Δηλαδή της πόλης από την καρδιά της οποίας, η Wall Street κυριαρχεί στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου.
Η αντίφαση είναι πρωτοφανής και πολυσήμαντη.
Ίσως εδώ είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε ότι ο Μαμντάνι – μουσουλμάνος και παθιασμένος με την ραπ μουσική – έκανε την πιο φτωχική καμπάνια που έχει γίνει ποτέ για προεκλογική εκστρατεία, στην Νέα Υόρκη, δεδομένου ότι ο ίδιος μένει κάπου στην Αστόρια σε ένα διαμέρισμα με ενοίκιο… Και χωρίς την υποστήριξη της επίσημης πλειοψηφικής πτέρυγας του Δημοκρατικού Κόμματος που αρνήθηκε να τον στηρίξει.
Ποια ήταν τα προβεβλημένα σημεία της καμπάνιας του από πόρτα σε πόρτα; Ιδού πως τα μεταφέρουν τα αμερικανικά ΜΜΕ.
Δεσμεύθηκε να κάνει την πόλη «πιο δίκαιη, πιο προσιτή και πιο ανθρώπινη» για τους εργαζόμενους, τους μετανάστες και τις ευάλωτες κοινότητες.
Ο ίδιος στην καμπάνια του δήλωσε δημοκράτης σοσιαλιστής και έκανε προεκλογική εκστρατεία με αιτήματα όπως η δωρεάν παιδική φροντίδα, η επέκταση των δημόσιων μεταφορών και η κρατική παρέμβαση στις ελεύθερες αγορές.
Όπως είπε «Αυτό το κόμμα πρέπει να αντικατοπτρίζει τους ανθρώπους που υπηρετεί – τους εργαζόμενους και όχι τις ελίτ».
Στο πρόγραμμά του προβάλλει ως άμεση ανάγκη το πάγωμα των ενοικίων, την κατασκευή προσιτών κατοικιών, την δημιουργία σούπερ μάρκετ που διευθύνονται από τη διοίκηση της πόλης, δωρεάν λεωφορεία για όλους, «καλάθι δώρων» για μωρά (από πάνες μέχρι ενημερωτικά βιβλία έως δωρεάν θεραπεία της επιλόχειας κατάθλιψης), παροχή πλήρους προστασίας για LGBTQ κοινότητες, κατώτατο μισθό 30 $/ώρα και φυσικά περισσότερη φορολογική πίεση στις εταιρείες και στους πλούσιους γενικότερα προκειμένου να χρηματοδοτήσει το πρόγραμμά του, ιδιαίτερα τώρα που τα κέρδη των χρηματιστηριακών αγορών θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν φορολογικά μια ολόκληρη… ήπειρο.
Προφανώς όλα αυτά προδιαγράφουν, αν υλοποιηθούν, την άμεση σύγκρουση με ένα απολύτως εχθρικό οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον στην Νέα Υόρκη. Μία σύγκρουση στην οποία θα δοκιμασθούν οι δυνάμεις του και η πόλη ολόκληρη.
Δηλαδή τι σημαίνει αυτό;
Αφού συνέλθουμε… από αυτή την εκκωφαντική έκπληξη της εκλογής του Μαμντάνι, θα μπορούσαμε κάνοντας κάποιες δεύτερες σκέψεις να πούμε ότι «εντάξει, η Νέα Υόρκη είναι το κάτι άλλο, είναι μία κατάσταση από μόνη της, εκεί όλα μπορούν να συμβούν. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κάτι που αφορά την Αμερική συνολικά…».
Ίσως και να υπάρχει κάποια αλήθεια στην σκέψη αυτή.
Αλλά αυτή η «αλήθεια» αμφισβητείται από δύο – τρία άλλα πολιτικά γεγονότα που συνέβησαν ταυτόχρονα. Την ίδια ημέρα στο Νιού Τζέρσι και στην Βιρτζίνια, εκλέχθηκαν εις βάρος των ρεπουμπλικάνων για πρώτη φορά δύο γυναίκες κυβερνήτες (από τους δημοκρατικούς), ενώ στην Καλιφόρνια ψηφίσθηκε νόμος αναδιοργάνωσης των εκλογικών περιφερειών, για να μπορεί να αντικατοπτρίζει σωστά τις πληθυσμιακές πυκνότητες και ο οποίος κατά γενική πρόβλεψη οδηγεί σε ευνοϊκότερα εκλογικά αποτελέσματα για τους δημοκρατικούς εις βάρος του ρεπουπλικάνικου MAGA και της κυριαρχίας του Τραμπ.
Στο σημείο αυτό θα ήταν σκόπιμο να υπενθυμίσουμε μία σχετικά πρόσφατη δημόσια αναφορά/εκτίμηση στους Financial Times του Ray Dalio (ιδρυτή της Bridgewater Associates) για την διαφαινόμενη κλιμάκωση των κοινωνικών αντιθέσεων και συγκρούσεων και την τάση που διαμορφώνεται προς εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις ακόμα και μέσα στις ΗΠΑ (έδωσε πιθανότητες 35% – 40% !) πέρα από τις απειλές για ένα παγκόσμιο πόλεμο…
Με απλά λόγια εδώ και με αφορμή την εκπληκτική εκλογή Μαμντάνι, αυτό που δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει κανείς, είναι ότι στην πόλη που χτυπάει η καρδιά του παγκόσμιου χρηματιστικού κεφαλαίου και των χρηματαγορών του πλανήτη, την πόλη που ο Τραμπ θεωρεί – μετά το Μαϊάμι – δική του, αν μπορεί να εκλεγεί ένας μετανάστης που έφυγε από την Ουγκάντα δέκα χρονών παιδάκι και δηλώνει σήμερα «σοσιαλιστής», τότε όλα μπορούν να συμβούν…
Και αυτό ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του Μαμντάνι στην δημαρχία της Νέας Υόρκης.
