Πέρασαν 10 χρόνια από τότε που έφυγε από τη ζωή ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Έκθεση με αδημοσίευτες φωτογραφίες από την ημιτελή ταινία του μεγάλου κινηματογραφιστή στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα».
Δέκα χρόνια χωρίς τον Θόδωρο Αγγελόπουλο και ο Δήμος Αθηναίων φιλοξενεί έκθεση με αδημοσίευτες φωτογραφίες, βάζοντάς μας στο «πλατό» της τελευταίας ανολοκλήρωτης ταινίας του. Από τις 29 Ιανουαρίου έως τις 2 Μαρτίου με ελεύθερη είσοδο στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα».
Είκοσι αδημοσίευτες φωτογραφίες μεγάλου μεγέθους, όσες και οι μέρες των γυρισμάτων της τελευταίας ανολοκλήρωτης ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου με τίτλο «Η Άλλη Θάλασσα» παρουσιάζονται στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» του Δήμου Αθηναίων από τις 29 Ιανουαρίου έως τις 2 Μαρτίου, με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα ετών από τον θάνατο του αξέχαστου, διεθνούς φήμης σκηνοθέτη.
Θόδωρος Αγγελόπουλος: Το τραγικό τέλος στα γυρίσματα
Η πρωτότυπη έκθεση με τίτλο «Γεφυροποιός» του φωτογράφου, σκηνοθέτη και κινηματογραφιστή Νίκου Νικολόπουλου, που διοργανώνεται από τον Δήμο Αθηναίων μέσω του Οργανισμού, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας (ΟΠΑΝΔΑ), θα «εισάγει» μέσα από τα τυπώματά του το κοινό στο «πλατό» της τελευταίας ταινίας του ταλαντούχου σκηνοθέτη – ο οποίος στις 24 Ιανουαρίου του 2012 τραυματίστηκε θανάσιμα από διερχόμενη μοτοσυκλέτα στη Δραπετσώνα, σε διάλειμμα γυρισμάτων της ταινίας του.
Η λέξη «Γεφυροποιός» είναι κατά τον φωτογράφο η πλέον κατάλληλη για να περιγράψει το έργο ενός από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες όλων των εποχών, όπως ήταν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο τίτλος της έκθεσης περιγράφει την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο πλατό της «Άλλης θάλασσας» και «ενώνει αυτό που συνέβαινε μπροστά από την κάμερα με το έργο που γινόταν πίσω, στη δική μου πλευρά».
Ο Νίκος Νικολόπουλος που εργάστηκε ως φωτογράφος πλατό για τη συγκεκριμένη ταινία, ήταν ο «αθόρυβος» αυτόπτης μάρτυρας των όσων συνέβησαν στα γυρίσματα των 20 ημερών. Οι φωτογραφίες του είναι διπλά πολύτιμες. Αφενός, μάς μεταφέρουν στο «αγγελοπουλικό σύμπαν», αποκαλύπτοντας τον τρόπο με τον οποίο ο σπουδαίος σκηνοθέτης εργαζόταν και κατηύθυνε τους ηθοποιούς, την απόλυτη προσήλωση στη δουλειά του, τη θεατρικότητα των κινήσεών του, τις μιμικές εκφράσεις και τη συναισθηματική του σχέση με όσους εργάζονταν για την ταινία.
Αφετέρου, «αναζωπυρώνουν» το ενδιαφέρον για μια ταινία – αίνιγμα, η οποία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και εντυπώθηκε στη συνείδησή μας περισσότερο για τον άτυχο χαμό του δημιουργού της παρά για το περιεχόμενό της.
«Ιερό» κινηματογραφικής Τέχνης
Μέσα από το σημερινό πρίσμα, οι 20 φωτογραφίες του Νικολόπουλου αποκτούν μια άλλη διάσταση. Στόχος τους πλέον δεν είναι να προαναγγείλουν, αφού δεν καλούνται να περιγράψουν την ταινία, αλλά να κοιτούν προς τα πίσω, χτίζοντας μια «γέφυρα» ανάμεσα στο παρόν και στο παρελθόν.
Την επιμέλεια της έκθεσης υπογράφει ο Χριστόφορος Μαρίνος, επιμελητής εκθέσεων και δράσεων του ΟΠΑΝΔΑ σε συνεργασία με τον Βαγγέλη Ιωακειμίδη. Τα τυπώματα θα αναρτηθούν στην ειδικά διαμορφωμένη και φωτισμένη αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου, σύμφωνα με τη μουσειογραφική πρόταση που συνυπογράφουν οι επιμελητές της έκθεσης, ο καλλιτέχνης και η αρχιτέκτονας Μαρία Μανέτα, ενώ το σκεπτικό της φωτογραφικής εγκατάστασης, είναι η δημιουργία ενός «ιερού» της κινηματογραφικής Τέχνης με τους επισκέπτες να διεισδύουν στον χώρο μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας.