Οι 2 από τους 4 κλέφτες εισέβαλαν στο Μουσείο του Λούβρου και άρπαξαν οκτώ αυτοκρατορικά κοσμήματα του 19ου αιώνα, ανεκτίμητης αξίας, μέσα σε λίγα λεπτά. Ένα θρασύτατο χτύπημα μέσα στο πιο διάσημο μουσείο του κόσμου.
Κι όμως η κλοπή, που έγινε μέρα μεσημέρι στην καρδιά του Παρισιού μέσα στο Μουσείο του Λούβρου το οποίο ήταν γεμάτο κόσμο για να θαυμάσει από κοντά τα χιλιάδες έργα τέχνης γνωστά σε όλη την υφήλιο, ξύπνησε μνήμες από άλλα διάσημα «casses du siècle» στην ιστορία των μουσείων ανά τον κόσμο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Από τον Ιταλό εργάτη που έκλεψε τη «Μόνα Λίζα» μέχρι τους «αστυνομικούς» της Βοστόνης, τον άνθρωπο-αράχνη του Παρισιού και τη θεαματική κλοπή κοσμημάτων του Στέμματος το 2025, οι ιστορίες αυτές μοιάζουν να ξεπηδούν από ταινίες, όμως είναι πέρα για πέρα αληθινές.
Οι ιστορικές κλοπές στο Λούβρο…
Η «Μόνα Λίζα», η πιο διάσημη κλοπή όλων των εποχών (1911)
Ο αναμφισβήτητα πιο διάσημος πίνακας στον κόσμο, η Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, κλάπηκε από το Λούβρο το 1911.
Ο δράστης ήταν ο Ιταλός εργάτης Βιντσέντζο Περούτζια, πρώην υπάλληλος του μουσείου, ο οποίος έκλεψε τον πίνακα της Λεονάρντο ντα Βίντσι απλώς βγάζοντας τον από την κορνίζα του και φεύγοντας από την πίσω πόρτα. Λέγεται ότι τον έκρυψε κάτω από τα ρούχα του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ήταν Δευτέρα 21 Αυγούστου 1911 και το μουσείο ήταν κλειστό. Εκείνος μπήκε με τη λευκή του ποδιά, ξεκρέμασε τη «Μόνα Λίζα», πέταξε το πλαίσιο και τη γυάλινη προστασία της και εξαφανίστηκε.
Ο πίνακας παρέμεινε κρυμμένος για δύο χρόνια στο δωμάτιο του Περούτζια στο Παρίσι, μέχρι που εκείνος επιχείρησε να τον πουλήσει σε Ιταλό έμπορο τέχνης στη Φλωρεντία. Ο τελευταίος ειδοποίησε την αστυνομία, ο Περούτζια συνελήφθη και η Τζοκόντα επέστρεψε πανηγυρικά στο Λούβρο το 1914 – έχοντας ήδη αποκτήσει τη φήμη του πιο διάσημου πίνακα του κόσμου. Ο Περούτζια συνελήφθη στο ξενοδοχείο του, με τη Μόνα Λίζα κρυμμένη κάτω από το κρεβάτι του. Καταδικάστηκε σε μόλις 7 μήνες φυλάκιση.
Διακοσμητής στο επάγγελμα, ισχυρίστηκε ότι διέπραξε την κλοπή από πατριωτισμό, επιστρέφοντας στην Ιταλία τουλάχιστον ένα από τα εθνικά έργα τέχνης που ο Ναπολέων Βοναπάρτης είχε πάρει στη Γαλλία.