Οι δρόμοι της Ραμάλα πλημμύρισαν τη Δευτέρα (13.10.2025) από έντονη συγκίνηση: δύο λεωφορεία γεμάτα Παλαιστίνιους κρατουμένους αναχώρησαν από τις φυλακές Όφερ στο Ισραήλ, υπό τη συνοδεία της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού, και έγιναν δεκτά από πλήθη που ξέσπασαν σε ζητωκραυγές στη Δυτική Όχθη.
Φωνές, τραγούδια και σημαίες συνόδευαν την άφιξη αυτών των ανδρών, ορισμένοι από τους οποίους είχαν περάσει περισσότερα από είκοσι χρόνια στις φυλακές του Ισραήλ. Κουρασμένοι και καταπονημένοι, οι αποφυλακισμένοι, τυλιγμένοι με παλαιστινιακές κεφίγιες, ύψωσαν το σήμα της νίκης καθώς κατέβαιναν από τα λεωφορεία, πριν βρεθούν στην αγκαλιά των συγγενών τους στη Δυτική Όχθη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πίσω όμως από τη χαρά, δεν έλειψε ο πόνος. Σύμφωνα με τον The Guardian, πολλές οικογένειες που είχαν ενημερωθεί για τον επικείμενο επαναπατρισμό των δικών τους ανθρώπων, ξέσπασαν σε κλάματα όταν διαπίστωσαν πως τα ονόματά τους δεν βρίσκονταν στη λίστα των αποφυλακισμένων. «Γιατί τον απελαύνουν;» φώναξε μια γυναίκα μέσα στα δάκρυα, την ώρα που αστυνομικοί προσπαθούσαν να την ηρεμήσουν. Οι ισραηλινές αρχές αποφάσισαν ότι η πλειονότητα των κρατουμένων –περίπου 1.700 άτομα– θα απελαθούν προς τη Γάζα, ενώ κάποιοι άλλοι σε τρίτες χώρες, όπως η Αίγυπτος ή η Τουρκία, σύμφωνα με το CNN.
Όπως ανακοίνωσε η Παλαιστινιακή Εταιρεία Κρατουμένων, 154 κρατούμενοι που εξέτιαν μακροχρόνιες ποινές μεταφέρθηκαν στην Αίγυπτο, μετά από απαίτηση του Ισραήλ ώστε όσοι είχαν καταδικαστεί για βίαιες ενέργειες να μην επιστρέψουν στη Δυτική Όχθη. Μόνο 88 κρατούμενοι κατάφεραν να επιστρέψουν στη Ραμάλα, σύμφωνα με την Παλαιστινιακή Επιτροπή Κρατουμένων.
Ανάμεσά τους, ο Σάμπερ Μασάλμα, μέλος της Φατάχ, που φυλακίστηκε το 2002, ξαναβρήκε την οικογένειά του μετά από είκοσι τέσσερα χρόνια πίσω από τα κάγκελα. «Μοιάζει με ζωντανό-νεκρό», είπε ένας συγγενής του στον Guardian, προτού προσθέσει με ελπίδα: «Θα τον επαναφέρουμε στη ζωή.»
Ανάμεσα σε λαϊκή ευφορία και οικογενειακή τραγωδία, αυτή η μερική απελευθέρωση αποτυπώνει όλη την ανθρώπινη και πολιτική πολυπλοκότητα μιας ειρηνευτικής διαδικασίας που παραμένει εύθραυστη — εκεί όπου κάθε χαμόγελο συνοδεύεται από μια απουσία.
