Συγκρατημένος γραφειοκράτης χωρίς βαθιά ποιμαντική εμπειρία και ο πιο προβεβλημένος υποψήφιος για τη θέση του νέου Ποντίφικα
Ώρα μηδέν για τον 267ο Πάπα. Το Κονκλάβιο θα συγκληθεί αύριο Τετάρτη (07.05.2025) – στην πρώτη του συνεδρίαση – για να εκλέξει τον νέο Πάπα και διάδοχο του Πάπα Φραγκίσκου συνεχίζοντας μια παράδοση αιώνων.
Συνολικά, 133 καρδινάλιοι από όλον τον κόσμο θα κληθούν να αναδείξουν μέσω ψηφοφορίας τον επόμενο Πάπα, πνευματικό ηγέτη 1,4 δισεκ. καθολικών του πλανήτη. Η εκλογή διεξάγεται με απόλυτη μυστικότητα και οι καρδινάλιοι πρέπει να παραδώσουν τα κινητά τους όταν εισέλθουν στο κονκλάβιο.
Μέσα σε αυτό το κλίμα και με την Καθολική Εκκλησία να ετοιμάζεται να επιλέξει τον επόμενο Πάπα μετά τον θάνατο του Φραγκίσκου, ένα όνομα ακούγεται όλο και πιο έντονα πίσω από τις βαριές πόρτες του Βατικανού: ο Καρδινάλιος Πιέτρο Παρολίν.
Διπλωμάτης καριέρας, διακριτικός, συγκρατημένος, χωρίς το προσωπικό χάρισμα του προκατόχου του Πάπα Φραγκίσκου, αλλά με δεκαετή εμπειρία στο τιμόνι της βατικανής γραφειοκρατίας, ο Παρολίν φαντάζει η ασφαλής επιλογή σε μια Εκκλησία που αναζητά συνέχεια και ηρεμία.
Όπως σημειώνουν οι New York Times, τις ημέρες που ακολούθησαν τη νοσηλεία αλλά και τον θάνατο του Πάπα Φραγκίσκου, ο Καρδινάλιος Πιέτρο Παρολίν ήταν παντού.
Ο Νο 2 στο Βατικανό επισκέφθηκε τον Φραγκίσκο στο νοσοκομείο και βοήθησε στη σφράγιση των παπικών διαμερισμάτων μετά τον θάνατό του. Υποδέχθηκε καρδινάλιους από όλο τον κόσμο για την κηδεία του πάπα, τέλεσε υπαίθρια λειτουργία μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες πιστούς στα σκαλιά της βασιλικής του Αγίου Πέτρου λίγες μέρες πριν συγκληθεί το κονκλάβιο.
Όλοι φαίνεται να γνωρίζουν τον Καρδινάλιο Παρολίν, τον γραμματέα του Βατικανού, που θα προεδρεύσει στην παπική εκλογή και ο οποίος έχει αναδειχθεί σε κύριο υποψήφιο συναίνεσης σε ένα κονκλάβιο όπου πολλοί από τους 130+ καρδινάλιους δεν γνωρίζονται προσωπικά μεταξύ τους.
«Ο μόνος υποψήφιος που προς το παρόν προβάλλεται με κάποια επιμονή είναι ο Παρολίν», δήλωσε ο Αντρέα Ρικάρντι, ιδρυτής της Καθολικής κοινότητας Sant’Egidio. «Εκφράζει μία συνέχεια», προσθέτει ο Ρικάρντι, ο οποίος διατηρεί σχέσεις με αρκετούς καρδινάλιους που θεωρούνται παπικοί υποψήφιοι. «Έχει πει: “Η αρετή βρίσκεται στο μέτρο”»
Ήσυχος, συγκρατημένος και με αινιγματικό ύφος, ο Καρδινάλιος Παρολίν είναι βαθιά επιφυλακτικός. Αλλά σε μια εποχή παγκόσμιας αστάθειας, αυτό μπορεί να θεωρηθεί προτέρημα. Ακόμα και οι υποστηρικτές του παραδέχονται ότι του λείπει η ακτινοβολία και ο παγκόσμιος συμβολισμός του Φραγκίσκου – ωστόσο, ως επικεφαλής της βατικανής γραφειοκρατίας την τελευταία δεκαετία, εφάρμοσε πιστά το όραμα του απερχόμενου πάπα.
Οι καρδινάλιοι τον βλέπουν ως έναν σταθερό διαχειριστή και στα 70 του χρόνια, μπορεί να θεωρείται ελκυστική επιλογή για εκείνους που δεν θέλουν έναν πάπα που θα παραμείνει επί δεκαετίες.
Οι επικριτές του τού καταλογίζουν παλαιότερες δηλώσεις του ενάντια στον γάμο ομοφύλων, τον οποίο χαρακτήρισε «ήττα για την ανθρωπότητα», και την έλλειψη ποιμαντικής εμπειρίας. Επίσης, δέχεται επικρίσεις για τον ρόλο του στις διαπραγματεύσεις με την Κίνα, οι οποίες απαιτούσαν συνεργασία με το κομμουνιστικό καθεστώς.
Ωστόσο, λίγοι ιεράρχες που τον γνωρίζουν έχουν έντονα συναισθήματα – είτε θετικά είτε αρνητικά – απέναντί του. Και μετά από μία δωδεκαετία γεμάτη εξελίξεις και, για ορισμένους, διχασμό υπό τον Φραγκίσκο, ίσως αυτό που αναζητούν οι καρδινάλιοι είναι ακριβώς αυτή η ισορροπία: όχι εκρηκτικός, αλλά ικανός.
Στο ζήτημα του μεταναστευτικού, για παράδειγμα, ενώ ο Πάπας Φραγκίσκος καταδίκαζε τη σκληρότητα των μεγάλων δυνάμεων που μετατρέπουν τη Μεσόγειο σε υγρό τάφο, ο Καρδινάλιος Παρολίν, μετά από συνάντηση με τη δεξιά πρωθυπουργό της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι, χαρακτήρισε τη μετανάστευση «ένα πολύ, πολύ περίπλοκο ζήτημα».
Στο εσωτερικό της Εκκλησίας, κάποιοι προοδευτικοί Καθολικοί αναρωτιούνται αν ένας συγκρατημένος γραφειοκράτης χωρίς βαθιά ποιμαντική εμπειρία είναι αυτό που χρειάζεται η Εκκλησία για να συνεχίσει την πορεία συμπερίληψης του Φραγκίσκου.
Έχασε τον πατέρα του σε τροχαίο όταν ήταν 10 ετών
Ο Καρδινάλιος Παρολίν μεγάλωσε στο Σκιαβόν, μια μικρή πόλη στη βόρεια Ιταλία, που «βγάζει» Ποντίφικες. Μεγάλωσε με τη μητέρα του, δασκάλα δημοτικού, καθώς ο πατέρας του σκοτώθηκε σε τροχαίο όταν ο Πιέτρο ήταν 10 ετών.
Στα 14 του μπήκε σε μικρό ιεροσπουδαστήριο και χειροτονήθηκε στα 25. Ωστόσο, η καριέρα του δεν ακολούθησε ποιμαντική πορεία – σπούδασε στη Παπική Εκκλησιαστική Ακαδημία της Ρώμης, σχολείο για διπλωμάτες του Βατικανού.
Τη δεκαετία του 1980, υπηρέτησε στη Νιγηρία κατά τη διάρκεια πραξικοπημάτων και εμφυλίου πολέμου.
Αργότερα εργάστηκε στο Μεξικό για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων. Το 1992 επέστρεψε στο Βατικανό, όπου τοποθετήθηκε στο ισχυρό Γραφείο του Κράτους.
Στη συνέχεια, ανέλαβε τη διεύθυνση της Villa Nazareth, σχολείου για μαθητές με χαμηλό κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο, χτίζοντας σχέσεις με νέους που μετέπειτα εντάχθηκαν στις ελίτ της Ιταλίας.
Το 2002, υπό τον Ιωάννη Παύλο Β’, έγινε ο δεύτερος τη τάξει διπλωμάτης του Βατικανού, με επίκεντρο το Βιετνάμ και την Κίνα. Το 2007, ο Βενέδικτος ΙΣΤ’ τον επέλεξε να ηγηθεί διαπραγματεύσεων με την Κίνα για τους επισκόπους των κρατικών εκκλησιών, χωρίς επιτυχία.
Το 2009, ανέλαβε πρεσβευτής στη Βενεζουέλα, σε μια εποχή έντασης με τον Ούγκο Τσάβες. Εκεί ακολούθησε στρατηγική «θετικής ουδετερότητας», επιχειρώντας να προασπίσει τα συμφέροντα της Εκκλησίας χωρίς να πάρει πολιτική θέση.
Οι διπλωματικές του αποστολές συνεχίστηκαν υπό τον Φραγκίσκο, με έμφαση στην Ουκρανία, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ – και πάλι όμως η Κίνα ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση. Το 2018, ο Παρολίν βοήθησε να επιτευχθεί μια ιστορική συμφωνία: η πρώτη επίσημη αναγνώριση της εξουσίας του Πάπα μέσα στην Κίνα.
Οι συντηρητικοί την κατήγγειλαν ως προδοσία, λέγοντας ότι η Εκκλησία μοιράζεται την εξουσία της με ένα αυταρχικό καθεστώς. Αλλά ο Φραγκίσκος και ο Παρολίν υπερασπίστηκαν τη συμφωνία.
«Η Εκκλησία επιδεικνύει στάση ελπίδας, ανοίγματος και διαλόγου», είπε το 2023. «Το μόνο που ζητάμε από την Κίνα είναι να επιτρέψει στους καθολικούς να είναι καθολικοί».
Ίσως το ισχυρότερο σημάδι της ανερχόμενης επιρροής του Παρολίν ενόψει του κονκλαβίου είναι η φημολογία για την υγεία του. Υπήρξαν αναφορές για λυποθυμίες του σε μία από τις συνεδριάσεις, όμως, ο εκπρόσωπος του Βατικανού Ματέο Μπρούνι το διέψευσε κατηγορηματικά.
Σε μια εποχή γεωπολιτικών εντάσεων και αβέβαιου μέλλοντος για την Καθολική Εκκλησία, ο Καρδινάλιος Παρολίν ενσαρκώνει την υπόσχεση της συνέχειας χωρίς υπερβολές. Μπορεί να μην εμπνέει με τη φωνή του όπως ο Φραγκίσκος, αλλά μπορεί να ενώσει μια κατακερματισμένη Εκκλησία με τη γλώσσα της διπλωματίας, της μετριοπάθειας και της θεσμικής γνώσης, αν τελικά εκλεγεί.
Πληροφορίες από New York Times
