Τετάρτη, 24 Απρ.
18oC Αθήνα
Nikos’ Blog

Μελάς Blog

Αντώνης Κανάκης: «Πάντα είχα ελάχιστους φίλους από τον χώρο της τηλεόρασης»

Αντώνης Κανάκης: «Πάντα είχα ελάχιστους φίλους από τον χώρο της τηλεόρασης»

Η αλήθεια είναι πως σε όλα τα χρόνια της τηλεοπτικής πορείας του ο «Mister Αρβύλα», όπως αποκαλούν πολλοί τον Αντώνη Κανάκη, αποφεύγει τις συνεντεύξεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο μία φορά κατάφεραν υπεύθυνοι τηλεοπτικού σταθμού, η τότε διοίκηση του Αντ1, να τον πείσουν να συναντηθεί με «εκπροσώπους του Τύπου» λίγο πριν την έναρξη της «Ράδιο Αρβύλα». Όχι γιατί… αποφεύγει το «είδος» μας αλλά όπως λέει προτιμά να μιλά και να επικοινωνεί με τον κόσμο κυρίως μέσα από τη δουλειά του που αποδεδειγμένα αγαπά κι αυτός… κι οι συνεργάτες του… αλλά και πολύς… πάρα πολύς… πάαααααρα πολύς κόσμος.

Ωστόσο κάθε σεζόν, λίγο πριν από την επιστροφή της «Ράδιο Αρβύλα» αλλά και του «Βινυλίου» μιλάω με τον Αντώνη Κανάκη για το Newsit.gr. Τη φετινή όμως λόγω του ξαφνικού «διαζυγίου» με τον ΣΚΑΪ δεν μπορέσαμε να τα πούμε… συνεντευξιακά. Ωστόσο μετά το πετυχημένο «πείραμα» και στο Youtube του το ζήτησα και τελικά τα είπαμε για το ΤΗΛΕΡΑΜΑ που κυκλοφορεί. Όπως θα διαβάσετε παρακάτω μιλήσαμε για όλα όσα… έχουν ενδιαφέρον! 

Φέτος συμπληρώνει 31 χρόνια επιτυχημένης πορείας. Επίσημα, αφού μπορεί το τηλεοπτικό ντεμπούτο του ως παρουσιαστή να το έκανε το 1989 στη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης TV 100, αλλά ραδιοφωνικά, ως «πειρατής», είχε ξεκινήσει από παιδί, στα 12 του. Στα χρόνια που ακολούθησαν απέκτησε τους τίτλους του παραγωγού, του σκηνοθέτη, του κειμενογράφου, ενώ ασχολείται ενεργά και με τη δημιουργία μουσικής. Αν όμως τον ρωτήσεις ποιο είναι το επάγγελμά του, θα σου πει «εραστής της τέχνης μου», μιας τέχνης που ακολουθεί πιστά πολύς κόσμος στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση και τελευταία στο διαδίκτυο, όπου μαζί με τους άλλους «εραστές» έδιναν καθ’ όλη τη διάρκεια της καραντίνας καθημερινά ραντεβού με τους χιλιάδες φίλους τους. Έτσι τα είπαμε κι εμείς, διαδικτυακά, μέσω τηλεσυνάντησης, βλέποντας ο ένας τον άλλον στην οθόνη και συζητώντας για πολλά ευχάριστα… και μόνο ευχάριστα, αποφεύγοντας συνειδητά να εμπλέξω και να αναφέρω πρόσωπα και καταστάσεις που μπορεί να χαλούσαν την καλή διάθεση της κουβέντας μας. Άλλωστε νομίζω ότι δεν θα δεχόταν να απαντήσει, αφού ποτέ δεν δίνει συνέχεια σε όσα δεν αξίζουν. Και βέβαια η πρώτη ερώτηση ήταν πώς τα πέρασε στην καραντίνα και πώς ήταν η καθημερινότητά του. 

«Φυσικά με τα παιδιά και την οικογένεια, αλλά παραδόξως και με πολλή δουλειά, λόγω των καθημερινών διαδικτυακών μας εκπομπών. Είμαι υπερήφανος για όλη την ομάδα μας, γιατί ο καλώς εννοούμενος ερασιτεχνισμός, το να είσαι δηλαδή εραστής της τέχνης σου, ύστερα από τόσα χρόνια παραμένει ζωντανός. Κατά τη διάρκεια της καραντίνας, που οι περισσότεροι της ομάδας όχι μόνο δεν πληρώνονταν, αλλά η εταιρία πλήρωνε από την τσέπη της για να βγαίνουμε στον αέρα, δουλεύαμε ίσως περισσότερο από ποτέ και με πολύ κέφι».

Τώρα που ολοκληρώσατε τη φετινή διαδικτυακή σας δράση, περίμενες τέτοια θετική ανταπόκριση, καθώς δεν είχατε «χτίσει» τέτοια σχέση με το κοινό και σκάσατε ξαφνικά στο Youtube.

«Αν και γνωρίζω καλά τη δυναμική των εκπομπών μας, δεν το περίμενα τόσο άμεσα, ακριβώς γιατί είχαμε τελείως παραμελημένα τα διαδικτυακά μας μέσα. Όταν πριν από δύο μήνες περίπου βγάλαμε το πρώτο δοκιμαστικό διαδικτυακό “Ράδιο Αρβύλα”, είχαμε μόλις 7.000 εγγεγραμμένους στο κανάλι μας στο Υoutube. Κι όμως, εκείνο το επεισόδιο σημείωσε σε μία εβδομάδα μισό εκατομμύριο views. Επίσης έχουμε επιχειρήσει κάτι τελείως καινούριο, το να παράγονται και να μεταδίδονται στο Youtube κανονικότατα εκπομπές που αποτελούν τηλεοπτικές παραγωγές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και μάλιστα σε καθημερινή βάση, κάτι το οποίο πάει τελείως κόντρα στη φιλοσοφία του Youtube, που απαιτεί μικρής διάρκειας και χαλαρής συχνότητας βίντεο».

Είναι αλήθεια πως η επιστροφή σας διαδικτυακά σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Γνωρίζω ότι σε πολλές περιπτώσεις ξεπέρασε σε θεάσεις τις αντίστοιχες τηλεοπτικές…

«Οφείλω να ομολογήσω πως με έχει αιφνιδιάσει ευχάριστα όλη αυτή η ιστορία με τις διαδικτυακές μας εκπομπές, σε όλα τα επίπεδα. Επίσης με έχει εντυπωσιάσει η διαπίστωση πόσοι άνθρωποι έχουν συνειδητά γυρίσει την πλάτη τους στην τηλεόραση, με δική της ευθύνη φυσικά. Έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα, αλλά ως συνήθως αυτοί που φαίνεται να συντονίζονται τελευταίοι με τα νέα δεδομένα είναι οι άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενοι. Δεν νομίζω ότι ο γενικότερος μηχανισμός, κανάλια, διαφημιστική αγορά, Τύπος κ.λπ., έχει συντονιστεί με την πραγματικότητα, ότι το κοινό και ειδικά το λεγόμενο δυναμικό κοινό των 18-54 χρόνων παρακολουθεί πλέον τηλεοπτικό περιεχόμενο στο σύνολό του λιγότερο στην ελεύθερη τηλεόραση και περισσότερο σε διάφορες άλλες πλατφόρμες και μέσα».

Παρότι είναι νωρίς και όλα αλλάζουν, γνωρίζω πως ήδη σε έχουν πλησιάσει από τηλεοπτικούς σταθμούς. Το σκέφτεσαι… ή σκοπεύεις να δραστηριοποιηθείς περισσότερο και πιο μεθοδικά στο διαδίκτυο, το οποίο είναι φανερό ότι έχεις κερδίσει;

«Η αλήθεια είναι ότι η συνθήκη του διαδικτύου μάς έχει κερδίσει πολύ. Αυτός είναι και ο λόγος που η μόνη σίγουρη απόφαση που έχω πάρει μέχρι στιγμής είναι ότι αυτή τη φορά, ακόμα και όταν επιστρέψουμε στην τηλεόραση, θα συνεχίσουμε τη διαδικτυακή μας δράση».

Ύστερα από τόσα χρόνια στην τηλεόραση, έχω πάντα την αίσθηση ότι είσαι… με το ένα πόδι εκτός, με την έννοια ότι δεν πιστεύω ότι σου αρέσει αυτή η «έκθεση». Αν τώρα… γινόμουν τζίνι και σου έλεγα ότι μπορώ να σου εξασφαλίσω τα προς το ζην αλλά να κάνεις ό,τι γουστάρεις, τι είναι αυτό που θα ήθελε να κάνει ο Αντώνης;

«Κάνω ήδη αυτό που αγαπώ, οπότε δεν θα άλλαζα κάτι. Αγαπώ πολύ τη δημιουργία, την επικοινωνία, το μοίρασμα, κατά συνέπεια αγαπώ πολύ επί της ουσίας όλα όσα κάνουμε. Αυτό που με δυσκολεύει μερικές φορές είναι το γενικότερο περιβάλλον του χώρου αυτού. Κάποια από τα ήθη του και έθιμα, κάποιες από τις “αξίες” και τα “ιδανικά” του. Μακάρι να μη με ένοιαζαν όλα αυτά, η ζωή μου θα ήταν πολύ πιο εύκολη, τουλάχιστον σε επαγγελματικό επίπεδο».

Λαμβάνεις υπόψη σου τις κριτικές;

Μια κριτική, όχι κακιούλες και μικροπρέπειες, αλλά ουσιαστική κριτική, τεκμηριωμένη και με άποψη, μπορεί να είναι, και είναι, πολύ χρήσιμη αν την αντιμετωπίσεις ψύχραιμα. Όσο καθαρά και αν βλέπουμε ή νομίζουμε ότι βλέπουμε τον εαυτό μας, μπορούμε να διακρίνουμε εύστοχες αποστασιοποιημένες απόψεις και κρίσεις που σε εμάς είναι αόρατες. Σε κάθε κριτική σχεδόν, ακόμα και στις πιο αρνητικές και στις πιο αυστηρές. Βέβαια άνθρωποι είμαστε και είναι φυσικό να πληγωνόμαστε όταν γινόμαστε αποδέκτες αρνητικών σχολίων για τη δουλειά μας. Σημασία όμως έχει να τα προσπερνάμε και να παίρνουμε ό,τι χρήσιμο μπορούμε από αυτά. Είναι μια δύσκολη αλλά απαραίτητη υπέρβαση. Επίσης καλό είναι να μην απορρίπτουμε τις αρνητικές κριτικές και να αποδεχόμαστε μόνο τις θετικές, αλλά να δίνουμε και στις δύο την “τόσο όσο” σημασία και αξία που τους αναλογούν, αφού εντέλει ο βασικός κριτής μας είναι ο διατεθειμένος για γενναία αυτοκριτική εαυτός μας και όχι ο άλλος εαυτός, που τα βρίσκει όλα καλά».

Ποιων ανθρώπων εμπιστεύεσαι την κριτική;

«Σε συνέχεια όσων είπαμε πριν, ακούω και λαμβάνω υπόψη μου σχεδόν τα πάντα. Οι άνθρωποι που εμπιστεύομαι την κρίση τους δεν είναι απαραίτητα οι πιο κοντινοί μου, αλλά αυτοί που έχουν αποδείξει την αντικειμενικότητα και την ειλικρίνειά τους και τους εκτιμώ. Τελικά όμως κυρίως εμπιστεύομαι τον διατεθειμένο για αυτοκριτική εαυτό μου».

Όλα αυτά τα χρόνια έχεις μετανιώσει για κάτι;

«Νομίζω ότι για τα σημαντικά της ζωής δεν έχω μετανιώσει για κάτι ιδιαίτερα. Συνήθως πιάνω τον εαυτό μου να μετανιώνει για ασήμαντα πράγματα και τα περισσότερα από αυτά μάλλον έχουν να κάνουν με τα επαγγελματικά μου. Για παράδειγμα, για τις ελάχιστες φορές που ασχολήθηκα έστω και λίγο με πράγματα ή πρόσωπα ή καταστάσεις που δεν άξιζε ή κάποιες επιλογές που αποδείχτηκαν ακραία λανθασμένες ή πρόσωπα που κακώς εμπιστεύτηκα κ.λπ. Σε ό,τι αφορά τα πιο προσωπικά και ουσιαστικά, μετανιώνω πάντα για τις φορές που δεν έχω φερθεί όμορφα, έστω και στιγμιαία, σε ανθρώπους που αγαπάω και ίσως τους πλήγωσα. Όμως είμαστε άνθρωποι και θα κάνουμε και λάθη και θα χάσουμε την ψυχραιμία μας και και και… Σημασία έχει όλα αυτά τελικά να μας εξελίσσουν, να μας κάνουν όσο το δυνατόν καλύτερους και, όπου μπορούμε και η ζωή μάς δίνει την πολυτέλεια αυτή, να επανορθώνουμε έμπρακτα».

Πού πιστεύεις πως βασίζεται η επιτυχία της «Αρβύλας» όλα αυτά τα χρόνια, σημειώνοντας τόσο υψηλές τηλεθεάσεις στην τηλεόραση, αλλά και χιλιάδες πλέον views στο Youtube;

«Είναι πολύ δύσκολο έως παράξενο να απαντάς ο ίδιος σε μια τέτοιου είδους ερώτηση που αφορά τη δουλειά σου. Θα ήθελα λοιπόν με την ευκαιρία που μου δίνει η ερώτησή σου να αναφερθώ αυτή τη φορά κυρίως στους συνεργάτες μου με τους οποίους δουλεύουμε πίσω από τις κάμερες, αφού τα μπροστά από τις κάμερες φαίνονται και με το παραπάνω. Σε αυτή τη δουλειά τα αόρατα είναι καθοριστικά, ειδικά για τη διάρκεια. Πίσω λοιπόν από τις κάμερες δουλεύω καθημερινά με μια ομάδα ανθρώπων που είναι πολύτιμοι και το αποτέλεσμα της δουλειάς αυτής είναι μία από τις πολύ σημαντικές βάσεις της επιτυχίας. Θα ήθελα όμως να διευκρινίσω το εξής: οι υψηλές τηλεθεάσεις όλα αυτά τα χρόνια και τα πολλές χιλιάδες views τώρα και πολύ ωραία είναι και θεμιτά και αναγκαία σε μεγάλο βαθμό. Όμως αυτό που για μένα κυρίαρχα είναι επιτυχία είναι η σχέση που έχουμε με τους τηλεθεατές και η εκτίμησή τους».

 

Οι σχέσεις με τους συνεργάτες σου μετρούν πολλά χρόνια. Είστε φίλοι ή απλά συνεργάτες;

«Ειδικά με τον Γιάννη και τον Χρήστο είμαστε σχεδόν 25 χρόνια μαζί και έχουμε περάσει πολλά, ενώ με τον Στάθη γνωριζόμαστε από τα “πειρατικά” χρόνια του ραδιοφώνου. Με τον δε Κωστάκη, τη Βερονίκη, τον “Πασοκτσή” και πολλά παιδιά πίσω από τις κάμερες είμαστε μαζί 13 χρόνια σερί.

Ξέρεις, δεν είναι εύκολες αυτές οι τόσο διαχρονικές συνεργασίες, ειδικά σε αυτές τις δουλειές, και η διαχρονικότητα αυτή λέει πολλά για όλους τους εμπλεκόμενους. Φυσικά και είμαστε φίλοι και όχι μόνο συνεργάτες. Οι άνθρωποι αυτοί, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, τουλάχιστον για μένα είναι αυτό που λέμε “δικοί μου άνθρωποι”. Ειλικρινά τους αισθάνομαι ως μια μορφή οικογένειας, τους αγαπάω πολύ και, ό,τι και αν συμβεί στο μέλλον, γιατί πλέον τίποτα δεν αποκλείω, αυτό δεν θα αλλάξει πιστεύω από πλευράς μου. Επίσης είναι άνθρωποι για τους οποίους είμαι υπερήφανος που είναι συνεργάτες μου».

Αλήθεια, έχεις φιλίες από τον χώρο ή είναι δύσκολο, όπως λένε, λόγω… αντιζηλίας;

«Εκτός της ομάδας μας πάντοτε είχα ελάχιστους φίλους από τον χώρο της τηλεόρασης. Γενικά ως άνθρωπος τη φιλία την έχω πολύ ψηλά, τη θεωρώ πολύτιμη. Σπάνια κατά συνέπεια η ποσότητα και η φιλία πάνε μαζί. Λίγοι είναι πάντα οι φίλοι. Από τον χώρο αυτόν λοιπόν υπάρχουν άνθρωποι που εκτιμώ, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για μένα, γιατί για να μπορώ να είμαι φίλος με κάποιον πρέπει να τον εκτιμώ, και με κάποιους από αυτούς έχει δημιουργηθεί μια όμορφη φιλία. Τις αντιζηλίες κ.λπ. δεν τα θεωρώ σοβαρά πράγματα…».

Εκτός από την «Αρβύλα» σημαντική είναι και η παρουσία του «Βινυλίου». Θέλω να μου πεις τι να περιμένουμε από το «Βινύλιο»…

«Το αγαπημένο μου “Βινύλιο” είναι και παρόν και μέλλον. Η σημασία του υποκειμενικά αλλά και αντικειμενικά σε πολλές περιπτώσεις αποδείχτηκε και είναι ίσως μεγαλύτερη από του “Ράδιο Αρβύλα”. Σίγουρα διαφορετική. Το “Βινύλιο” έδειξε με το παραπάνω τα “δόντια” του και τα δείχνει και τώρα στο διαδίκτυο, μαζί με ένα ακόμα, απόλυτα επικοινωνιακό και άμεσο πρόσωπό του. Έχει πολλά πράγματα να δώσει στο μέλλον, είναι σίγουρο αυτό».

Αυτά λοιπόν είπαμε στην κουβέντα μας με τον Αντώνη Κανάκη για το ΤΗΛΕΡΑΜΑ που κυκλοφορεί, ενώ αξίζει να αναφέρω ότι η αγάπη του για τη μουσική δεν σταματά. Μετά τα ρεμίξ του σε άλλους καλλιτέχνες, ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει τη δική του μουσική, όπως και τη μουσική νέων καλλιτεχνών από το δισκογραφικό του label «Handmade Records».

Melas Blog Τελευταίες ειδήσεις