Έχετε μήπως ακουστά τον πρίγκιπα Πέτρο της Ελλάδας; Είναι μια ξεχασμένη φιγούρα της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας, αφού πέθανε το 1980. Θα προσπαθήσω να σας ξεναγήσω μέσα στα πολύπλοκα μονοπάτια του ελληνικού βασιλικού γενεαλογικού δέντρου, καθώς η μοίρα του Πέτρου ήταν άκρως ενδιαφέρουσα και εξόχως αντιφατική. Φλέρταρε με τη θέση του βασιλιά της Ελλάδας, δεν τα κατάφερε και τελικά κατέληξε να θεωρείται περίπου κομμουνιστής. Κάντε μια προσπάθεια να συγκρατήσετε ονόματα και συγγένειες, έτσι για την ιστορία…
Ο Πέτρος γεννήθηκε το 1908 στο Παρίσι και ήταν γιος του πρίγκιπα Γεώργιου της Ελλάδας. Ο πατέρας του, ήταν δευτερότοκος γιος του βασιλιά Γεώργιου Α’. Ο μεγάλος του αδερφός ήταν ο διάδοχος Κωνσταντίνος, αρχιστράτηγος στους βαλκανικούς πολέμους και βασιλιάς στη συνέχεια οπότε συγκρούστηκε με τον Βενιζέλο την περίοδο του διχασμού. Γεώργιος ο βασιλιάς πατέρας του, Γεώργιος και ο δεύτερος γιος του, αυτό και μόνο είναι υπέρ αρκετό να μας κάνει να χάσουμε τον μπούσουλα. Συνεχίζω.
Ο γιος Γεώργιος διορίστηκε ύπατος αρμοστής στην Κρήτη, συγκρούστηκε κι αυτός με τον Βενιζέλο στο νησί, τον έδιωξαν κι αυτός πικραμένος έφυγε για το Παρίσι. Εκεί γέννησε τον Πέτρο. Όταν το 1917, στα πλαίσια του διχασμού, ο Βενιζέλος μαζί με τους Αγγλογάλλους έδιωξαν τον βασιλιά Κωνσταντίνο, έβαλαν στη θέση του τον δεύτερο γιο του Αλέξανδρο, αυτόν που πέθανε από δάγκωμα πιθήκου. Και μετά την εκθρόνιση του Κωνσταντίνου, αλλά και μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου, ο Βενιζέλος φαίνεται ότι πρότεινε να στεφθεί βασιλιάς ο μικρός Πέτρος, παρά το γεγονός ότι ήταν παιδί, αλλά δεν το επέτρεψαν οι Γάλλοι και μάλιστα ένας διπλωμάτης τους που λεγόταν Αριστείδης Μπριάν και ήταν εραστής της μάνας του Πέτρου, της Μαρίας Βοναπάρτη. Μπάχαλο.
Το 1940 που ξέσπασε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος, ο Πέτρος -προς τιμήν του- ήρθε στην Ελλάδα και κατατάχτηκε στον ελληνικό στρατό ως αξιωματικός. Τοποθετήθηκε στο επιτελείο –ε, δεν θα τον έστελναν και στο μέτωπο- και μετά κατέβηκε στην Αίγυπτο μαζί με τον βασιλιά Γεώργιο. Πολέμησε στον Ιερό λόχο, φτάνοντας ως τον βαθμό του ταγματάρχη. Στην Αίγυπτο, υπό την πίεση των Εγγλέζων, ο βασιλιάς Γεώργιος που δεν είχε παιδιά, έφτιαξε μυστική διαθήκη με την οποία όριζε διάδοχο του τον Πέτρο και όχι τον αδερφό του Παύλο, διότι ο Παύλος είχε παντρευτεί την Γερμανίδα Φρειδερίκη που είχε ναζιστικό παρελθόν.
Σημειωτέον, το 1936 η Φρειδερίκη προτιμούσε να παντρευτεί τον Πέτρο αντί τον Παύλο, αλλά ο Πέτρος την είχε απορρίψει διότι είχε χοντρά πόδια, όπως αποκάλυψε πολλά χρόνια αργότερα η Ελένη Βλάχου που συνομιλούσε με τους γαλαζοαίματους. Όμως το 1947 που πέθανε ο Γεώργιος, η Γερμανία είχε ηττηθεί και ο ναζιστικός κίνδυνος είχε εκλείψει. Τότε ο κίνδυνος που αναδυόταν ήταν ο κομμουνιστικός από τους Σοβιετικούς.
Εκεί την πάτησε ο Πέτρος, ο οποίος το 1939 είχε παντρευτεί στο Μαντράς των Ινδιών μια εξόριστη Ρωσίδα πριγκίπισσα, την Ειρήνη Ουρτσινίκωφ. Η Ειρήνη, αν και είχε εκδιωχθεί από το κομμουνιστικό καθεστώς των Σοβιετικών, όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στη χώρα της έκανε αγώνα για να την βοηθήσει οικονομικά. Αυτό και μόνο, στο μυαλό των Αγγλοαμερικανών την κατέταξε στους συνοδοιπόρους του κομμουνισμού. Έτσι, όταν πέθανε ο Γεώργιος, προτιμήθηκε να τον διαδεχθεί ο Παύλος με τη ναζίστρια σύζυγο, παρά ο Πέτρος με την κομμουνίστρια. Ως το τέλος της ζωής του ο Πέτρος διατεινόταν ότι έκρυψαν την διαθήκη του Γεώργιου και του έκλεψαν τον θρόνο, γεγονός που τον έκανε μισητό στη Φρειδερίκη, μαζί με κείνη την παλιά ιστορία για τα χοντρά πόδια της. Ο Πέτρος πέθανε το 1980 στο Λονδίνο.
Ερχόταν τακτικά στην Ελλάδα και ζούσε στην περίφημη βίλλα του στα σύνορα Γλυφάδας με τη Βούλα. Όσοι τον γνώρισαν τον περιέγραψαν ως έναν ονειροπόλο, αντισυμβατικό ευχάριστο άνθρωπο, που προτιμούσε να τριγυρίζει στο Θιβέτ και στο Νεπάλ κάνοντας ανθρωπολογικές έρευνες, παρά να καταναλώνεται στα σαλόνια των βασιλέων. Του έγινε μάλιστα πρόταση από το Πανεπιστήμιο Αθηνών να πάρει την έδρα της ανθρωπογνωσίας, αλλά επενέβη η Φρειδερίκη και η πρόταση αποσύρθηκε την επόμενη μέρα.
Διαβάστε εδώ κι άλλες ιστορίες με την υπογραφή του Δημήτρη Καμπουράκη, στη στήλη Μία σταγόνα ιστορία.