Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών υποστήριξε ότι η Αθήνα θα ολοκληρώσει με επιτυχία το τρέχον πρόγραμμα μόνο αν εκπληρώσει τους κανόνες που προβλέπονται σε αυτό, προτρέποντας τους δανειστές να συνεχίσουν τις πιέσεις προς την ελληνική κυβέρνηση. Ακόμη, επανέλαβε ότι το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος αλλά η έλλειψη ανταγωνιστικότητας.
“Η πίεση προς την Αθήνα για υλοποίηση μεταρρυθμίσεων πρέπει να συνεχιστεί, ώστε η χώρα να γίνει ανταγωνιστική. Σε αντίθετη περίπτωση, δεν θα είναι σε θέση να παραμείνει εντός του ευρώ”, ανέφερε χαρακτηριστικά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Την ίδια στιγμή, ο γερμανικός Τύπος κατακεραυνώνει τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με αφορμή τη στάση του απέναντι στηνν Ελλάδα. “Ο Σόιμπλε ξέρει ότι τα μέτρα δεν λειτουργούν, όμως αγνοεί αυτή την πραγματικότητα και ζητά ένα πρόγραμμα λιτότητας στην ευκτική”, αναφέρει σε πρωτοσέλιδο σχόλιό της η Tageszeitung.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
“Οι Έλληνες δηλαδή πρέπει να αποφασίσουν προκαταβολικά μέτρα λιτότητας που θα εφαρμοστούν μετά το 2018, αν δεν επιτευχθούν πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5%. Ο Σόιμπλε συμπεριφέρεται σαν δικτάτορας. Ξέρει ότι τα μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα δεν λειτουργούν, αλλιώς θα ήταν να περιττό να ζητά και νέα. Παρ’ όλα αυτά η Ελλάδα μετατρέπεται σε γερμανική αποικία”, σημειώνει η εφημερίδα του Βερολίνου και προσθέτει: “Μπορεί στους Γερμανούς εκλογείς να αρέσει η δύναμη του Σόιμπλε, εκτός συνόρων όμως παγιώνεται μια δυσάρεστη εικόνα: η Γερμανία εμφανίζεται σαν παράλογος ηγεμόνας που κυριαρχεί στην Ευρώπη και βασανίζει βάναυσα τις ασθενέστερες χώρες. Κι αυτό κάποια στιγμή θα έρθει η ώρα να το πληρώσουμε”.
Στο ίδιο δημοσίευμα τονίζεται πως ο μέγας κίνδυνος αυτή τη στιγμή για την Ευρώπη δεν είναι ο Ντόναλντ Τραμπ, όπως πολλοί φοβούνται απλοποιώντας τα πράγματα, αλλά η ύπαρξη της Ευρώπης κρίνεται αλλού: στην Ελλάδα. “Βάσει της λογικής της οικονομίας, όταν οι δημόσιες δαπάνες περικόπτονται δραστικά, η οικονομία καταρρέει. Κι εκεί που στον προϋπολογισμό έπρεπε να βρίσκεται ένα παχύ συν, απομένει το πολύ-πολύ ένα ισχνό πλεόνασμα. Γι’ αυτό και το ΔΝΤ έβγαλε από καιρό τα θεωρητικά συμπεράσματα: ένα σημαντικό τμήμα του ελληνικού χρέους πρέπει να διαγραφεί και το απαιτούμενο από την Αθήνα πρωτογενές πλεόνασμα να περιοριστεί στο 1,5% του ΑΕΠ”, επισημαίνεται.
