Οι κύριοι αυτοί μέσω του κατάλληλου χειρισμού των κομματικών μηχανισμών, της σύμπηξης συμμαχιών εντός του κόμματος, κατάφεραν να ανέλθουν σε ψηλά ως πολύ υψηλά κομματικά αξιώματα. Ορισμένοι κατάφεραν να βρεθούν και εντός του Κοινοβουλίου.
Οι κύριοι αυτοί παρότι ουσιαστικά δεν εκπροσωπούν παρά μόνο τον εαυτό τους, άντε και μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες ψήφους, (όπως προείπαμε) επιθυμούν σφόδρα να καθοδηγήσουν το κόμμα και να καθελκύσουν την κυβέρνηση και τη χώρα στις δικές τους θέσεις, οι οποίες στο τέλος της ημέρας οδηγούν στη δραχμή και στην επιστροφή στη δεκαετία του 1960, ενδεχομένως και του 1950.
Για να κατανοήσετε θα σας πως μία ιστορία. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια υπήρχε ένα εργοστάσιο ελαστικών, της ιταλικής Πιρέλι, στην Πάτρα. Απασχολούσε 400 άτομα προσωπικό και ήταν από τις τελευταίες βιομηχανικές μονάδες στην περιοχή την οποία είχε χτυπήσει πάρα πολύ σκληρά η αποβιομηχάνιση.
Κάποια στιγμή η κρίση στην αυτοκινητοβιομηχανία χτύπησε και το εργοστάσιο της Πάτρας, το οποίο άρχισε να παρουσιάζει προβλήματα.
Υστερα από πολλές κινητοποιήσεις η διοίκηση του εργοστασίου πρότεινε στους εργαζόμενους να μην πάρουν αυξήσεις για ένα χρονικό διάστημα και όταν η επιχείρηση ορθοποδήσει να επανεξετάσουν τι θα γίνει με αυτά τα ποσά.
Οι εργαζόμενοι τελικά δεν αποδέχτηκαν την πρόταση της διοίκησης και το αποτέλεσμα ήταν σε μία νύχτα το εργοστάσιο να κλείσει, να απολυθούν όλοι οι εργαζόμενοι και η μονάδα να μετεγκατασταθεί σε γειτονική χώρα.
Μεταξύ των πρωταγωνιστών που επέμεναν στη σκληρή στάση με την εργοδοσία και όχι στο συμβιβασμό, τον έντιμο ή τον επαχθή, να μην πάρουν αύξηση οι εργαζόμενοι, ήταν και υψηλόβαθμο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο ασκεί οξύτατη κριτική στον Αλέξη Τσίπρα και μάλιστα ο εν λόγω κύριος μέχρι πρότινος αισθανόταν υπερήφανος για τη στάση που τήρησε στο εργοστάσιο της Πιρέλι στην Πάτρα.
Κι΄ ας χάθηκαν 400 θέσεις εργασίας (να θυμίσουμε εδώ σε αντιδιαστολή τι στάση κράτησαν οι Γερμανοί εργαζόμενοι στην αυτοκινητοβιομηχανία και που βρίσκονται τώρα), κι΄ ας πετάχθηκαν στην ανεργία 400 εργαζόμενοι χωρίς ελπίδα να βρουν εργασία σε μία πόλη ρημαγμένη κυριολεκτικά από την αποβιομηχάνιση και την ανεργία, ο εν λόγω κύριος είναι υπερήφανος.
Όπως φαντάζομαι θα ήταν και τώρα υπερήφανος αν ο Αλέξης Τσίπρας έλεγε ένα υπερήφανο ΟΧΙ στη σύνοδο κορυφής και η χώρα αναγκαζόταν σε άτακτη χρεοκοπία. Παρότι ο λαός θα βίωνε μία τρομερή ταλαιπωρία και καταστροφή, με το φόβο να μην συνέλθει ποτέ η χώρα, ο κύριος αυτός και πολλά άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν υπερήφανα γιατί έκαναν το επαναστατικό τους καθήκον και είχαν υπηρετήσει πιστά την ουτοπία που θα στοίχιζε στη χώρα το ιστορικό ισοδύναμο μιας Μικρασιατικής καταστροφής.
Γι΄ αυτό λοιπόν Αλέξη καθάρισε την αυλή σου αν θέλεις να κυβερνήσεις.
Θανάσης Λυρτσογιάννης
