Διαβάστε όλο το άρθρο των Financial Times με την απάντηση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης.
Στις 27 Οκτωβρίου, ο γνωστός αρθρογράφος των FT, Τόνι Μπάρμπερ, έγραψε ένα πολύκροτο άρθρο για την Ελλάδα. Υποστήριξε πως δεν έχει καμία σημασία εάν θα κερδίσει ο Σαμαράς ή ο Τσίπρας στις εκλογές, τονίζοντας πως το βασικό πρόβλημα, η διαφθορά και οι πελατειακές σχέσεις στο δημόσιο, παραμένουν. Οι πλούσιοι Έλληνες δεν έκαναν καμιά θυσία. Πλήρωσε μόνο η μεσαία τάξη δήλωσε ο κ. Μπάρμπερ. Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Κυριάκος Μητσοτάκης απαντά γραπτώς με δικό του άρθρο στους FT.
Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον το άρθρο του κ. Τόνι Μπάρμπερ. Ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, θα συμφωνούσα με την εκτίμηση ότι «η κρίση επέφερε πλήγμα στο πελατειακό σύστημα, τις δωροδοκίες και τον αυτοπλουτισμό που απέκτησαν νέα ζωή στην Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του 1980». Είναι πράγματι αλήθεια ότι η χρεοκοπία της Ελλάδας μπορεί να αποδοθεί σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι τα πολιτικά κόμματα χρησιμοποίησαν την απασχόληση στο δημόσιο τομέα ως βασικό μοχλό για να διαιωνίσουν τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας. Το πραγματικό ερώτημα είναι εάν αυτές οι πρακτικές έχουν ξεριζωθεί για τα καλά ή εάν θα επιστρέψουν στην Ελλάδα μόλις φύγουν τα ξένα αφεντικά από τη χώρα, όπως προβλέπει ο κ. Μπάρμπερ. Έχω λόγους να πιστεύω ότι ισχύει το πρώτο.
Η Ελλάδα έχει μειώσει τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων κατά περισσότερο από 200.000 μέσα στα τελευταία 5 χρόνια. Ξεπερνούσαν τους 900.000 το 2009 και στα μέσα του 2014 είναι λιγότεροι από 670.000. Το συνολικό μισθολογικό κόστος μειώθηκε κατά 30% την ίδια περίοδο. Όλα τα σχέδια προσλήψεων γίνονται κεντρικά λαμβάνοντας υπόψη οργανογράμματα για όλα τα υπουργεία, τα οποία είναι αποτέλεσμα εκτενούς διαδικασίας αξιολόγησης της συνολικής κεντρικής διοίκησης. Όλες οι προσλήψεις χειρίζονται από μία ανεξάρτητη μονάδα, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατο για τους πολιτικούς να παρέμβουν στη διαδικασία.
Επιπλέον, περάσαμε νέα νομοθεσία που θέτει σε εφαρμογή ένα αξιοκρατικό και αντικειμενικό σύστημα επιλογής των ανώτατων στελεχών της κεντρικής διοίκησης, αντιμετωπίζοντας έτσι έναν ακόμη τομέα που στο παρελθόν έβριθε πολιτικών παρεμβάσεων. Αντιμετωπίσαμε ακόμη και την κληρονομιά του παλαιού πελατειακού συστήματος, καθώς προχωρήσαμε τόσο ώστε να ελέγξουμε την παράνομη μετατροπή προσωρινών συμβάσεων σε μόνιμες θέσεις εργασίας και να απολύσουμε εκείνους που παρέκαμψαν το νόμο χρησιμοποιώντας τις πολιτικές τους διασυνδέσεις.
Στέλνουμε ένα σαφές μήνυμα ότι δεν μπορούν πλέον οι πρακτικές του παρελθόντος να γίνονται ανεκτές σε μία χώρα που έχει χάσει το 25% του ΑΕΠ της. Τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν εύκολο. Υπάρχουν ακόμη θύλακες αντίστασης που θα ήθελαν να επιστρέψουμε στις παλιές, δοκιμασμένες συνήθειες. Πιστεύω όμως, ότι το άρθρο του κ. Μπάρμπερ αδικεί τη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται για να βάλουμε σε τάξη των οίκο μας. Εάν πράγματι το πελατειακό κράτος στην Ελλάδα επιβιώσει της «τρόικας», όπως προβλέπει ο κ. Μπάρμπερ, τότε θα έχουμε να κατηγορήσουμε μόνο τους εαυτούς μας. Πιστεύω όμως, σθεναρά ότι δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής για τη χώρα. Πλέον, εναπόκειται στους πολιτικούς να πράξουν αυτά που τους αναλογούν.
