Διαβάστε το άρθρο του Spiegel που υπογράφει ο B. Munchau.
To πώς σκέφτονται οι συντηρητικοί του CDU/CSU για την Ελλάδα, δε χρειάζεται κανείς να εμβαθύνει και πολύ για να το καταλάβει. Αν όμως ισχύει ότι εν τω μεταξύ οι Έλληνες έχουν σπάσει τα νεύρα και στους σοσιαλδημοκράτες του SPD, όπως το έθεσε πρόσφατα ο Μάρτιν Σουλτς, τότε είμαστε πιθανόν κοντά σε ένα Grexit.
Η κατάσταση στο μεγάλο συνασπισμό που κυβερνά τη Γερμανία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το SPD, καθώς με τη στήριξή του η Μέρκελ θα μπορούσε να περάσει έναν συμβιβασμό από τη γερμανική βουλή ακόμα και χωρίς το κόμμα της. Αν όμως δεν συναινέσουν ούτε οι σοσιαλδημοκράτες, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα.
Δεδομένης όμως της κατάστασης, το SPD χάνει μια πολύ σημαντική ευκαιρία. Το μεγάλο ιστορικό λάθος της Μέρκελ ήταν η ανικανότητά της να δει την κρίση της ευρωζώνης ως ευκαιρία για μια βαθύτερη πολιτική ενοποίηση κι η αντί αυτού επιμονή της σε μη ρεαλιστικούς κανόνες και συνθήκες.
Το ευρώ ήταν χωρίς αμφιβολία πρόωρο. Τα διδάγματα από την κρίση του ευρώ είναι πως μία νομισματική ένωση μπορεί να συναφθεί είτε μεταξύ πολύ ομοιογενών οικονομιών είτε μόνο ως τμήμα μιας ευρύτερης πολιτικής ένωσης.
Το δεύτερο λάθος της Μέρκελ ήταν η επιμονή της σε μία πολιτική λιτότητας, η οποία έριξε την Ελλάδα σε μία πενταετία συνεχούς ύφεσης. Γνωρίζουμε από την οικονομική ιστορία τι συμβαίνει σε μια χώρα όταν εφαρμόζει λιτότητα εν μέσω ύφεσης. Αυτό ακριβώς που συνέβη στην Ελλάδα.
Τώρα οι δανειστές απαιτούν ακόμα περισσότερες περικοπές. Αυτό είναι πραγματικά παράδοξο αλλά και παράλογο, όπως το περιέγραψε ο Α. Τσίπρας στη βουλή. Σε αυτό το σημείο έχει δίκιο. Αλλά το δικό του μεγάλο λάθος είναι η ανικανότητα να καταρτίσει ένα δικό του καλό σχέδιο, με το οποίο θα μπορούσε να έχει στο πλευρό του ένα μέρος των δυνητικών του φίλων στην Ευρώπη – δηλαδή ένα μέρος των σοσιαλδημοκρατών.
Οι πιθανότητες μιας συμφωνίας σήμερα είναι λιγότερες από ό,τι πριν από μία εβδομάδα. O Tσίπρας θα πρέπει να καταπιεί πολλά φαρμάκια και οι δανειστές να αναγνωρίσουν ότι δε θα πάρουν όλα τα λεφτά τους πίσω, αν είναι να συναφθεί μια συμφωνία.
Άλλωστε και οι δύο πλευρές θα έχουν πρόβλημα να «σερβίρουν» μια συμφωνία στα εσωτερικά τους ακροατήρια. Υπάρχει γκρίνια όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και στη Φινλανδία, τη Σλοβενία, τη Σλοβακία και στις βαλτικές χώρες. Και ποιος ξέρει αν η Ισπανία και η Πορτογαλία, που εφάρμοσαν τα δικά τους προγράμματα λιτότητας, θα ψηφίσουν υπέρ.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι η πολιτική της Μέρκελ στην Ευρώπη έχει πολλούς φίλους στη Γερμανία και ότι πολλοί αναγνώστες αυτού του άρθρου στη Γερμανία συμφωνούν με αυτήν. Είμαι όμως σίγουρος ότι αυτό θα αλλάξει όταν έρθει ο λογαριασμός. Κι αυτό θα γίνει όταν θα έρθει μια ελληνική χρεοκοπία.
Η πολιτική της Μέρκελ τότε θα σημάνει μια άμεση απώλεια σε σχεδόν τριψήφιο νούμερο δισεκατομμυρίων. Και ποιος ξέρει πόσο ακόμα παράπλευρο κόστος θα ακολουθήσει.
Πηγή Euro2day
